ลู่ปี้สิงเอาสองมือหนุนท้ายทอยเอนหลังพิงพนักเก้าอี้
“ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ถ้าตอนนั้นตายที่ดาวเป่ยจิงคงน่าเสียดายแย่
ยังไม่ได้เดินทางรอบแปดดาราจักรใหญ่ของสมาพันธ์ ยังไม่เคยมีความรักชีวิตนี้เท่ากับเกิดมาเสียเปล่า”
หลินจิ้งเหิงรู้สึกตีบตีนในลำคอเล็กน้อย พยายามทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ถามหยั่งเชิงว่า “คุณไม่เคยมีความรักเลยเหรอ แล้วคุณทำอะไรอยู่บนดาวกลอเรียมายี่สิบกว่าปี แค่รื้อยานประกอบยานเหรอ”
ลู่ปี้สิงจับความกระอักกระอ่วนในน้ำเสียงเขาได้อย่างฉับไว
ในใจเริงร่าราวกับมีดอกไม้ไฟสว่างไสว…ผู้ชายหน้านิ่งคนนี้กำลังหลอกถามประวัติความรักของฉันอย่างอ้อมๆ อยู่สินะ
“ผมกำลังสั่งสมวาสนาสัมพันธ์อยู่” เขาขยิบตาปิ๊งๆ ใส่หลินจิ้งเหิง
“สั่งสมทุกวัน วันละนิดวันละหน่อย สั่งสมมาหลายปี จนได้มาเจอคุณนี่ไง ท่านนายพล”
หลินจิ้งเหิง “…”
Reviews
There are no reviews yet.