ถามว่าถ้าทำปากกาหาย เราก็แค่ไปซื้อแท่งใหม่
ถ้าทำของมีค่าหาย เราอาจต้องไปแจ้งความ
ถ้าทำความฝันหล่นหาย เราอาจต้องกลับมาทบทวนตัวเองใหม่อีกครั้ง
แล้วถ้าใครบางคนหายไปล่ะ…
ถ้าเขาหายไปแล้วกลับมาก็อาจจะโชคดีหน่อย
แต่ที่หลายคนเจอนั้นเป็นการหายไปตลอดไป
หายไปโดยที่เราเองไม่มีสิทธิ์รู้เหตุผลเลย
คุณเคยพยายามตามหาใครสักคนที่หายไปไหม…
จริงอยู่ที่มีหลายช่องทางในการติดต่อกัน แต่ไม่มีการตอบกลับมาสักทาง
รู้สึกเหมือนถูกปล่อยให้ลอยเคว้งคว้างอยู่ท่ามกลางความโศกเศร้าเสียใจในอวกาศเพียงลำพัง
เศร้าได้แต่อย่านาน ถ้าโอเคเมื่อไหร่ก็ออกเดินทางต่อไป
ไม่แน่ว่าดาวดวงต่อไปที่ยานกำลังจะลงจอด อาจมีใครสักคนรอเราอยู่ก็ได้นะ…
– อิสญะ
Pangzu –
บรรยากาศเหงาๆจากเรื่องราวในหนังสือ ที่ทำให้ใจเราลอยไปกับข้อความต่างๆผ่านมุมมองของนักเขียนที่เหมือนได้มานั่งในใจของคนอ่านอย่างเรา
Mai Putthanun –
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล่มแรกที่ตั้งใจซื้อเลย เพราะเป็นหนังสือที่โดนกับความรู้สึกในตอนนั้นมากๆ เพราะตอนนั้นโดนทิ้ง แล้วบทความที่โดนใจมากๆเลยคือ “ใครบางคนไม่ได้อยากหายไป แต่เขาแค่ไม่อยสกกลับมา” ก็เลยไปค่ายดาราศาสตร์เพราะไม่อยากอยู่คนเดียว แล้วคอนเซ็ปต์ค่ายในตอนนั้นคือ “นาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้” (NASA can’t bring you back) เลยรู้สึกอินกับหนังสือเล่มนี้มากๆ ตอนนี้สิ้นค้าของ springbooks ทั้งสิ้น 41 เล่ม ตลอด 2-3 ปีท ีี่ีีีี่ีีี่ีีีี่ีี่ีีีี่ีีี่ีีีีีี่ีีีี่ีีี่ีีีี่เริ่มอ่านมา ขอบคุณครับ ?
สาวิพิญอคคิโอ โซเเอล –
หนังสือเล่มนี้ หนูอยากจะบอกว่าเป็นการเริ่มต้นในการที่รักการอ่านเพิ่มขึ้นเมื่อหนูได้เจอเพจๆนึงชื่อว่านาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้ อ่า ในวัย 15 หนูได้เห็นบทความเศร้าๆของหนังสือเล่มนี้บนโลกออนไลน์ ทำให้หนูรู้สึกว่าอยากครอบครองหนังสือเล่มนี้สักครั้งต้องนั่งรถเข้าเมือง30จะ40กิโลเพื่อได้ครอบครองหนังสือเล่มนี้ พอซื้อมา อ่านจบภายในไม่ถึง2ชั่วโมง วางบ้าง เเต่ก็ต้องอ่านให้จบเพราะเนื้อหาดึงดูดใจมากพร้อมประโยคในหนังสือที่ชอบที่สุดคือ “ฉันชอบทุกอย่างที่ดูเป็นไปไม่ได้ รวมถึงชอบคุณด้วย ” ตอนนี้หนู17ขวบเเล้วยังกลับมาอ่านอยู่หลายรอบเลยค่ะ ^^