รอให้ถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว

เขียน : Masaru Ibuka (มาซารุ อิบุกะ)
แปล : พรอนงค์ นิยมค้า โฮริคาวา

อัจฉริยบุคคล ไม่ใช่เรื่องของพรสวรรค์หรือสายเลือด แต่เกิดจากการเรียนรู้และสภาพแวดล้อม

ยิ่งศึกษามากขึ้นเท่าไร เรายิ่งรู้ว่าความคิดของเราเกี่ยวกับเรื่องของเด็กเล็กนั้นผิดพลาดมากแค่ไหน เราเคยคิดว่าเรารู้เรื่องเกี่ยวกับเด็กเล็กดีทุกอย่าง แต่ปรากฎว่าที่จริงเราเกือบไม่รู้อะไรเลย ดังนั้นการศึกษาของเด็กเล็กจึงเริ่มเอาเมื่อหลังอายุ 3 ขวบ ตอนที่เซลล์สมองก่อร่างสร้างตัวเรียบร้อยแล้ว รายงานการศึกษาทางชีววิทยาล่าสุดเกี่ยวกับสมองบอกว่า 70-80% ของเซลล์สมองของมนุษย์จะเติบโตเต็มที่ภายในอายุ 3 ขวบ เป็นช่วงเวลาทองที่เด็กพร้อมจะเรียนรู้ รับข้อมูล และเสริมสร้างพัฒนาการอันเป็นรากฐานชีวิต

ดังนั้น อย่าปล่อยเวลาทองให้ผ่านเลยไปอย่างน่าเสียดาย

– ตีพิมพ์ครั้งแรกในญี่ปุ่น เมื่อ พ.ศ. 2514 ขายไปกว่าล้านเล่มในญี่ปุ่น ปัจจุบันก็ยังขายอยู่ แนวคิดในเล่มเป็นสากล ไม่ล้าสมัย
– ในประเทศไทย จัดพิมพ์โดยมูลนิธิหมอชาวบ้าน มากว่า 20 ปี ชื่อเสียงของหนังสือได้รับการพูดถึงมาตลอด และมักถูกหยิบยกมาอ้างอิงเสมอ ว่าเป็นหนังสือที่พ่อแม่ทุกคนต้องอ่าน
– ผู้เขียนเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทโซนี่

ตัวอย่างสารบัญ

ตอน 1 ศักยภาพของเด็กเล็ก ถูกกำหนดภายใน 3 ขวบ
– รอให้ถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว
– ไม่ว่าเด็กคนไหนก็เลี้ยงให้ดีได้
– การศึกษาในวัยเด็กเล็ก ไม่ใช่การผลิตอัจฉริยบุคคล

ตอนที่ 2 การสร้างสภาพแวดล้อม เพื่อพัฒนาศักยภาพสูงสุดของเด็กเล็ก
– การศึกษาและสภาพแวดล้อมเหนือกว่ากรรมพันธุ์
– ลูกหมอก็ไม่แน่ว่าจะเหมาะที่จะเป็นหมอ
– ลูกของคนถ้าเติบโตในหมู่สัตว์ก็จะกลายเป็นสัตว์

ตอนที่ 3 การศึกษาปฐมวัยที่แท้จริง อยู่ในมือของแม่เท่านั้น
– แม่ที่ไม่มีสายตายาวไกล ให้การศึกษาแก่ลูกไม่ได้
– สำหรับผู้หญิงไม่มีงานใดสำคัญกว่างานเลี้ยงลูก
– การศึกษาของเด็กเริ่มต้นที่การศึกษาของแม่