Feb
ซาโกะ ไอซาวะ เขียน ธนพล ศักดิ์สมุทรานันท์ เเปล (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) ———————————————————— อารัมภบท ความตายอันมิอาจหลบเลี่ยงกำลังมาเยือน “อยากให้อาจารย์ช่วยตามหาคนร้ายที่ฆ่าลูกสาวของดิฉันค่ะ” สุภาพสตรีเงยหน้าขึ้นแล้วเอ่ยคำนั้น เมื่อเห็นดวงตาของเธอ ชิโร่ โคเก็ทสึ สัมผัสได้ถึงลางสังหรณ์ซึ่งคล้ายจะเป็นชะตาลิขิต ลางสังหรณ์ที่บ่งบอกว่าความตายอันไม่อาจต่อต้านกำลังคืบเคลื่อนมาพร้อมเสียงฝีเท้า ไล่ประชิดไปยังที่แห่งนั้นโดยไม่รอช้า ดวงตาของสุภาพสตรีฉายแววเศร้าหมองและโกรธแค้นซึ่งไม่รู้จะระบายสู่ที่ใด นี่คือฉากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบริเวณบูธที่นั่งซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในร้านกาแฟอันคุ้นเคย บนโต๊ะมีเอกสารเกี่ยวกับคดีต่อเนื่องคดีหนึ่งที่เธอรวบรวมมาด้วยตัวเองอย่างสุดความสามารถ เอกสารเหล่านั้นเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมอำพรางศพต่อเนื่องที่สร้างความโกลาหลไปทั่วภูมิภาคคันโต[1]ตลอดสองสามปีที่ผ่านมา จากข้อมูลที่ปรากฏชัดในตอนนี้ชี้ให้เห็นว่า ฆาตกรสังหารหญิงสาวไปแล้วอย่างน้อยแปดราย เขาไม่เคยทิ้งหลักฐานไว้แม้แต่เศษเสี้ยว การสืบสวนของตำรวจเป็นไปอย่างยากลำบาก แม้พยายามดำเนินการอย่างต่อเนื่องและแข็งขัน แต่ผู้เกี่ยวข้องในกระบวนการสืบสวนทุกคนต่างเผยสีหน้าสิ้นหวัง โอดครวญว่าฆาตกรเคลื่อนไหวราววิญญาณดับสูญหรือกระทั่งยมทูต ใช่ มันคือวิญญาณร้ายที่นำความตายมาเยือน ปราศจากรูปร่าง เจ้าเล่ห์เพทุบาย ลอบประชิดเหยื่อโดยไม่ทิ้งร่องรอย ปลิดโปรยความตายไปทั่ว เป็นสิ่งมีชีวิตไร้เทียมทาน ไม่มีผู้ใดต่อกร จะมีใครจับกุมคนร้ายเช่นนั้นได้บ้าง “ผม…” โคเก็ทสึพยายามเฟ้นหาถ้อยคำแล้วเอ่ยขึ้น “ไม่ใช่ทั้งเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือนักสืบครับ เป็นแค่นักเขียนธรรมดาเท่านั้น” ทว่าสุภาพสตรีจ้องโคเก็ทสึด้วยแววตาท้าทายแล้วตอบกลับ “อาจารย์มีคนติดตามเป็นผู้มีญาณวิเศษใช่ไหม” โคเก็ทสึสะดุ้งเมื่อได้ยินคำนั้น “ดิฉันได้ยินว่าตลอดช่วงที่ผ่านมา อาจารย์ร่วมมือกับผู้ติดตาม ช่วยกันไขคดีต่าง ๆ ได้สำเร็จจำนวนหนึ่ง รวมทั้งคดีฆาตกรรมต่อเนื่องฆ่ารัดคอนักเรียนหญิงมัธยมปลายที่เคยเป็นข่าวครึกโครมก่อนหน้านี้ไม่นาน ว่ากันว่าอาจารย์โคเก็ทสึไขคดีได้ด้วยคำชี้แนะของผู้ติดตามคนนั้น“ […]
