แนะนำตัวละครสำคัญในเรื่อง โตเกียวทาวเวอร์ แม่กับผมและพ่อในบางครั้งคราว นิยายญี่ปุ่นที่ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์และซีรีส์ ที่กวาดรางวัลมาแล้วมากมาย
หลายคนเคยอ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว เมื่อครั้งที่ตีพิมพ์กับแพรวสำนักพิมพ์ในปี 2551 หรือราวๆ 13 ปีที่แล้ว เรื่องราวที่เขียนขึ้นจากชีวิตจริงของผู้เขียน ถ่ายทอดออกมาได้อย่างลึกซึ้ง เรียบง่าย และตรงไปตรงมา จนใครก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงวิธีที่ตนปฏิบัติกับแม่ของตัวเอง
สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่าน เราขอแนะนำตัวละครในเรื่องให้เพื่อนๆ นักอ่านรู้จักกัน ก่อนลิ้มลองรสชาติของหนังสือเล่มนี้
มาคุง
เด็กชายขี้โรค เขาปวดท้องจนต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อยๆ เขากลัวพ่อตั้งแต่เด็กเพราะถูกพ่อจับเหวี่ยงจนตัวลอย ภาพจำของพ่อคือพ่อเป็นคนอารมณ์ร้อน และชอบใช้กำลัง เขาไม่ค่อยชอบพ่อของตัวเองเท่าไรนัก แต่หากถามว่าเขารักใครมากที่สุด มาคุงก็จะตอบว่า ‘รักแม่’ เป็นที่หนึ่งทุกครั้งไป
.
เมื่อมาคุงโตขึ้น เขาเริ่มมีอิสระในชีวิต ได้ไปเรียนและใช้ชีวิตในโตเกียวและหลงอยู่ในแสงสีแห่งเมืองหลวง บางครั้งเงินก็ไม่พอใช้จนต้องรบกวนแม่บ่อยๆ กระทั่งมีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เขาได้กลับมาฉุกคิด การกระทำของเขาที่มีกับแม่ของตัวเอง
แม่
แม่เป็นคนช่างพูดช่างคุย ยิ้มแย้มอยู่เสมอและชอบทำเรื่องสนุกๆ เอาใจใส่คนรอบข้าง ชอบทำงานบ้านและทำอาหารเป็นชีวิตจิตใจ แม่มักจะทำกับข้าวมากมายอยู่เสมอ
เธอเกิดที่ชิคุโฮ เมืองแห่งเหมืองถ่านหิน เป็นลูกคนที่สี่ ในบรรดาพี่น้องทั้งหมดเก้าคน หลังจากที่รู้จักกับพ่อได้เพียงไม่กี่วัน ก็ตกลงแต่งงานด้วย เพราะพ่อขนของหมั้นมาถึงหน้าบ้านโดยไม่ปรึกษาใครทั้งสิ้น ท่ามกลางความตกใจ แม่ก็ตกลงแต่งงานกับพ่อทันทีและได้ชื่อว่าเป็นสามีภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย
พ่อ
เป็นคนอารมณ์ร้อน ชอบดื่มสุราและอาละวาดทุบตีภรรยาและลูกเป็นประจำ ไม่ค่อยพูดหยอกล้อเล่นกับใคร ยึดมั่นในแนวทางของตัวเองอย่างสุดโต่ง ใส่ใจเรื่องเสื้อผ้าการแต่งกายและการคบเพื่อน แต่เรื่องอื่นมักปล่อยตามมีตามเกิด
สมัยวัยรุ่น เขาถูกส่งไปเรียนที่โตเกียวเพราะความเกเร นั่นทำให้เขามีอิสระในชีวิตมากขึ้น เริ่มเที่ยวเตร่ ติดเพื่อนจนลาออกจากมหาวิทยาลัยกลางคัน และไปสมัครเรียนต่อในวิทยาลัยการออกแบบ เพื่อเรียนการออกแบบหมวก และด้วยนิสัยช่างจับจดของเขา เขาเบื่อและลาออกอีกครั้งในทันที
เขากลายเป็นคนตกงาน ไม่เอาไหน เที่ยวกินเหล้าเมายา ฉกชิงวิ่งราว ได้ทำงานกับทางสำนักพิมพ์เล็กๆ แต่ก็เบื่อจนลาออกมาอีก นอกจากนั้นเขาชอบวาดภาพมาก การวาดภาพเหมือนเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้พ่ออารมณ์ร้อนได้ใจเย็นลง จนดูเหมือนเป็นคนละคน
มาเอโนะ
มาเอโนะคุงเป็นหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ผมหยิกหย็อง เขากับมาคุงเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก บ้านของมาเอโนะคุงอยู่ใกล้กับบ้านพักคนงานเหมืองถ่านหิน พวกเขาทั้งสองไปเที่ยวเล่นด้วยกันบ่อยๆ ทั้งปั่นจักรยาน ปีนป่ายเถาวัลย์ เดินไต่ราวสะพาน ขุดเผือก ขุดหน่อไม้เก็บกลับบ้าน
ในวันเกิดของมาเอโนะคุง หรือคนในครอบครัว มาคุงจะได้รับเชิญไปร่วมเลี้ยงฉลองด้วยเสมอ และในทุกวันหยุดสุดสัปดาห์พวกเขาก็จะผลัดกันไปนอนที่บ้านใครคนใดคนหนึ่ง พ่อของมาเอโนะคุงก็เอ็นดูมาคุงเหมือนเป็นลูกอีกคน เขาซื้อนาฬิกาให้ตอนมาคุงขึ้นชั้นมัธยม ซึ่งเป็นยี่ห้อเดียวกับที่ซื้อให้มาเอโนะคุง ลูกชายของตัวเอง
เมื่อมาเอโนะคุงจบการศึกษา เขาตัดสินใจเข้ารับราชการทหารในกองกำลังป้องกันประเทศ
น้าบูบุ
เป็นน้องสาวคนเล็กของแม่ คอยเกาะติดแม่ตั้งแต่เด็กๆ และเป็นน้องสาวที่สนิทกับแม่ที่สุด เวลาแม่คุยโทรศัพท์กับน้าบูบุ จะคุยกันนานทีเดียว
ตอนนี้ โตเกียวทาวเวอร์ แม่กับผมและพ่อในบางครั้งคราว ถูกตีพิมพ์ใหม่อีกครั้งกับสำนักพิมพ์ Piccolo ด้วยปกโฉมใหม่ สดใสกว่าเดิม หวังว่าจะถูกอกถูกใจนักสะสมกันนะคะ
โตเกียวทาวเวอร์ แม่กับผมและพ่อในบางครั้งคราว
วางจำหน่ายแล้ววันนี้ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ
สั่งซื้อออนไลน์ คลิก
บทความอื่นๆ
ระยะห่าง ระหว่างเรา (So Close yet So Far) หนังสือที่ทำให้คุณเข้าใจ ความสัมพันธ์ มากขึ้น