ศิลปะแห่งการผัดวันประกันพรุ่ง

เลิกผัดวันประกันพรุ่งไม่ได้ใช่ไหม ก็ใช้ประโยชน์จากมันเสียสิ…

“จอห์น เพอร์รี่” ศาสตราจารย์ด้านปรัชญา มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด ชี้ให้เห็นว่า นักผัดวันประกันพรุ่งไม่ใช่คนที่ไม่ทำอะไรเลย ทั้งยังทำอะไรสำเร็จลุล่วงไม่ไปน้อยเลยด้วยซ้ำ เพียงแต่สิ่งที่พวกเขาทำกลับไม่ใช่สิ่งที่สำคัญและเร่งด่วนที่สุดเท่านั้นเอง

เคยไหมที่ต้องส่งงานพรุ่งนี้แล้ว แต่ก็เกิดอยากจะล้างรถขึ้นมาเสียอย่างนั้น

เพอร์รี่เรียกนิสัยแบบนี้ว่า “การผัดวันประกันพรุ่งแบบมีโครงสร้าง” เขาใช้ข้อบกพร่องนี้มาช่วยให้นักผัดวันประกันพรุ่งลงมือทำเรื่องสำคัญได้ โดยให้กลยุทธ์ที่เข้าใจหัวอกนักผัดผ่อนเป็นที่สุด ทั้งการจัดการแบบแนวนอน การคัดกรองงาน การสร้างรายการสิ่งที่ต้องทำที่สร้างแรงจูงใจได้ดีกว่า ไปจนถึงการยอมทำงานที่ไม่ต้องสมบูรณ์แบบนักแต่ดีพอ

นี่อาจไม่ใช่หนังสือที่จะช่วยให้ใครเลิกเป็นคนผัดวันประกันพรุ่งได้ แต่จะทำให้พบว่าเราก็ทำอะไรสำเร็จลุล่วงได้มากมายทั้ง ๆ ที่เป็นนักผัดวันประกันพรุ่งนี่แหละ