ทำไมสังคมถึงยังบีบคั้นให้ทุกคนพยายายามอย่างหนัก ทั้งที่คำว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น” กลายเป็นคำพูดบาดหูที่ไม่น่าฟังไปแล้ว

แม้จะมีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง พวกเขากลับรู้สึกเหมือนถูกผลักไสไม่ให้เป็นส่วนหนึ่งของสังคม ถึงจะนึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาวันละหลายครั้ง แต่ในเมื่อชีวิตยังไม่สิ้นสุดก็มีแต่ต้องเดินหน้าต่อไปเท่านั้น เพราะชีวิตยังอีกยาวไกล…

“ท่ามกลางเมืองที่พลุกพล่าน ผู้คนแต่งตัวดูดีมีสไตล์ เหมือนจะมีแค่ผมเท่านั้นที่ยังทำอะไรไม่สำเร็จ เหมือนว่านอกจากผมแล้ว ทุกคนต่างก็มีชีวิตที่ดีจนน่าอิจฉา”

อีกย็องรัน คือนักเขียนชาวเกาหลีใต้ที่เกิดและเติบโตที่เมืองแทกู สำเร็จการศึกษาสาขาวิชาภาษาและวรรณคดีเกาหลี มหาวิทยาลัยย็อนเซ เขาได้รับคัดเลือกจากการประกวดวรรณกรรมในฤดูใบไม้ผลิประจำปี ค.ศ. 2018 ของหนังสือพิมพ์มุนฮวาอิลโบ แล้วเริ่มสร้างสรรค์ผลงานวรรณกรรม ผลงานที่ผ่านมาคือรวมเรื่องสั้น A Child in Red Skirt, Five Acute Angles, Dear My Songgolmae และ Desert & Rugby 

ชีวิตของพวกผมก็รสขมแบบนี้แหละ คือผลงานนวนิยายขนาดยาวเล่มแรกของอีกย็องรันที่จับภาพของความทุกข์แห่งยุคสมัย และความกังวลใจของผู้คนที่ดิ้นรนใช้ชีวิตไปไม่ต่างกันอย่างมีชีวิตชีวาและ “เรียล” ไม่ต่างจากชีวิตของเราหรือใครสักคนข้างๆ อย่างไรอย่างนั้น

ถ้าคุณคิดว่าตัวเองกำลังมีชีวิตที่น่าสังเวชใจจนแทบจะก้าวเดินไม่ไหว เล่มนี้อาจเป็นเพื่อนที่คอยพยุง และบอกกับคุณว่า “ไม่เป็นไรน่า เราจะค่อยๆ ก้าวผ่านไปพร้อมกัน”