[ทดลองอ่าน] Drunk on You (th) เพราะนายคือ AWM ของฉัน ตอนที่ 4

AWM 绝地求生
Drunk on You (th) เพราะนายคือ AWM ของฉัน
 

 

漫漫何其多 ม่านม่านเหอฉีตัว เขียน
จิ้งจอกธารา แปล

 

— โปรย —

ฉีจุ้ย หรือ Drunk เทพแห่งวงการอีสปอร์ต
กัปตันทีมนักแม่นปืนผู้วางแผนเกมเป็นเลิศ
หากเขาได้ปืนสไนเปอร์ปีศาจอย่าง AWM มาครอบครอง
ศัตรูที่หมายตาย่อมไม่มีทางหลุดรอด
ทว่าอวี๋หยาง หรือ Youth หนุ่มนักแข่งอีสปอร์ตสุดน่ารัก
ผู้เป็นดุจปืน AWM หายากและเสนล้ำค่าของเทพฉี
กลับมาหลอกให้เขารักแล้วหักอกกันซะได้
แทนที่อีกฝ่ายทำร้ายใจเขาแล้วจะหนีไปให้ไกล
กลับพาตัวเองเข้ามาอยู่ในสโมสรเดียวกับเขาเสียอย่างนั้น
คราวนี้มีหรือฉีจุ้ยจะปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดรอดไปได้
ไม่ว่าจะปืนหรือคนก็ต้องเป็นของเขาเพียงผู้เดียว

 

———————————————————–

 

ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายหนังสือได้ที่เพจ Rose Publishing

…XOXO…

มาดามโรส

ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์

 

4

 

ฉีจุ้ยพูดจบก็เปิดดูโปรแกรมตัวช่วยไลฟ์สตรีม เวลานี้มีคนดูสตรีมของเขาแปดล้านกว่าคนแล้ว คอมเมนต์ทะลักเข้ามาอย่างรวดเร็ว รัวถล่มราวกับระเบิดลงอย่างที่คาดไว้

[กรี๊ดดดด…] [อะไรกันเนี่ยๆๆๆ!!!] [Youth คือเทพเสี่ยวหยางที่ฉันรู้จักใช่ไหม ใช่ไหมๆๆๆ เขาย้ายมาอยู่ HOG แล้วเหรอ!!!] [ฮ่าๆๆๆ HOG นี่คัดคนจากหน้าตารึไง] [กรี๊ดดดด ทำไมหนุ่มเยอรมันถึงถามแบบนั้นล่ะ มีเรื่องอะไรที่ฉันยังไม่รู้รึเปล่า] [Youth คือใคร ทำไมถึงชอบเทพฉีล่ะ] [เอ ฉันว่าไม่ใช่นะ ฉันเพิ่งเรียนภาษาเยอรมันมาครึ่งปีก็จริง แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าที่เทพฉีแปลเมื่อกี้มันแปลกๆ] [ฟังไม่รู้เรื่องเลย แต่สามีฉันพูดภาษาเยอรมันเพราะมากกกก!] [ฮ่าๆๆๆ เฒ่าฉีจอมเจ้าเล่ห์ นึกว่าไม่มีใครฟังรู้เรื่องรึไง เดี๋ยวนายเจอแน่ รอดูในบอร์ดได้เลย ฮ่าๆๆๆ] [วันนี้ท่านเทพฉีเป็นอะไรไปเนี่ยยยย ต้องแจ้งความแล้ว อ๊ายยยย ทำไมพูดหยอดแบบนี้!!!] [คนรู้ภาษาเยอรมันตรงนี้อกจะแตกตายแล้วจ้า ท่านฉีของฉันมั่นหน้าเกินไป หรือภาษาเยอรมันระดับแปด^[1]ของฉันยังไม่ถึงขั้นกันแน่]

คนดูไลฟ์สตรีมเยอะขนาดนี้ต้องมีคนรู้ภาษาเยอรมันอยู่บ้าง อีกอย่างทุกครั้งที่ฉีจุ้ยสตรีมจะมีบันทึกวิดีโอเก็บไว้ ต่อให้ตอนนี้ทุกคนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร หลังจากนี้ก็ต้องมีคนเอาไปแปลและรู้กันหมดอยู่ดี

แต่ฉีจุ้ยตกเป็นข่าวตลอดเวลาอยู่แล้ว เพราะงั้นเขาไม่สนใจ แค่ตอนนี้อวี๋หยางฟังไม่เข้าใจก็พอ

และอวี๋หยางก็ฟังไม่เข้าใจจริงๆ เขาแยกไม่ออกด้วยซ้ำว่าชาวต่างชาติคนนั้นพูดภาษาอังกฤษหรือเยอรมัน

 

**********

 

ภายในห้องซ้อมชั้นหนึ่ง ปลายนิ้วมือของอวี๋หยางเย็นเฉียบ หัวใจเต้นโครมครามไม่หยุด

ในหน้าจอเกม Youth เหมือนไก่อ่อนเพิ่งหัดเล่น ยืนเป็นเป้านิ่งอยู่ตรงหน้าต่าง ตะลึงงันไม่ขยับเขยื้อน

เขาจะตอบอย่างไรได้

ถ้าพูดความจริง คำถามต่อไปของฉีจุ้ยอาจจะเป็น ‘นายคงสนุกกับการทำเรื่องเลวๆ มากสินะ คิดจะใช้ลูกไม้เดิมๆ หลอกให้ฉันดูแลนายที่ HOG เหมือนที่เคยทำตอนนั้นงั้นเหรอ’

“นายไม่จำเป็นต้องฝืนตัวเองมาเล่นอะไรแบบนี้กับฉัน”

นั่นคือประโยคสุดท้ายที่ฉีจุ้ยพูดกับเขาเมื่อหนึ่งปีก่อน

พอฉีจุ้ยจากไป อวี๋หยางพยายามกู้ข้อมูลในโทรศัพท์มือถือทุกวิถีทาง จนในที่สุดก็เจอช่องทางติดต่อฉีจุ้ย

เขาพยายามติดต่อฉีจุ้ย แต่ข้อความไม่เคยได้รับการตอบกลับ เหมือนก้อนหินที่จมหายไปในทะเล

จนเวลาผ่านไปกว่าครึ่งปีอวี๋หยางจึงคิดได้ ถึงติดต่อฉีจุ้ยได้ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเขาไม่อาจอธิบายเรื่องในตอนนั้นให้ชัดเจน

อวี๋หยางขบฟันแน่น หากว่าตอนนี้เขาโกหกละก็…

 

**********

 

ภายในห้องซ้อมชั้นสาม ฉีจุ้ยปิดการแจ้งเตือนคอมเมนต์แล้วสลับเข้าหน้าจอเกม จนถึงตอนนี้ลำโพงอันเล็กที่ด้านข้างไอดีเกมของอวี๋หยางก็ยังมืดอยู่เหมือนเดิม

ในช่องไลฟ์สตรีม คอมเมนต์ถล่มซ้อนกันเข้ามาจนแทบจะกลบหน้าจอ ขณะที่ในเกมเงียบกริบเหมือนป่าช้า

ในเกม พื้นที่เซฟโซนเริ่มหดเล็กลงแล้ว ดูเหมือนเด็กหนุ่มชาวเยอรมันจะสัมผัสได้ว่าบรรยากาศไม่ค่อยปกติ จึงลองถามดูอีกว่า “Wohin gehen wir?” (พวกเราจะไปที่ไหน)

ฉีจุ้ยชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นดึงคีย์บอร์ดมาพิมพ์ว่า [ภาษาเยอรมันของฉันยังงูๆ ปลาๆ เมื่อกี้น่าจะแปลผิด เขาพูดว่า…]

“ชอบ”

ในหน้าจอเกม ลำโพงด้านหลังชื่อ HOG-Youth สว่างขึ้นแวบหนึ่ง

 

**********

 

ภายในห้องซ้อมชั้นหนึ่ง ขอบตาอวี๋หยางแดงก่ำ เขาก้มหน้าโยนอุปกรณ์ที่ไม่จำเป็นในเกมทิ้งไป ติดสโคปซูม ตั้งปืนหันไปนอกหน้าต่าง รอฟังคำพูดแดกดันเผ็ดร้อนจากปากฉีจุ้ย

ตอนตัดสินใจเข้าร่วมทีมรุ่นเยาว์ของ HOG อวี๋หยางเตรียมใจไว้แต่แรกแล้ว

เขาเคยได้ยินจากคนอื่นว่า ทีม PUBG ของสโมสรแห่งนี้อยู่ภายใต้วาจาสิทธิ์ของฉีจุ้ยเพียงผู้เดียว ในเมื่อเขาเข้ามาอยู่ใน HOG ก็ต้องเตรียมถูกฉีจุ้ยกลั่นแกล้งด้วย

แต่เขาไม่กลัวสักนิดว่าฉีจุ้ยจะข่มเหงเขา

ริมฝีปากอวี๋หยางสั่นระริกน้อยๆ เขาเกร็งลำคอ พูดย้ำอีกครั้งด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ชอบ”

พูดจบก็เบือนหน้าไปอีกทาง ถูใบหน้าตัวเองกับหัวไหล่อย่างรวดเร็ว

 

**********

 

[แม่เจ้าโว้ยยยย…] [ฮ่าๆๆๆ สุดมาก เพิ่งเคยได้ยินเสียง Youth ครั้งนี้ครั้งแรก เสียงหมาป่าน้อย^[2]แบบนี้ใช่เลย ฉันชอบ!] [นี่มันเรื่องอะไรกัน!] [วันนี้ HOG กินเลี้ยงกันเหรอ ทุกคนเมากันหมดหรือยังไง] [ทุกคนใจเย็น คนเล่น PUBG มีใครบ้างไม่ชอบเทพฉี ตื่นเต้นอะไรกัน] [อ๊ายยยย ฉันตายตาหลับแล้วตอนนี้ หวีดแรงมาก โลกรู้ว่าฉันเชียร์คู่นี้มาตั้งแต่ตอนเฟลมคัพแล้ว! ทุกคนรู้ไหมตอนนั้นฉีจุ้ยเคยเป็นโค้ชให้ Youth มาก่อนนะ]

ภายในห้องซ้อมชั้นสาม มุมปากของฉีจุ้ยยกขึ้นทีละน้อยอย่างช้าๆ

ฉีจุ้ยกระแอมแล้วใช้มือข้างหนึ่งประคองหูฟัง เปิดแผนที่แล้วทำเครื่องหมายสีแดง น้ำเสียงเหมือนคนกำลังยิ้มโดยที่เขาไม่รู้ตัว “Dort, das rote Zeichen.” (ตรงนี้ โซนที่มีเครื่องหมายสีแดง)

เด็กหนุ่มชาวเยอรมันตอบรับ ส่วนเพื่อนร่วมทีมอีกคนที่ไม่เปิดไมค์เลยตั้งแต่แรกก็หารถขับมารับพวกเขาสามคน ทั้งสี่ขึ้นรถเพื่อหนีออกจากโซนพิษ ขับไปจนถึงเขตบ้านในเซฟโซนตามจุดที่ฉีจุ้ยทำเครื่องหมายไว้ แล้วจึงเริ่มแบ่งอาวุธกัน

แน่นอนว่าฉีจุ้ยต้องเลือกปืนสไนเปอร์ขนาดใหญ่ เขาคาดคะเนตำแหน่งได้ยอดเยี่ยมที่สุด เพราะเซฟโซนวงต่อมาก็อยู่ในพื้นที่นี้เช่นเดียวกัน พวกเขาจึงไม่ต้องหนีหมอกพิษ แค่แคมป์[3]อยู่ในบ้านต่อไป สี่คนแบ่งกันประจำการแต่ละทิศ ดักรอฆ่าและริบไอเท็มจากผู้เล่นทีมอื่นซึ่งวิ่งหนีหมอกพิษเข้ามาในโซนนี้

ฉีจุ้ยดักรอบนชั้นสอง เปิดสโคปส่องดูอยู่ครู่หนึ่ง หางตาเหลือบไปเห็น Youth ยืนอยู่ด้านหลัง

ตัวละครในเกมของอวี๋หยางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินมาหาฉีจุ้ยช้าๆ แล้ววางกล่องยาลงข้างเท้าเขา

กล่องยา ไอเท็มประเภทยาชนิดเดียวในเกมนี้ที่สามารถฟื้นฟูเลือดตัวละครได้เต็มหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์จากการใช้เพียงครั้งเดียว ถือเป็นไอเท็มที่หายากพอตัว

เมื่อหนึ่งปีก่อนอวี๋หยางก็ทำแบบนี้เหมือนกัน เขาเอาไอศกรีมที่เจ้าภาพงานแจกมาให้ฉีจุ้ยทุกวัน

อันที่จริงฉีจุ้ยไม่ได้ชอบกินไอศกรีมขนาดนั้น และยี่ห้อฮาเก้น-ดาสก็ไม่ได้หายากสำหรับเขา

แต่เขารู้ว่าอวี๋หยางชอบ

อวี๋หยางคิดว่าอร่อยเลยเก็บไว้ให้เขา

ฉีจุ้ยถอนหายใจเบาๆ หนึ่งหน ก่อนจะเปิดไมค์ถามว่า “นายไม่ใช้เหรอ”

อวี๋หยางไม่รู้ว่าฉีจุ้ยไลฟ์สตรีมอยู่ ดูเหมือนเขากลัวเพื่อนร่วมทีมอีกสองคนจะได้ยินเข้า เลยรีบตอบสั้นๆ ด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “คุณใช้เถอะ”

พูดจบอวี๋หยางก็วางยาแก้ปวด^[4]อีกสองขวดไว้บนพื้น ก่อนจะรีบหันหลังวิ่งลงบันไดไปยืนประจำตำแหน่งที่ตัวเองได้รับมอบหมาย

ความรู้สึกหลากหลายผสมปนเปอยู่ในใจฉีจุ้ย ทำให้เขาไม่มีแก่ใจจะพูดหยอกเล่นแล้ว ฝ่ายอวี๋หยางก็ไม่เปิดไมค์อีก แต่เมื่อมีพวกเขาสองคนอยู่ในทีม จึงชนะเกมได้กินไก่^[5]อย่างง่ายดายไม่ผิดคาด

เด็กหนุ่มชาวเยอรมันยังอาลัยอาวรณ์ไม่อยากจบเกม จึงไม่ลืมที่จะบอกลาว่า “Sehr glücklich, Sie zu treffen!” (ดีใจมากเลยที่ได้เจอพวกคุณ!)

ฉีจุ้ยคลี่ยิ้ม ก่อนออกจากเกมก็ตอบกลับอย่างจริงใจว่า “China und Deutschland Freundschaft für immer.” (มิตรภาพระหว่างจีนกับเยอรมันคงอยู่ยืนยาว)

เนื่องจากรอบนั้นเป็นการสุ่มสมาชิกทีม เมื่อจบเกม หน้าจอเกมของฉีจุ้ยจึงเหลือตัวละครของเขาเพียงคนเดียว

ในโปรแกรมตัวช่วยไลฟ์สตรีม คอมเมนต์ถล่มเข้ามาในช่องไลฟ์สตรีมของฉีจุ้ยอย่างบ้าคลั่ง แต่เขาไม่เปิดดู ตายังจ้องตัวละครในเกมอย่างใจลอยอีกพักใหญ่ จากนั้นถึงเอ่ยด้วยเสียงราบเรียบว่า “วันนี้จบสตรีมเท่านี้นะครับ ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน”

พูดจบก็ปิดไลฟ์สตรีมแล้วถอดหูฟัง

 

**********

 

ภายในห้องซ้อมชั้นหนึ่ง อวี๋หยางนั่งเหม่ออยู่นาน เมื่อหัวใจเริ่มเต้นช้าลงจนเป็นปกติแล้ว เขาถึงกดเปิดเกมอีกครั้งด้วยความลังเล จากนั้นกรอกไอดีของฉีจุ้ยก่อนจะกดส่งคำขอเป็นเพื่อนออกไป

อวี๋หยางรออยู่เกือบครึ่งชั่วโมง แต่ฉีจุ้ยก็ยังไม่ตอบรับ

อวี๋หยางขยี้ตา คิดทบทวนรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้นในเกมนั้น แต่ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็รู้สึกว่าตัวเองช่างโง่เง่าเกินบรรยาย ถ้าเป็นคนสมองปกติหน่อยต้องคิดว่าเขาเสแสร้งแสดงน้ำใจเพราะมีเป้าหมายแอบแฝงแน่ๆ

ฉีจุ้ยไม่ได้พูดแดกดันเขาต่อหน้า คงเพราะมีคนนอกจำไอดีของอวี๋หยางได้

ทั้งยังเป็นสุภาพบุรุษมาก…ถึงไม่ฉีกหน้าเขาต่อหน้าคนแปลกหน้าสองคนนั้น

หากมองจากอีกมุม แค่ฉีจุ้ยไม่กลั่นแกล้งเขาก็นับว่าดีมากแล้ว และตอนนี้อีกฝ่ายน่าจะอยากขีดเส้นความสัมพันธ์ของพวกเขาให้ชัดเจน คงเป็นเพราะ…ฉีจุ้ยดีเกินกว่าจะพูดจาแดกดันแบบนั้น

อวี๋หยางทั้งร้อนรนและฟุ้งซ่าน เขาถอดหูฟังแล้วลุกขึ้น ตั้งท่าจะไปล้างหน้า

ขณะที่กำลังเดินออกจากห้องซ้อมชั้นหนึ่ง จู่ๆ ฝีเท้าก็ชะงัก

กลางดึก โถงทางเดินชั้นหนึ่งว่างเปล่าไร้ผู้คน มีเพียงแสงจากโคมไฟสปอตไลต์ไม่กี่ดวงบนเพดาน ปลายอีกด้านของทางเดิน ร่างเพรียวระหงของฉีจุ้ยยืนพิงอยู่ข้างกำแพง สวมแจ็กเก็ตทีมคลุมเหนือบ่า ในมือถือยาทาแผลไฟไหม้หนึ่งหลอด

ฉีจุ้ยมองอวี๋หยางพร้อมเอ่ยถามด้วยเสียงราบเรียบว่า “ไม่เจ็บเหรอ”

 

^[1] มาตรฐานการสอบวัดระดับภาษาเยอรมันโดยกระทรวงศึกษาธิการของจีน ระดับสูงสุดคือระดับ 8

^[2] ศัพท์สแลงในอินเทอร์เน็ตของจีน หมายถึงเด็กหนุ่มที่อายุน้อย แต่มีความเท่ ห่าม และบ้าบิ่น เป็นผู้ชายสเป็กที่สาวๆ หลายคนชอบ

[3] ศัพท์สแลงในวงการเกม หมายถึงการดักรอเพื่อสังหารฝ่ายตรงข้าม

^[4] เป็นไอเท็มเสริมเพื่อการฟื้นฟู ช่วยเพิ่มเกจบูสต์ 60% (เกจบูสต์ยิ่งสูง ตัวละครยิ่งฟื้นฟูพลังชีวิตและเคลื่อนที่ได้เร็ว)

^[5] ในเกม PUBG เมื่อเล่นชนะจะมีข้อความแสดงความยินดีว่า ‘WINNER WINNER CHICKEN DINNER’ เหล่าเกมเมอร์จึงนิยมเรียกว่า “กินไก่” ที่มาของคำพูดนี้มีผู้สันนิษฐานไว้หลายอย่าง บ้างก็บอกว่ามาจากศัพท์สแลงของนักพนัน บ้างก็บอกว่ามาจากราคาเมนูไก่มื้อเย็นที่คาสิโนในลาสเวกัสสมัยก่อน ซึ่งราคาเท่ากับมูลค่าเดิมพันมาตรฐาน ดังนั้นเมื่อชนะเดิมพันก็จะมีเงินซื้อไก่มากิน