ในสงครามชี้ชะตาเหมือนเมื่อร้อยปีก่อน สัตว์อสูรโลหิตจิ้งเฉินได้หวนคืนสู่โลกนี้อีกครา
กู้หมาง ได้เตรียมหนทางกำจัดมันโดยใช้การเสียสละที่น้อยที่สุดไว้นานแล้ว
ซึ่งความจริงก็หาใช่อาคมที่ร้ายกาจแต่อย่างใด จุดประสงค์แรกเริ่มที่คิดค้นอาคมนี้ขึ้นมา
เกิดจากจินตนาการอันงดงาม ว่าจะสามารถแบ่งปันปณิธานของตนกับ โม่ซี
แต่ยามยืนอยู่เบื้องหน้าร่างวิญญาณของสัตว์อสูรโลหิต เขาพลันเข้าใจ…
จุดมุ่งหมายของอาคมนี้ แท้จริงแล้วมิใช่เพื่อเคียงข้าง แต่เพื่อการจากลาต่างหาก
“มาเถอะ เจ้าก็คือข้า ข้าก็คือเจ้า…ล้วนจบลงแล้ว”
ในส่วนลึกของม่านพิรุณอ่อนโยน โม่ซีพลันเห็นเงาคนผู้หนึ่งปรากฏขึ้นช้าๆ
อีกฝ่ายฉีกยิ้มสดใสเดินเข้ามาหาเขาจากส่วนลึกของทะเลสาบ
“โม่ซี พวกเรากลับบ้านกัน” ไฟสงครามยุติแล้ว จบสิ้นทั้งหมดแล้ว
พวกเรากลับบ้านเถอะ…พวกเราได้กลับบ้านแล้ว
Reviews
There are no reviews yet.