Author Archives: AMARINBOOKS TEAM

“เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น” และ “ศูนย์รับฝากความเสียใจ สองนวนิยายจากประเทศญี่ปุ่น และไต้หวัน ที่มีแนวคิดเดียวกัน คือ นวนิยายย้อนเวลา ไปขอโทษหรือขอบคุณคนในอดีต ที่ไม่มีทางและไม่มีวันแก้ไขมันได้แล้ว แต่ความแตกต่างของนิยายสองเล่มนี้เอง ก็ทำให้เรารู้ว่า อดีตนั้นยากที่จะแก้ไข แต่หากมีโอกาสได้เห็น ได้คิดถึง ได้รู้สึกมันอีกสักครั้งก็คงจะดีไม่น้อย เอาล่ะเรามาเริ่มทำความรู้จักการย้อนเวลาจาก นวนิยายย้อนเวลา กันได้เลย ศูนย์รับฝากความเสียใจ ศูนย์รับฝากความเสียใจ ตั้งอยู่ในจุดเชื่อมต่อที่ซ่อนอยู่ระหว่างบนดินกับใต้ดิน มุมหนึ่งของศูนย์การค้าใต้ดินสถานีรถไฟไทไป ในวันพุธเวลาห้าโมงเย็นไปจนถึงหนึ่งทุ่ม ศูนย์รับฝากจะโผล่ขึ้นมาให้เจอ และร้านนี้จะรับของของคุณส่งกลับไปยังอดีต เพื่อให้คุณได้คิดถึงช่วงเวลานั้น และย้อนกลับไปในเรื่องราวของสิ่งของ ที่ทั้งคิดถึงและเสียใจในเวลาเดียวกันได้ ทั้งในเรื่องความรัก ความสัมพันธ์ ไม่มีความเชื่อไหนที่บอกว่าโลกนี้จะมีแต่เรื่องดีๆ แต่ไม่ใช่ว่าโลกนี้จะไม่มีเรื่องดีเกิดขึ้นสักหน่อย “ความเสียใจมีไว้เพื่อให้เรายิ่งทะนุถนอมปัจจุบัน” เริ่มต้นที่เรื่องศูนย์รับฝากความเสียใจ “ถ้ามีสถานที่หนึ่งที่สามารถส่งของกลับไปยังอดีต เพื่อชดเชยเรื่องที่ไม่ทันได้ทำในตอนนั้นให้สมบูรณ์ได้จริง คุณอยากส่งอะไรไป” ผู้เขียนได้บอกแบบนี้ไว้ในบทนำของเรื่อง กับเรื่องราวความเสียใจของคนที่จู่ ๆ ก็พบว่ามีศูนย์รับฝากความเสียใจอยู่ตรงหน้า “คุณไม่มีทางหาศูนย์รับฝากความเสียใจแห่งนี้เจอ เพราะที่แห่งนี้จะเลือกยอมให้คุณเจอเองต่างหาก” หลังจากที่คุณอ่านหนังสือเล่มนี้จบ คุณอาจจะเจอกับความเจ็บปวดในอดีตที่ตัวเองซุกซ่อนมันไว้ในใจ รู้ตัวอีกที ความผิดพลาดในอดีตก็บีบรัดจนคุณพูดไม่ออก แต่ไม่แย่สักเท่าไหร่หรอก มันก็เหมือนกับร่มที่มีรูรั่วนั่นละ ทั้งๆ ที่มีร่มแท้ๆ แต่ทำไมตอนนี้ตัวคุณถึงเปียกปอนไปทั้งตัว ความเจ็บปวดค่อยๆ กัดกินคุณ […]

หากคุณเป็นฆาตกร สถานที่ที่คุณจะให้คิดถึงที่สุดท้ายของการฆาตกรรมแล้ว คุณนึกถึงอะไร แน่นอนว่าจะต้องไม่ใช่สถานที่ที่ไม่สามารถหลบหนีได้ หรือสถานที่ที่ทำให้คุณนั้นต้องหาข้ออ้างแก้ต่างให้ตัวเอง และการตกเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยแน่นอน แต่ฆาตกรสองคนในนวนิยายสืบสวนชื่อดังของ อกาธา คริสตี้ ไม่คิดแบบนั้น ฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรสและฆาตกรรมบนลำน้ำไนล์ เป็นสองนวนิยายชื่อดังอีกสองเล่มของ อกาธา คริสตี้ ที่จะพาคุณไปเจอกับเรื่องราวการฆาตกรรมอันสยดสยองที่ฆาตรกรกล้าที่จะทำมันในขณะที่ แอร์กูล ปัวโรต์ กำลังโดยสารโดยพาหนะชนิดนั้นด้วย ความฉลาดหลักแหลม การสืบสวนสอบสวนที่มีชั้นเชิง และการหาหลักฐานให้กับฆาตกรชนิดที่ทำให้เขาดิ้นไม่หลุดนั้น เป็นความสามารถอีกอย่างของปัวโรต์เลยก็ว่าได้ ฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส เริ่มกันที่นวนิยายที่ถูกสร้างเป็นภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์มาแล้วถึง 3 ครั้ง โดยครั้งแรกคือปี 1974 ต่อมาในปี 2001 ก็ถูกนำมาสร้างใหม่อีกครั้ง และครั้งล่าสุดในปี 2017 เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่ปัวโรต์ทำการสืบสวนคดีที่เยรูซาเล็มเสร็จสิ้น เขาเลือกที่จะไปพักผ่อนที่อิสตันบลู แต่ในระหว่างนั้นเขาถูกเรียกตัวกลับลอนดอนอย่างเร่งด่วน ทำให้เขาต้องเลือกการเดินทางกลับที่รวดเร็วที่สุดอย่างรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส แต่ในระหว่างที่เขากำลังเดินทางนั้นเขาก็ได้พบกับแรตเช็ตต์ นักธุรกิจชาวอเมริกันที่ปักใจเชื่ออย่างแน่วแน่ว่าตัวเขานั้นกำลังถูกปองร้ายจากใครสักคน “ฆาตกรอยู่กับเรา….ตอนนี้  บนรถไปขบวนนี้..” ในคืนนั้นในขณะที่ปัวโรต์กำลังพักผ่อน เขาได้ยินเสียงแปลกประหลาด รวมทั้งเงาของคนในชุดกิโมโนวิ่งผ่านไป และในเช้าวันต่อมาปัวโรต์ก็พบว่าแรตเช็ตต์ได้เสียชีวิตด้วยการแทงทั้งหมด 12 แผล รวมทั้งห้องยังล็อคจากด้านในอีกด้วย จากการสืบสวนของปัวโรต์ เขาได้หลักฐานชั้นดีอย่าง ผ้าเช็ดหน้าที่ปักตัวอักษร “H”, ชุดกิโมโนสีแดงและเครื่องแบบพนักงานรถไฟ มาช่วยให้การสืบสวนคลี่คลายได้ง่ายขึ้น และในที่สุดปัวโรต์ก็สามารถคลี่คลายคดีได้ สำเร็จ […]