ฉานชื่อผิ่น ดาราจักรไร้สมบูรณ์ เล่ม 4

หลินจิ้งเหิง “สองปีก่อน ตอนผมจะไป ผมไม่ได้บอกคุณ… แต่ตอนนี้ตราบใดที่มีคุณอยู่ ผมจะไม่ไปไหน”
ลู่ปี้สิงอึ้งงัน

หลินจิ้งเหิงมองเขาแล้วเสริมว่า “ต่อให้มีเหตุอะไรที่ต้องจากไปสักระยะ แต่ตราบใดที่คุณยังอยู่ ผมจะกลับมา”
ลู่ปี้สิงกลั้นหายใจเล็กน้อย “สองปีก่อนกับตอนนี้ไม่เหมือนกันตรงไหน”
“สองปีก่อนเป็นเพื่อน” ลู่ปี้สิงยังซักไซ้อย่างไม่ลดละ พุ่งเข้าไปกอดเขา “เหนือกว่าเพื่อนขึ้นไป ก็คือเพื่อน ‘คนพิเศษ’ ใช่มั้ย”

หลินจิ้งเหิงปล่อยให้เขาดีใจไป ไม่ได้พูดอะไร คิดในใจว่า ไม่ใช่

ทดลองอ่าน