[ทดลองอ่าน] ผมจะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่อนุบาลสัตว์ บทที่ 97 วันที่เก้าสิบเจ็ดในฐานะพี่เลี้ยง

幼崽护养协会
ผมจะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่อนุบาลสัตว์ เล่ม 3

 

酒矣 (Jiu Yi)
เขียน

ชาเย็น Lover
แปล

— โปรย —

ภารกิจหลักที่ทำให้เซี่ยหลวนมายังดาวไกอาก็ต้องดำเนินต่อไป
การเปลี่ยนแปลงจุดจบของดวงดาว
และอวกาศแห่งนี้ขึ้นอยู่กับเซี่ยหลวนจริงหรือ
เขาจะต้องทำอย่างไรเพื่อปกป้องเหล่าลูกสัตว์อันเป็นที่รัก
และอวกาศแห่งนี้เอาไว้ได้

—.—.—.—.—.—.—.—.—.—

ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing

…XOXO…

มาดามโรส

ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์

 

บทที่ 97 วันที่เก้าสิบเจ็ดในฐานะพี่เลี้ยง

 

พอไม่มีผู้ใหญ่อยู่เคียงข้าง ลูกมายาที่เข้าไปในห้องเพียงลำพังก็ส่ายหางเล็กช้าลง

แต่เพราะเมื่อครู่ได้รับกำลังใจจากชายหนุ่มที่อุ้มมันอยู่ในอกเป็นเวลานาน แม้ตอนนี้อารมณ์ความรู้สึกของลูกสัตว์จะหดหู่ลงเล็กน้อยเนื่องจากไม่มีเซี่ยหลวนอยู่ข้างกาย แต่หางเล็กแหลมด้านหลังก็ยังส่ายไปมาไม่หยุด

ลูกมายาเดินไปข้างในตามพนักงานที่นำทางได้ไม่เร็วนัก เพราะมันควบคุมร่างกายของตัวเองได้ดีที่ความเร็วระดับนี้

เมื่อถึงสถานที่ทดสอบแล้ว ขั้นตอนการประเมินคุณสมบัติก็ง่ายมาก มีแค่สองขั้นตอนเท่านั้น

อันดับแรก ให้ลูกสัตว์ขึ้นเหยียบอุปกรณ์ทดสอบเครื่องหนึ่งแล้วยืนนิ่งสิบวินาที จากนั้นข้อมูลสมรรถภาพทางกายทุกด้านของลูกสัตว์จะปรากฏบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ทางด้านหน้าของเจ้าหน้าที่ทดสอบสามคน

ถัดมาทำแบบทดสอบสมรรถภาพพิเศษที่ใช้สำหรับเผ่ามายา ซึ่งค่า K ที่เกิดจากข้อมูลสองชุดนี้จะเรียกว่าระดับความสอดคล้องกัน ค่าตัวเลขนี้ใช้เป็นผลลัพธ์ในการประเมินคุณสมบัติ

ตอนพนักงานพาลูกมายาตัวนี้เข้ามา เจ้าหน้าที่ทดสอบสามคนก็ดูบันทึกการทดสอบที่ผ่านมาของลูกสัตว์ก่อน

ลูกมายาตัวนี้ไม่ได้เพิ่งเข้าร่วมการประเมินคุณสมบัติเป็นครั้งแรก มันเคยเข้าร่วมมาแล้วสองครั้ง แต่ไม่ผ่านเลยสักครั้ง และครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม

พนักงานอุ้มลูกสัตว์มาไว้บนเครื่องทดสอบ ส่วนเจ้าหน้าที่ทดสอบสามคนก็ไม่ค่อยให้ความสนใจกับข้อมูลสมรรถภาพทางกายที่ปรากฏนัก ต่อมาหนึ่งในเจ้าหน้าที่ทดสอบก็ทำหน้าที่ทดสอบสมรรถภาพพิเศษของลูกสัตว์ ส่วนอีกสองคนที่นั่งอยู่ต่างคิดว่าผลลัพธ์ก็น่าจะไม่มีอะไรให้ต้องใส่ใจมากนัก

เพราะพวกเขาเพิ่งดูผลการประเมินสองครั้งก่อนของลูกสัตว์ตัวนี้มา ระดับความสอดคล้องกันในแต่ละครั้งของลูกสัตว์คือ 42 และ 46 เปอร์เซ็นต์ นับว่ายังห่างเกณฑ์ผ่านการประเมินอยู่หลายขุม

ระดับความสอดคล้องกันใช่จะพูดว่าเพิ่มก็เพิ่มได้ การเข้าร่วมประเมินคุณสมบัติครั้งก่อนของลูกมายาผ่านมาเพียงหนึ่งปีเท่านั้น ถึงค่าตัวเลขจะขึ้นมานิดหน่อย แต่ผลลัพธ์น่าจะยังเป็นเช่นเดิม

เพราะไม่ได้ใส่ใจ พอเจ้าหน้าที่ทดสอบสามคนดูค่าตัวเลขที่คำนวณออกมา มือก็เตรียมเคลื่อนไปยังปุ่ม ‘ไม่ผ่าน’ บนหน้าจอเสมือน

ขณะที่ค่าตัวเลขยังไม่หยุดนิ่ง เจ้าหน้าที่ทดสอบทั้งสามก็เตรียมกดปุ่ม ทว่าวินาทีที่ตัวเลขหยุดนิ่ง มือของพวกเขาก็ชะงักไปตาม ๆ กัน

66 เปอร์เซ็นต์…

ค่าตัวเลขนี้ไม่ถือว่ายอดเยี่ยม แต่ระดับความสอดคล้องกันที่เพิ่มขึ้น 20 เปอร์เซ็นต์ ในระยะเวลาหนึ่งปีนี่เป็นความก้าวหน้าในการพัฒนาศักยภาพของลูกสัตว์ที่น่าทึ่งเกินไปหน่อย

เจ้าหน้าที่ทดสอบทั้งสามตะลึงงันกับผลลัพธ์ หลังจากยืนยันแล้วว่าผลไม่ได้ผิดพลาด จึงนำข้อมูลการทดสอบทั้งใหม่และเก่าของลูกสัตว์ตัวนี้มาเทียบกัน ทำให้พบค่าตัวเลขที่เปลี่ยนแปลงโดดเด้งขึ้นมาหลายเปอร์เซ็นต์

พลังจิต พลังการรับรู้…

สีหน้าของเหล่าเจ้าหน้าที่ทดสอบดูทึ่งกับผลลัพธ์อย่างเห็นได้ชัด พอคิดถึงลูกสัตว์ตัวอื่นๆ ที่ยังรอรับการทดสอบอยู่อีกมาก เจ้าหน้าที่สามคนจึงสะกดความรู้สึกตัวเองไว้แล้วยกมือขึ้นกดปุ่ม ‘ผ่าน’

ผลการประเมินคุณสมบัติจะแจ้งให้ลูกสัตว์และผู้ใหญ่ที่มาด้วยรู้ในทันที พนักงานจึงห้อยป้ายเล็กที่แสดงว่าผ่านการทดสอบที่คอของลูกสัตว์ จากนั้นจึงพาลูกมายาเดินไปยังทางออก

เซี่ยหลวนรออยู่ตรงทางออกเพียงไม่นานก็เห็นพนักงานเดินออกมาแล้ว เขาผงกศีรษะให้พนักงานคนดังกล่าว แล้วเบนสายตาไปทางด้านหลังของอีกฝ่าย

เซี่ยหลวนย่อตัวลงนั่งแล้วยื่นมือสองข้างไปทางลูกมายาที่กำลังเดินมาหาเขาด้วยขาเล็กสั้น

ลูกมายาคาบป้ายเล็กที่บ่งบอกว่าผ่านการทดสอบไว้ในปาก แล้วเหยียบฝ่ามือของเซี่ยหลวนที่ผายออกรอรับตัวมันอยู่ จากนั้นเงยหน้าให้ชายหนุ่มเห็นป้ายเล็กที่มันงับไว้ หางเล็กแหลมทางด้านหลังของลูกสัตว์ก็เริ่มกระดิกเร็วขึ้น

แน่นอนว่าเซี่ยหลวนเห็นป้ายแผ่นเล็กที่ลูกสัตว์ตั้งใจอยากให้เขาเห็นมีซิลิคอนชิป[1]สีเทาน้ำเงินที่บันทึกข้อมูลอยู่ด้านใน ป้ายเล็กนี้อธิบายได้ว่าลูกสัตว์ผ่านการประเมินคุณสมบัติแล้ว

“ทอร์ต ต่อไปพอเธอโตขึ้นแล้วจะต้องเป็นทหารที่เก่งมากแน่ ๆ” เซี่ยหลวนอุ้มลูกมายาไว้ในอกตามเดิม ก่อนฉีกยิ้มและลูบหางเล็กแหลมที่กำลังกระดิกด้วยความดีใจไปพร้อมกัน

ลูกมายาร้องอึง ๆ อยู่ในอกของเซี่ยหลวน มันฝังหัวซุกตัวเข้าไปจนทำให้มองไม่เห็นตัวเท่าไหร่นัก ส่วนหางเล็กด้านหลังที่โผล่มาด้านนอกยังคงส่ายไปมาไม่หยุด

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ลูกสัตว์ดีใจมาก

บริเวณทางออกไม่อนุญาตให้หยุดพักได้นานนัก เซี่ยหลวนจึงอุ้มลูกมายาที่ยังร้องเบา ๆ อยู่ในอกเดินออกไปข้างนอก

ทุกครั้งเวลาหางเล็กของลูกมายาส่ายช้าลง เซี่ยหลวนจะยกมือขึ้นลูบกระดองของมัน หางเล็กแหลมนั้นก็จะเริ่มยกสูงขึ้นเล็กน้อยแล้วส่ายซ้ายทีขวาทีไปมาเบา ๆ ภาพนี้ทำให้ดวงตาของเซี่ยหลวนหยักโค้งเล็กน้อยอย่างห้ามไม่ได้

แม้จะวาดหวังให้ลูกมายาตัวนี้เติบโตขึ้นเป็นทหารที่ยอดเยี่ยมในอนาคต แต่เขาก็หวังว่าภายภาคหน้ามันจะไม่ต้องไปสนามรบ หลังจากเติบโตขึ้นแล้วสามารถมีความสุขกับอะไรง่าย ๆ ได้อย่างในตอนนี้ก็พอแล้ว

เรื่องลูกมายาผ่านการประเมินคุณสมบัติต้องแจ้งให้ผู้ปกครองทราบ เซี่ยหลวนบอกเซี่ยฉีเรื่องนี้ผ่านเครื่องสื่อสารไว้ก่อน และมอบหมายให้เธอแจ้งข่าวดีแก่ผู้ปกครองของลูกมายา ส่วนเซี่ยหลวนก็พาลูกมายานั่งยานอวกาศพาณิชย์กลับไปยังดาวไกอา

พลบค่ำวันเดียวกัน เซี่ยหลวนกลับมาถึงสาขาอวิ๋นเป่า เวลานี้พวกพี่เลี้ยงในสาขากำลังเตรียมอาหารให้เหล่าลูกสัตว์พอดี

พอเซี่ยหลวนอุ้มลูกมายาเข้ามาในห้องโถง ลูกนกอ้วนสามตัวที่เล่นรับบอลอยู่กลางอากาศก็กระพือปีกบินมาหาเขาอย่างพร้อมเพรียง จากนั้นแยกกันเกาะอยู่บนไหล่ซ้าย ไหล่ขวา และบนศีรษะของเขา

เซี่ยหลวนชินกับเรื่องที่ลูกนกอ้วนสามตัวพากันมาเกาะอยู่บนตัวแล้ว หลายครั้งถึงขั้นมีลูกนกห้าหกตัวมาเกาะอยู่บนตัวเขา และลูกนกอ้วนพวกนี้ยังร้องจิ๊บ ๆ ให้เขา ทำเอาหูของเซี่ยหลวนได้ยินแต่เสียงจิ๊บ ๆ เต็มไปหมด

ด้วยรู้ว่าวันนี้ชายหนุ่มพาลูกมายาไปเข้าร่วมการทดสอบ รอกระทั่งเซี่ยหลวนกลับมา เหล่าลูกสัตว์ในห้องโถงจึงทยอยเข้ามาใกล้

“จิ๊บ ๆ?” พออุ้งเท้าเล็กเหยียบอยู่บนตัวเซี่ยหลวน ลูกนกอ้วนสามตัวก็ร้องจิ๊บ ๆ เสียงใสคล้ายเอ่ยถามเขา

นอกจากลูกนกอ้วนทั้งสามตัว ลูกสัตว์ตัวอื่น ๆ ที่เข้ามาใกล้ขาของเขาก็ส่งเสียงร้องเช่นเดียวกัน ราวกับความสนใจของเหล่าลูกสัตว์ในห้องโถง ณ เวลานี้อยู่ที่ลูกมายาซึ่งอยู่ในอกของเซี่ยหลวน

เขาวางลูกมายาลงข้าง ๆ เงือกน้อยที่ถูกอุ้มเข้ามา เซี่ยหลวนเพิ่งวางลูกมายาลง ลูกเงือกก็ยื่นมือมาคว้าขากางเกงของเขาเบา ๆ ทันที

“ทอร์ต?” ดวงตาสีฟ้าครามงดงามของลูกเงือกมองเซี่ยหลวน จากนั้นก็ส่งเสียงออกมา

เซี่ยหลวนอุ้มลูกนกอ้วนสามตัวที่เหยียบอยู่บนไหล่และศีรษะของเขามาไว้ในอกด้วยกัน จากนั้นหยิบป้ายเล็กสีเทาน้ำเงินที่ร้อยด้วยเชือกออกมาตรงหน้าบรรดาลูกสัตว์ที่อยู่ใกล้ ๆ และกำลังมองเขาอยู่ แล้วตอบกลับด้วยเสียงเนิบช้าว่า “ทอร์ตผ่านการทดสอบแล้ว”

พอได้ยินว่าลูกมายาที่พวกมันช่วยเดินเป็นเพื่อนผ่านการทดสอบ เหล่าลูกสัตว์ในห้องต่างพากันออกอาการดีใจขึ้นมาทันที ส่วนลูกมายาก็ส่ายหางเล็กทางด้านหลังให้ลูกสัตว์เหล่านี้

เมื่อผู้ปกครองของลูกมายาได้ทราบข่าวที่เซี่ยฉีแจ้งไป ทั้งคู่ต่างพากันตื่นเต้น พวกเขาบอกว่าสัปดาห์นี้จะมาที่ดาวไกอาอีกแน่นอนเพื่อมาดูลูกสัตว์และมาขอบคุณทางสาขาด้วยตัวเอง

ดังนั้นเมื่อสุดสัปดาห์มาถึง กลุ่มพนักงานของสาขาอวิ๋นเป่าจึงได้เห็นภาพผู้ปกครองอุ้มลูกมายา

แม่ของลูกสัตว์ท่าทางปกติดี แต่ผู้เป็นพ่อขอบตาแดงเล็กน้อย ทว่าทั้งคู่ก็ดูรักใคร่ลูกสัตว์ไม่ต่างกัน

เมื่อเห็นภาพนี้ พนักงานของสาขาอวิ๋นเป่าที่อยู่ในเหตุการณ์ โดยเฉพาะเหล่าพี่เลี้ยง ก็เข้าใจถึงความหมายในงานของตัวเองมากยิ่งขึ้น

 

เพราะเป็นสมาคมอนุบาลสัตว์สาขาที่อยู่สามพันอันดับแรกในอวกาศ ตอนนี้สาขาอวิ๋นเป่าจึงเป็นที่รู้จักในแวดวงเดียวกันแล้ว การที่ปัจจุบันมีสาขาอื่นส่งคำเชิญให้ไปดูงานมายังสาขาพวกเขาจึงนับเป็นเรื่องธรรมดา

สัปดาห์ถัดมา หลังจากเซี่ยหลวนพาลูกมายาไปเข้าร่วมการประเมินคุณสมบัติเสร็จสิ้น เขาก็ได้รับอีเมลฉบับหนึ่งที่ส่งมาให้สาขาทางสตาร์เน็ต

ฝ่ายผู้ส่งคือสาขาคัลยา สมาคมอนุบาลสัตว์สาขาอันดับที่ 500 ของอวกาศในปัจจุบัน เทียบกับการประเมินครั้งก่อน อันดับของสาขานี้ขึ้นมาหลายสิบอันดับทีเดียว จัดว่าเป็นสาขาที่มีแนวโน้มการพัฒนาที่ดีพอสมควร

นี่เป็นคำเชิญแรกที่สาขาอวิ๋นเป่าได้รับ การไปดูงานระหว่างสาขาต่าง ๆ มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมและพัฒนาให้ก้าวหน้าไปด้วยกัน โดยปกติมักจะเป็นประธานสมาคมหรือรองประธานสมาคมเป็นผู้เดินทางไปดูงานเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับสาขาที่เชิญมา

แล้วหลังจากนั้นก็อาจกลายเป็นความสัมพันธ์แบบพันธมิตรที่คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกันได้

“สาขาอันดับที่ 500??” เมื่อได้ยินเซี่ยหลวนพูดเรื่องนี้ หลายคนในห้องต่างคิดว่าตัวเองหูฝาดไป พวกเขาเลยถามกลับอย่างต้องการคำยืนยัน

จะโทษพวกหลินอี้ที่มีปฏิกิริยาแบบนี้ก็ไม่ได้ เพราะโดยทั่วไปแล้วอันดับของสองสาขาที่ดูงานแลกเปลี่ยนกันมักจะไม่ห่างกันเกินไปนัก

โดยเฉพาะสามพันอันดับแรกด้วยแล้ว ทุก ๆ ห้าร้อยอันดับจะคล้ายกับเป็นการก้าวข้ามธรณีประตู

อันดับของสาขาพวกเขาในตอนนี้คือ 2,007 แล้วสาขาห้าร้อยอันดับแรกกลับเป็นฝ่ายส่งคำเชิญให้สาขาพวกเขาไปดูงานก่อนอย่างนั้นหรือ…

เซี่ยหลวนพยักหน้า ตอนที่เห็นอีเมลเขาเองก็ประหลาดใจอยู่นิดหน่อย

“มันเป็นโอกาสที่ดีมาก ผมเลยตอบรับไปแล้ว” สาขานั้นอยู่ในห้าร้อยอันดับแรกได้ย่อมมีอะไรดี เซี่ยหลวนเลยอยากไปเรียนรู้สักหน่อย

ต่อไปลูกสัตว์ในสาขาของพวกเขาจะได้มีสภาพความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น

 

[1] Silicon Chip หรือวงจรรวม เป็นการนำองค์ประกอบวงจรชนิดต่าง ๆ มาประกอบเข้าด้วยกันบนแผ่นวงจรขนาดเล็ก ใช้สำหรับบันทึกข้อมูลหรือประมวลผล

Leave a Reply

แจ้งเตือนการใช้งานคุกกี้ เว็บไซต์ของเรามีการใช้งานคุกกี้เพื่อวัตถุประสงค์ในการจัดการประสบการณ์ของผู้ใช้งานให้ดีที่สุด ได้แก่ คุกกี้ที่มีความจำเป็นอย่างยิ่ง คุกกี้เพื่อการวิเคราะห์ประสิทธิภาพ คุกกี้เพื่อการทำงานของเว็บไซต์ และคุกกี้กำหนดกลุ่มเป้าหมาย ศึกษารายละเอียดและการตั้งค่าคุกกี้เพิ่มเติมเพื่อความเป็นส่วนตัวของท่านได้ใน นโยบายคุกกี้ นโยบายความเป็นส่วนตัว

Privacy Preferences

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
Manage Consent Preferences
  • Always Active

บันทึกการตั้งค่า