พร่างพรายในความเงียบงัน

4 reviews for พร่างพรายในความเงียบงัน

1. 

   Rated 4 out of 5

   Noi Sutatta – 01/12/2017

   ตอนแรกๆก็เกือบถอดใจ เพราะเนื้อเรื่องค่อยๆดำเนินไปอย่างเนิบๆ ถ้าอ่านต่อไปเรื่อยๆจะสัมผัสได้ถึงความเหงา ความเงียบเงียบ ตามชื่อเรื่องพร่างพรายในความเงียบงันมากค่ะ พออ่านจบแล้วรู้สึกอิ่มเอมซาบซึ้งตรึงใจมากค่ะ(และเสียน้ำตาไปมากด้วยก็ตาม)

2. 

   Rated 5 out of 5

   kkengg – 09/12/2017

   มันเรียล มันดูมีตัวตน เหมือนอ่านบันทึกของคนๆนึงมากกว่าอ่านนิยาย
   อ่านรวดเดียวจบ ด้วยความรู้สึกอึนๆ ชาๆไปทั้งเรื่อง เหมือนจะร้องไห้ แต่ไม่ร้อง แต่พออ่านจบแล้วรู้สึกประทับใจ

   เรียกว่าเป็นนิยายที่มีแนวทางของตัวเองชัดเจนมากเล่มนึงค่ะ

3. 

   Rated 5 out of 5

   Snow Drop – 24/04/2018

   ใครบอกว่าความเงียบเหงาทำร้ายจิตใจคนเราไม่ได้ นิยายเรื่องนี้สามารถทำได้ เนื้อหาตอนแรกเป็นการเล่าชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งไปเรื่อยๆ ว่าทำอะไรบ้าง พบเจออะไร เกิดอะไรขึ้น จุดพีคอยู่ที่ช่วงท้าย อยู่ๆ ความเจ็บปวดก็วิ่งเข้ากระแทกจิตใจอย่างแรง บอกเลยว่าช็อกมาก หัวใจเต้นถี่มากก่อนจะค่อยๆ ช้าลง เป็นอาการของความเจ็บจนชา มึนงงจนแทบไม่อยากรู้สึกอะไรให้เจ็บไปมากกว่านี้ เป็นนิยายสายหน่วงที่บดขยี้ความรู้สึกของคนอ่านนิยายสายจบแบบ Happy Ending ที่พระนางต้องอยู่ด้วยกัน แต่ก็ใช่ว่าเรื่องนี้จบไม่สวยนะ สำหรับเรา คิดว่ามันจบสวยในแบบโหยหา อาลัยอาวรณ์ รู้สึกหายใจไม่ออก บีบหัวใจอยู่ตลอดเวลาที่นึกถึง เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นความจริงที่ว่า ต่อให้ตัวห่างกัน แต่หากใจอยู่ใกล้กัน อะไรก็ไม่สามารถทำลายความคิดถึงระหว่างกันได้

4. 

   Rated 5 out of 5

   punna – 26/05/2018

   ถ้าเบื่อนิยายไทยขนบเดิมๆ ที่เคยอ่าน เราว่านิยายเรื่องนี้เป็นตัวเลือกที่ดีมากเรื่องนึงเลย

   วิธีการเล่ารวมถึงประเด็นในเรื่อง ทำให้อ่านเผินๆ นึกว่าเป็นนิยายแปล เหมือนงานของนักเขียนต่างประเทศมากกว่า ซึ่งเราคิดว่าน่าสนใจดี
   ตัวเนื้อเรื่องจะค่อยดำเนินไปเรื่อยๆ เนิบๆ ไม่ได้มีตัวอิจฉาหรืออะไรมาตีกันวุ่นวาย นิยายเรื่องนี้สำหรับเราเหมือนหัวหอม ที่ค่อยๆ ลอกปอกไปทีละชั้น ค่อยเรียนรู้เกี่ยวกับตัวละครอย่างนิทรากับโทเบียสไปเรื่อยๆ จนเข้าใจสิ่งที่เขาคิดและเลือกจะทำ แต่ปอกไปปอกมา อ้าว น้ำตาดันไหลซะงั้น 555
   แต่ในน้ำตา เราว่ามันก็มีความอิ่มเอมใจบางอย่างอยู่ ซึ่งเราคิดว่าเป็นจุดที่ผู้เขียนทำได้ดีเลย
   แล้วที่ชอบมากที่สุดคือสำนวนของผู้เขียน สวยแต่ไม่เยิ่นเย้อ อ่านแล้วเห็นภาพ เข้าใจอารมณ์ของตัวละครแต่ละตัวได้ดีค่ะ