รักรสโอชาแห่งฉางอัน เล่ม 2 (เล่มจบ)

สายลมโชยอ่อนเม็ดฝนโปรยปราย ธงร้านสุราหลังน้อยพลิ้วสะบัด หญิงขายสุรางามดั่งบุปผา
สุราเลิศรส กระเจี๊ยบสด หน่อไม้อ่อน ผักสดเหลืองอร่าม กะพงขาวสดดุจหยก
…
หลินเยี่ยน รองเจ้าเมืองจิงจ้าวทอดสายตาไปยังเถ้าแก่เนี้ยผู้มีดวงตางามและผิวขาวราวหิมะ
นางคือธิดาตระกูลสูงศักดิ์ผู้ตกอับถึงขั้นต้องเปิดร้านสุราข้างทาง ช่างน่าเวทนาเสียจริง…
…
เสิ่นเสากวงคิด ข้ามีสุราเลิศรสอาหารโอชาคอยเป็นเพื่อน ทั้งยังได้มองหนุ่มน้อยงามสง่าที่เดินผ่านไปมา ช่างเป็นชีวิตที่มีความสุขยิ่งนัก
แต่หลินเยี่ยนกลับคิดว่า คุณชายสูงศักดิ์เหล่านี้แต่งกายงามสง่า ออกมาดวลหมาก พนันขันต่อสารพัดรูปแบบอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน สมควรถูกจัดระเบียบเสียบ้าง!

เมื่อหญิงสาวสูงศักดิ์เลอโฉมรวยอารมณ์ขันต้องตกอับมาเป็นเถ้าแก่เนี้ย
จับคู่กับรองเจ้าเมืองผู้งามสง่า แม้ภายนอกดูเย็นชาหากแต่เปี่ยมน้ำใจ
นี่คือภาพสะท้อนวัฒนธรรมอาหารแห่งสมัยราชวงศ์ถัง
ที่นี่มีรักและอาหารรสโอชาให้ละเลียดลิ้มลอง

ทดลองอ่าน