ศิษย์คนที่หนึ่ง…เซวียเหมิง เซวียจื่อหมิง
“อาจารย์ตั้งใจจะรับหนานกงซื่อเป็นศิษย์จริงๆ หรือ”
เรื่องนี้อัดอั้นตันใจเซวียเหมิงมาสักพักแล้วเช่นกัน
“เช่นนั้น…เช่นนั้นเขาไม่กลายเป็นศิษย์พี่ใหญ่ของข้าหรอกหรือ”
“…เจ้าเก็บเรื่องพวกนี้มาใส่ใจ?”
“อืม” เซวียเหมิงเอามือถูชายเสื้ออย่างกระดากอาย
“เมื่อก่อนข้าเป็นคนแรก เช่นนั้นหากนับเขา ข้าก็จะไม่ใช่…”
ศิษย์คนที่สอง…ซือเม่ย ซือหมิงจิ้ง
“อาจารย์”
“ความจริงข้าคิดว่า เรื่องนี้ก็ผ่านมานานมากแล้ว…ข้ากำลังคิดว่า
ในเมื่อโม่หรานสามารถเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง สามารถเปลี่ยนไปจากเดิมได้
ข้ากำลังคิดว่า หากทุกอย่างสามารถย้อนกลับไปได้
ข้าจะเลือกต่างจากเดิมเพราะความคิดที่เปลี่ยนไปหรือไม่”
ศิษย์คนที่สาม…โม่หราน โม่เวยอวี่
“อาจารย์…เหตุใดไม่ตำหนิข้า…เหตุใดยังช่วยข้า…”
“ข้าสกปรกเช่นนี้…จะทำให้ท่านแปดเปื้อนไปด้วย…”
“แต่ข้าก็กลัวว่าท่านจะไม่ต้องการข้าแล้ว…
หากแม้แต่ท่านก็ไม่ต้องการข้า ข้าก็ไม่รู้ว่าควรไปที่ใดจริงๆ…”
Reviews
There are no reviews yet.