Feb
หัวเว่ย จากห้องเช่าในเซินเจิ้นสู่ธุรกิจระดับโลก ขณะก่อตั้งธุรกิจหัวเว่ยในปี ค.ศ. 1987 ‘เหรินเจิ้งเฟย’ ผู้ก่อตั้งและ CEO ของหัวเว่ย เริ่มต้นนั้นเขาไม่มีทั้งเงินทุนและภูมิหลังใดๆ ไม่ว่าจะมองในแง่มุมใด บริษัทของเขาก็ไม่น่ามีคุณสมบัติในการเติบโตเป็นบริษัทข้ามชาติ แต่หัวเว่ยกลับใช้เวลาสั้น ๆ เพียง 20 ปีเอาชนะลูเซนท์ นอร์เทลอัลคาเทล โนเกีย ซีเมนส์เน็ตเวิร์คส์ อีริคสัน และโมโตโรลา ซึ่งล้วนเป็นคู่แข่งระดับสุดยอดของสหรัฐอเมริกาและยุโรป กลายเป็นพลังขุมใหม่ของตลาดโทรคมนาคมสากล และเป็นตัวอย่างอันดีของธุรกิจจีนและโลก เหรินเจิ้งเฟยและหัวเว่ยเติบโตเป็นใหญ่ได้ด้วย 4 คติพจน์ประจำใจของเขาต่อไปนี้ ความล้มเหลว คือสมบัติล้ำค่า ถ้าจะกล่าวว่าเหรินเจิ้งเฟยมียาวิเศษอะไรที่สามารถทำให้หัวเว่ยผงาดขึ้นในเวทีสากลได้ นั่นก็คือการวิพากษ์วิจารณ์ตนเอง ก็เพราะสิ่งนี้นี่แหละที่ทำให้ชาวหัวเว่ยรู้ว่าตนเองยังขาดอะไร จากนั้นก็รวมกำลังกันใช้มาตรการแก้ไขจึงจะเติบใหญ่ขึ้นทุกวัน โครงสร้างขององค์กรจึงแข็งแกร่งและองค์กรที่แข็งแรงก็มาจากการวิพากษ์วิจารณ์ตนเอง… แต่การวิจารณ์ตนเองหมายถึงการยอมรับข้อเสีย ส่วนการสร้างนวัตกรรมหมายถึงความเสี่ยง ดังนั้นจึงมีพนักงานมากมายที่กลัวจะผิดพลาด จึงใช้วิธี “เอาตัวรอดไว้ก่อน” เหรินเจิ้งเฟยจึงประกาศว่า [su_quote]“ใครก็ตามที่ไม่เคยทำผิดเลยแม้แต่ครั้งเดียว เท่ากับงานไม่มีความก้าวหน้าควรให้พ้นจากตำแหน่งไหม เขาบอกว่าเขาไม่ได้ทำผิดนี่นา ไม่ได้ทำผิดจะเป็นเจ้าหน้าที่ได้หรือ บางคนไม่เคยทำผิดเลยเพราะเขาไม่เคยทำอะไรนั่นเอง…”[/su_quote] ดังนั้นในการแต่งตั้งตำแหน่งสำคัญ เหรินเจิ้งเฟยจะพิจารณาจากเจ้าหน้าที่ที่เคยทำผิดพลาดแต่กลับตัวได้ ความล้มเหลวคือสมบัติที่ล้ำค่า เพราะบทเรียนจากประสบการณ์เหล่านี้ไม่เพียงเป็นประโยชน์ต่อตนเอง ขณะเดียวกันก็ยังใช้เป็นตัวอย่างให้เพื่อนพนักงานคนอื่นได้รู้ว่าอย่าไปนอกลู่นอกทางเช่นนั้น หลักการนี้สะท้อนถึงกุศลเจตนาของเหรินเจิ้งเฟยได้อย่างชัดเจนมาก […]
