เจิ้นก็ยังคงสง่าผ่าเผยอย่างนี้แหละ เล่ม 1-2

เราคิดว่าโลกใบนี้มันค่อนข้างจะสัปดนอยู่สักหน่อยหลังกลับมาเกิดใหม่เราเลยรู้สึกกลัวอยู่บ้าง มหาเสนาบดีของเราติดนิสัยชอบเขียนจดหมายรักเป็นงานอดิเรกไม่เพียงแค่ชอบเขียน แต่ยังชอบส่งจดหมายรักพวกนั้นมาให้เราอ่านอีกต่างหาก ส่วนแม่ทัพใหญ่ของเรานั้น พอมีเวลาว่างหน่อยก็จะต้องเข้าวังพร้อมถือของแทนใจชิ้นหนึ่ง ที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน มาเรียกร้องให้เรารับผิดชอบ แต่ที่น่ากลัวที่สุดก็คือท่านราชครู กลางค่ำกลางคืนชอบดอดมาที่ห้องบรรทมของเราแล้วชวนเราถกเรื่องศิลปะในห้องหอ เราว่าโลกใบนี้ท่าทางจะวิปริตวิปลาศไปเสียแล้ว
โชคดีที่พอกลับมาเกิดใหม่ ‘เราก็ยังคงสง่าผ่าเผยแบบนี้’ แต่เตียงบรรทมมังกรของเรามันรับน้ำหนักมากๆ ไม่ค่อยได้นะ!