กว่าจะมาถึงวันนี้ต้องขอบคุณหัวใจของเธอนะ

ในระยะเวลาเจ็ดปีสำหรับการตีพิมพ์บทประพันธ์ลำดับที่เจ็ดด้วยใจที่ปรารถนาให้ตัวอักษรอันด้อยค่านี้ได้เป็นส่วนหนึ่งสำหรับการช่วยปลอบประโลมจิตใจของผู้อ่านได้ก็คงจะดี

จะขออนุญาตยกตัวอย่างท่อนสุดท้ายของเรื่อง “ซัมกุกซากี” (สามก๊กฉบับเกาหลี) ซึ่งเป็นเอกสารสำคัญชิ้นประวัติศาสตร์ที่คิมบูชิกเขียนให้แด่กษัตริย์

“แม้ว่าจะไม่ได้เป็นหนังสือที่สมควรจะต้องเก็บรักษาเอาไว้ แต่ปรารถนาเพียงอย่างเดียว ว่าคงจะไม่ได้ใช้หนังสือเล่มนี้ ไปเป็นฝาปิดไหหมักซอสแทน”