ความสุขไม่ต้องสมบูรณ์แบบ

เพราะความสุขที่เราต้องการ อาจเป็นความสุขที่ไม่ต้องแสวงหา

บางคนยอมให้ความสุขเข้าถึงตนได้ง่าย จนอาจลืมคิดไปว่าความสุขที่เรามีอยู่นี้เป็นสุขที่หัวใจเราเต็มตื้นจริง ๆ หรือเป็นเพียงความสบายใจที่ได้เป็นที่ยอมรับในสายตาคนอื่น บางคนปฏิเสธความสุขออกไป เพราะยังรู้สึกว่ามีความทุกข์คาบเกี่ยวอยู่ในนั้น ทั้งที่อาจจะเป็นความสุขที่มาจากตัวตนอย่างแท้จริง

เรื่องของความรู้สึกไม่มีผิด ไม่มีถูก และไม่มีหน่วยวัดได้ เราแค่ต้องคอยทบทวน “ตัวตนเราคือใคร” “จุดลงตัวแท้จริงของเราอยู่ตรงไหน” เหมือนกับที่นักเขียนอีซึงซ็อก ได้บอกไว้ในหนังสือเล่มนี้ว่า “ชีวิตคือการตั้งคำถามและ หาคำตอบอยู่ตลอดเวลา” ขอให้ทุกคนเจอคำตอบนั้นในเร็ววันนะ…

ทดลองอ่าน