[ทดลองอ่าน] Drunk on You (th) เพราะนายคือ AWM ของฉัน ตอนที่ 3

AWM 绝地求生
Drunk on You (th) เพราะนายคือ AWM ของฉัน
 

 

漫漫何其多 ม่านม่านเหอฉีตัว เขียน
จิ้งจอกธารา แปล

 

— โปรย —

ฉีจุ้ย หรือ Drunk เทพแห่งวงการอีสปอร์ต
กัปตันทีมนักแม่นปืนผู้วางแผนเกมเป็นเลิศ
หากเขาได้ปืนสไนเปอร์ปีศาจอย่าง AWM มาครอบครอง
ศัตรูที่หมายตาย่อมไม่มีทางหลุดรอด
ทว่าอวี๋หยาง หรือ Youth หนุ่มนักแข่งอีสปอร์ตสุดน่ารัก
ผู้เป็นดุจปืน AWM หายากและเสนล้ำค่าของเทพฉี
กลับมาหลอกให้เขารักแล้วหักอกกันซะได้
แทนที่อีกฝ่ายทำร้ายใจเขาแล้วจะหนีไปให้ไกล
กลับพาตัวเองเข้ามาอยู่ในสโมสรเดียวกับเขาเสียอย่างนั้น
คราวนี้มีหรือฉีจุ้ยจะปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดรอดไปได้
ไม่ว่าจะปืนหรือคนก็ต้องเป็นของเขาเพียงผู้เดียว

 

———————————————————–

 

ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายหนังสือได้ที่เพจ Rose Publishing

…XOXO…

มาดามโรส

ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์

 

3

 

การซ้อมแข่งลากยาวตั้งแต่บ่ายสามจนถึงสามทุ่ม ทีมของฉีจุ้ยได้คะแนนรวมเป็นอันดับหนึ่งตามคาด แต่ฉีจุ้ยเล่นพลาดอย่างรุนแรงในเกมที่หนึ่ง ส่วนเกมหลังจากนั้นอวี๋เฉี่ยนซีเล่นได้เลวร้ายมากจนแทบทนดูไม่ไหว หลังจบการซ้อมโค้ชจึงเรียกให้สมาชิกสี่คนของทีมหนึ่งอยู่ต่อเพื่อทบทวนการเล่นในแต่ละเกม

โค้ชล่ายหัวเป็นกัปตันทีมรุ่นก่อนของ HOG หลังวางมือจากการแข่งเขาก็ผันตัวมาเป็นโค้ช ปกติเป็นคนเคร่งขรึมไว้ตัว เป็นที่เคารพยำเกรงของคนในทีมอย่างยิ่ง แม้กระทั่งฉีจุ้ยยังเต็มใจยอมรับฟังคำตักเตือนของเขา ฝ่ายผู้จัดการทีมเฮ่อเสี่ยวซวี่เห็นบรรยากาศไม่สู้ดีก็ไม่พูดอะไรมาก แค่เดินลงชั้นล่างไปเงียบๆ เตรียมจัดข้าวเย็นใส่กล่องให้คนในทีมแล้วส่งไปไว้ที่ชั้นบน

ในการฝึกซ้อมของนักแข่งอาชีพ การดูรีเพลย์เพื่อทบทวนและวิเคราะห์ผลการเล่นคืองานทรมานที่สุดอย่างหนึ่ง

หากเป็นเกมที่ชนะราบรื่นก็แล้วไป แต่เกมที่โชว์ฟอร์มได้ห่วยแตกแถมเล่นพลาดขั้นรุนแรงอย่างรอบนี้ เมื่อโค้ชเอาวิดีโอตอนเล่นมาฉายซ้ำ ซูมทีละฉาก ชำแหละข้อผิดพลาดแทบจะเฟรมต่อเฟรม ก็แทบไม่ต่างอะไรกับการตัดศีรษะเสียบประจานเลยทีเดียว ตอนแรกอวี๋เฉี่ยนซีแค่ตาแดงเพราะอดนอน แต่ตอนนี้ทั้งใบหน้า ใบหู และลำคอของเขาล้วนเป็นสีแดงไปหมด ระดับความเกรี้ยวกราดของล่ายหัวเพิ่มขึ้นตามจำนวนเกมที่นำมารีเพลย์ จนท้ายที่สุดก็ฉุนขาด ด่าอวี๋เฉี่ยนซีแบบสาดเสียเทเสีย แถมยังเรียกเฮ่อเสี่ยวซวี่เข้ามาและสั่งให้ลดเวลาไลฟ์สตรีมของอวี๋เฉี่ยนซีด้วย โดยแต่ละวันห้ามไลฟ์สตรีมเกินสี่ชั่วโมง

“ฉีจุ้ย…”

ฉีจุ้ยที่ก้มหน้าก้มตากินข้าวมาตั้งแต่ต้น พอถูกเรียกชื่อถึงเงยหน้าขึ้น “หืม?”

ล่ายหัวเป็นอดีตกัปตันทีมของฉีจุ้ย หลังจากฉีจุ้ยเข้าร่วม HOG ตอนอายุสิบเจ็ดปี ล่ายหัวก็เล่นอยู่ในทีมด้วยกันต่ออีกห้าปี หลังวางมือยังเป็นโค้ชต่ออีกเกือบจะสามปีแล้ว หากบอกว่าเห็นฉีจุ้ยมาตั้งแต่เด็กจนโตก็คงไม่ผิดนัก

ด้วยเหตุนี้ฉีจุ้ยจึงไม่กลัวเขาเหมือนคนอื่น ชายหนุ่มกลืนข้าวลงคอ ดึงทิชชูมาเช็ดมุมปาก นั่งตัวตรงแล้วยิ้มพลางตอบว่า “เชิญกัปตันว่ามาเลยครับ”

“เรียกฉันว่าโค้ช…” ล่ายหัวขมวดคิ้วมองฉีจุ้ยพลางถอนหายใจ “นายควรรักษาฟอร์มการเล่นเอาไว้ ข้อผิดพลาดวันนี้เกิดจากสาเหตุอะไร นายไปทบทวนเอาเอง หาทางแก้ไขโดยเร็ว รอบหน้าต้องระวังกว่านี้”

“รับทราบครับ”

ฉีจุ้ยยกข้าวกล่องขึ้นมากินต่อ ระหว่างนั้นยังไม่ลืมยกซุปขึ้นซดแกล้มเป็นระยะ

อวี๋เฉี่ยนซีเหลือบมองฉีจุ้ยด้วยสีหน้าไม่ชอบใจ ก่อนจะก้มหน้ายัดข้าวเปล่าใส่ปากอีกหนึ่งคำ

ซ้อมแข่งรอบนี้เล่นได้เละเทะมาก การวิเคราะห์หลังเกมจึงกินเวลายาวนานถึงห้าทุ่ม เวลาซ้อมปกติของทีมหนึ่งคือบ่ายสองถึงตีสอง โดยช่วงบ่ายจะเป็นการซ้อมแข่ง ส่วนช่วงเย็นหลังกินข้าวเสร็จจะเป็นการซ้อมเดี่ยวหรือตั้งทีมแข่งกันเองภายใน อวี๋เฉี่ยนซีอารมณ์ไม่ดีจึงบอกว่าจะซ้อมเดี่ยวแล้วเดินหนีออกไป ส่วนปู่น่าน่ากับเหล่าข่ายต้องซ้อมทีมคู่เลยจับมือกันไปซ้อม เหลือฉีจุ้ยอยู่คนเดียว

“พี่ฉี!” เฮ่อเสี่ยวซวี่เข้าไปดึงแขนฉีจุ้ยไว้พลางทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก “เวยปั๋วของสโมสรจะโดนทีมเมีย^[1]กัปตันฉีระเบิดทิ้งแล้วเนี่ย ฉันโพสต์อะไรไปก็มีแต่คนมาคร่ำครวญเรียกหานาย เย็นนี้ถ้าไม่มีธุระอะไรช่วยแวบเข้าไปไลฟ์สตรีมสักหน่อยเถอะนะ ถือซะว่าปลอบประโลมจิตใจอาณาประชาราษฎร์ สิ้นเดือนนี้พวกเราจะวางขายยูนิฟอร์มใหม่ของทีมบนเถาเป่า[2] ได้แต่หวังว่าเหล่าเมียของนายจะช่วยดันยอดขายให้ทะลุเป้าได้”

“ถ้านายว่างถึงขั้นมีเวลานั่งอ่านคอมเมนต์ในเวยปั๋ว ช่วยไปติดต่อเว็บบอร์ดให้บล็อกไอพีพวกตัวป่วนก่อนได้ไหม” ฉีจุ้ยอารมณ์ไม่สู้ดี ไม่มีแก่ใจไลฟ์สตรีม จึงจงใจเบี่ยงประเด็น “คงเห็นคนเอาเรื่องฉันไปปั่นสร้างกระแสจนชินแล้วสินะ มีคนบอกว่าแต่ละวันฉันซ้อมแค่สามชั่วโมง ไม่ช้าก็เร็วต้องโดนสอยร่วงแน่ๆ ไม่รู้จักคิดบ้างเลยว่าถ้าตัวพ่ออย่างฉันซ้อมวันละเจ็ดแปดชั่วโมงขึ้นมาจริงๆ…”

ฉีจุ้ยหยิบเสื้อยูนิฟอร์มขึ้นคลุมไหล่แล้วพูดทั้งรอยยิ้มเอื่อยเฉื่อย “ทีมอื่นจะเหลือทางให้มีชีวิตต่อไปได้เหรอ”

โค้ชล่ายหัวเดินออกมาหลังคนอื่นจึงได้ยินประโยคนี้เข้าพอดี เขามองฉีจุ้ยด้วยสายตาที่ยากจะบรรยาย “รู้จักละอายใจสักหน่อยได้ไหม ถ้าไม่ซ้อมก็ไปสตรีมโน่น! ทำงานทำการซะบ้าง! ทีมหนึ่งเวลาซ้อมเฉลี่ยแค่สิบชั่วโมงเพราะถูกนายนั่นละดึงค่าเฉลี่ยลงมา! ทีมสองซ้อมกันสิบสี่ชั่วโมง แล้วในทีมรุ่นเยาว์ยังมีคนซ้อมถึงสิบหกชั่วโมงด้วยซ้ำ! นายซ้อมแค่วันละสามสี่ชั่วโมง ที่โดนด่าอยู่ทุกวันนี้ยังไม่พออีกเหรอ”

“ทีมรุ่นเยาว์งั้นเหรอ…” ฉีจุ้ยเม้มปาก “ใครกัน ขยันอะไรขนาดนั้น”

“Youth ลูกรักคนใหม่ของกัปตันล่ายของนายไง” เฮ่อเสี่ยวซวี่หัวเราะ “เขานอนอย่างมากแค่วันละหกชั่วโมง ข้าวก็กินหน้าคอมพิวเตอร์ เฮ้อ…เป็นวัยรุ่นนี่ดีจังนะ”

ฉีจุ้ยตอบรับงึมงำอยู่ในลำคอ ก่อนจะหลุดปากโดยไม่ทันคิดว่า “อ้อ ว่าแต่ทีมเรามียา…”

“อะไร” เฮ่อเสี่ยวซวี่ชะงักทันควัน “ยาอะไร”

“ไม่มีอะไร” ฉีจุ้ยส่ายหน้าพลางขมวดคิ้ว “ฉันไปสตรีมละ”

ฉีจุ้ยกลับเข้าห้องซ้อม พวกปู่น่าน่าเริ่มซ้อมเล่นเป็นคู่แล้ว ฉีจุ้ยล็อกอินเข้าเกมแล้วเปิดไลฟ์สตรีม

ฉีจุ้ยไม่ได้ไลฟ์สตรีมมาหลายเดือน แถมรอบนี้มาแบบไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้า นึกจะมาก็โผล่มาเลย แต่ผ่านไปไม่ถึงสามนาทียอดผู้ชมก็พุ่งไปถึงหนึ่งล้าน ฉีจุ้ยเปิดดูเว็บอื่นแค่เดี๋ยวเดียว กลับมาดูอีกทียอดผู้ชมทะยานไปถึงสามล้านกว่า คอมเมนต์บนหน้าจอทะลักเข้ามาอย่างรวดเร็ว ฉีจุ้ยหรี่ตาอ่านอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มแล้วตอบว่า “ผมไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับ แค่ยุ่งเลยไม่ได้มาสตรีม”

คอมเมนต์หยุดนิ่งไปอึดใจ ก่อนจะไหลทะลักเข้ามาอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าเดิม

[ตั้งสามเดือน ในที่สุดก็ได้ยินเสียงสามีซะที! อ๊ายยยย แถมเสียงยังเพราะขนาดนี้อีก ถึงฉันตายก็ไม่เสียดายแล้ว!]

            [QAQ คุณสามีใจดำขนาดนี้แต่ฉันตัดใจจากคุณไม่ได้จริงๆ จะทำยังไงดีนะ]

            [มุแงงงง ถ้าเทพฉีหยุดสตรีมอีกฉันจะย้ายด้อมไปเป็นแฟนคลับเจ้าอ้วน Banana[3] แทนแล้วนะ]

            [ฮืออออ เว็บแคมเทพฉีเสียอีกแล้วเหรอคะ ทำไมไม่เปิดกล้องล่ะ]

            [ยูนิฟอร์มทีมของฤดูใบไม้ผลิปีนี้จะเริ่มขายเมื่อไหร่คะ อ๊ายยยย ฉันจะได้ใส่เสื้อคู่กับคุณสามีแล้ว]

            [ยูนิฟอร์มทีมๆๆ! ปีนี้เปลี่ยนสปอนเซอร์อีกแล้วเหรอเนี่ย กรี๊ดดดด ยังไงก็แล้วแต่ขอให้วางขายไวๆ! ถ้ารอนานกว่านี้ฉันจะไปสมัครเป็นนักแข่งทีม HOG เพื่อให้ได้เสื้อคู่แล้วนะ! QAQ น่าเสียดายที่ฉันเล่นห่วยมากเลย]

พอฉีจุ้ยเห็นคำว่า ‘เสื้อคู่’ ลูกศรเมาส์พลันชะงักอยู่กับที่

ฤดูใบไม้ผลิปีนี้ ยูนิฟอร์มทีม HOG จะมีเสื้อตัวหนึ่งที่แบบเหมือนเสื้อของเขาทุกอย่าง แต่ด้านหลังสกรีนคำว่า ‘Youth’

ฉีจุ้ยนวดหว่างคิ้วเบาๆ กดปิดคอมเมนต์ในโปรแกรมตัวช่วยไลฟ์สตรีม[4] จากนั้นเปิดหน้าจอเข้าเกมแล้วกดปุ่ม ‘Play’

ฉีจุ้ยเลือกเล่นแบบสุ่มทีมสี่คน ตั้งใจจะเล่นแบบสบายๆ ตอนตัวละครเข้ามาที่ลานรอเริ่มเกม^[5] ฉีจุ้ยยังก้มหน้าดูโทรศัพท์มือถืออยู่ด้วยซ้ำ จนกระทั่งใครคนหนึ่งในเกมตะโกนเสียงดังลั่นอย่างกับเจอผีว่า “HOG! HOG!”

ฉีจุ้ยกลัวคนอื่นร้องโหวกเหวกเวลาเจอเขาในเกม ปกติจึงใช้ไอดีรองเวลาเล่นทีมแบบสุ่ม ไม่รู้ทำไมถึงมีคนจำเขาได้ ฉีจุ้ยเงยหน้ามอง “…”

ปรากฏว่าคนที่เพื่อนร่วมทีมร้องเรียกไม่ใช่เขา แต่เป็นอีกคนที่ใช้ชื่อว่า HOG-Youth

นี่สวรรค์กลั่นแกล้งหรืออะไรเนี่ย…

เห็นได้ชัดว่าฝ่ายอวี๋หยางเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกันว่าจะบังเอิญเจอกันแบบนี้ สัญลักษณ์รูปลำโพงด้านหลังไอดีของอีกฝ่ายสว่างวาบขึ้นแวบหนึ่งก่อนจะมืดไปในพริบตา ฉีจุ้ยเดาว่าเขาปิดไมค์ไปแล้ว

ริมฝีปากของฉีจุ้ยเผยอเล็กน้อย แต่ไม่ทันได้พูดอะไร เพราะเพื่อนร่วมทีมอีกคนที่สุ่มเข้ามาดูท่าจะประหลาดใจยิ่งกว่าเขาเสียอีก ผู้เล่นคนนั้นแหกปากตะโกนชื่อทีมของพวกเขาอยู่พักใหญ่ จากนั้นก็ร้องเรียกไอดีเกมของอวี๋หยางซ้ำๆ เสียงโหวกเหวกดังลั่นด้วยความตื่นเต้นสุดขีด ขนาดที่ว่าเสียงดังหนวกหูของเครื่องบินในเกมยังไม่อาจกลบเสียงตื่นเต้นของพวกเขาได้ “Sind Sie Youth? Wirklich? Ich bin Ihr Fan!”

แถมยังเป็นคนเยอรมันอีกต่างหาก

เครื่องหมายลำโพงด้านหลังไอดีของอวี๋หยางสว่างวาบขึ้นอีกครั้ง แต่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงไม่พูดอะไรเหมือนเดิม

ฉีจุ้ยระบุตำแหน่งบนแผนที่แล้วพูดเสียงเรียบว่า “โดดละนะ”

ลำโพงของอวี๋หยางสว่างขึ้น เสียงเขาตะกุกตะกักอยู่หน่อยๆ “คะ…ครับ”

ฉีจุ้ยเม้มปากเล็กน้อย แอบถอนหายใจอยู่เงียบๆ

เทพฉี นายทำตัวน่าผิดหวังจริงเชียว…

ทั้งสี่กระโดดร่มลงสู่พื้น อวี๋หยางปล่อยตัวเองให้ลอยออกห่างโดยอัตโนมัติ ไม่แย่งฟาร์มของกับฉีจุ้ย ฝ่ายฉีจุ้ยหลังจากพูดประโยคนั้นจบก็ไม่พูดอะไรอีก บรรยากาศชวนอึดอัดอย่างที่สุด

โชคยังดีที่มีหนุ่มน้อยจากเยอรมันซึ่งดูเหมือนถูกส่งมาเพื่อคลี่คลายสถานการณ์น่าอึดอัดตรงหน้าโดยเฉพาะ เขาวิ่งวนรอบอวี๋หยางอย่างตื่นเต้น พยายามคุยกับอีกฝ่ายไม่หยุด ฝ่ายอวี๋หยางก็ตอบเสียงเบาๆ อย่างกระอักกระอ่วน ไม่รู้ว่าเพราะเขารำคาญที่ถูกตื๊อหรือเพราะทำตัวไม่ถูกเมื่อเจอความกระตือรือร้นของแฟนคลับกันแน่ “ผะ…ผมไม่เข้าใจว่าคุณพูดอะไร”

แน่นอนว่าหนุ่มน้อยชาวเยอรมันไม่เข้าใจภาษาจีน แต่ความกระตือรือร้นไม่ได้ลดน้อยลงเลย ทั้งยังดูเหมือนจะยิ่งเร่งเร้ากว่าตอนแรกเสียด้วยซ้ำ

หนุ่มน้อยชาวเยอรมัน “Sind Sie Youth? Sind Sie Youth?”

อวี๋หยางฟาร์มไอเท็มพลางย้ำเสียงเบาอีกหลายรอบ “ผมไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ”

ฉีจุ้ยยกมือประคองหูฟัง นัยน์ตาหลุบต่ำ เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดเสียงเรียบว่า “เขาถามว่านายคือ Youth จริงๆ ใช่ไหม”

เสียงปืนดัง “ปัง” อวี๋หยางพลั้งมือทำปืนลั่น

ดูเหมือนอวี๋หยางคาดไม่ถึงว่าฉีจุ้ยจะพูดขึ้นมา เขาอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบเสียงลนลานว่า “ชะ…ใช่ครับ”

ไม่รู้ฉีจุ้ยคิดมากไปเองหรือเปล่า แต่เขารู้สึกเหมือนเสียงของอวี๋หยางสั่นเครือน้อยๆ

ฉีจุ้ยพูดกับเด็กหนุ่มเยอรมันคนนั้นว่า “Ja, genau.” (ใช่ คือเขา)

เด็กหนุ่มเยอรมันยิ่งตื่นเต้นหนักกว่าเก่า “Ich bin Ihr Fan! Ich habe Ihren Wettkampf gesehen! Ich mag Sie super!” (ผมเป็นแฟนคลับของคุณ! เคยดูการแข่งของคุณด้วย! ชอบคุณมากๆ เลย!)

อวี๋หยางเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนเอ่ยถามเสียงเบาว่า “เขา…พูดว่าอะไรเหรอครับ”

ฉีจุ้ยมองไอดีเกมของอวี๋หยางอยู่เงียบๆ ไม่ตอบอะไรอยู่พักหนึ่ง

เสียงสนทนาในทีมเงียบไปหนึ่งนาทีเต็ม

อวี๋หยางถูกทิ้งให้รอนานมาก เขากระอักกระอ่วนอย่างที่สุด จึงก้มหน้าก้มตาฟาร์มของ ปิดปากเงียบอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่กล้าพูดสร้างความรำคาญให้ใครอีก

“เขา…” ฉีจุ้ยสลับปืน ใส่กระสุนพลางตอบช้าๆ ว่า “เขาถามนายว่า คนในทีมที่ชื่อ 7DRUNK คือ Drunk ใช่ไหม”

อวี๋หยางอึ้งไปชั่วครู่ ไม่นึกว่านอกจากเขายังมีคนนอกที่รู้ไอดีรองของฉีจุ้ย จึงเผลอตอบโดยไม่ทันคิดว่า “ชะ…ใช่ครับ”

ฉีจุ้ยพูดกับเด็กหนุ่มเยอรมันคนนั้นว่า “Danke, Bitte verfolgen Sie ihn aufmerksam weiter.” (เขาขอบคุณที่คุณชอบเขา และขอให้คุณติดตามเขาต่อไปในอนาคต)

เด็กหนุ่มเยอรมันพยักหน้าเป็นการใหญ่ แล้วเดินเข้าไปพูดตรงหน้าตัวละครของอวี๋หยางว่า “Ja, ja! Ich unterstütze Sie für immer.” (ได้เลยๆ! ผมจะสนับสนุนเขาตลอดไป)

อวี๋หยางงุนงงไปหมด ฝ่ายฉีจุ้ยก็มองหาอุปกรณ์พลางช่วย ‘แปล’ ต่ออีกว่า “เขาถามนายว่าทำไมมาอยู่ HOG”

ตัวละครในเกมของอวี๋หยางยืนอึ้งอยู่ในโรงรถ ไม่ขยับเลยครึ่งนาทีเต็ม

อวี๋หยางอึกอักตอบไปว่า “เพราะว่า…HOG กะ…เก่งมาก…มาตลอด…”

ฉีจุ้ยหัวเราะเหน็บแนม อวี๋หยางปิดปากเงียบด้วยความอึดอัด หลังจากนั้นก็ปิดไมค์ไม่พูดอะไรอีก

เด็กหนุ่มเยอรมันคนนั้นไม่รู้อะไรเลย ยังคงตื่นเต้นที่ได้เจอกับ Youth จึงเปิดไมค์ถามอีกว่า “Wohin gehen wir?” (พวกเราจะไปไหนกันต่อ)

ทั้งทีมตกอยู่ในความเงียบที่ยากจะบรรยายอีกครั้ง

เสียงของอวี๋หยางเบามาก เขากระซิบถามอย่างระมัดระวังว่า “เขาพูดว่า…อะไรเหรอครับ”

ฉีจุ้ยปล่อยมือจากคีย์บอร์ด วางเมาส์ เอนตัวพิงเก้าอี้

เขามองไอดีในเกมของอวี๋หยางนิ่งๆ ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามด้วยเสียงเรียบเฉย “เขาถามว่า…นายชอบฉีจุ้ยไหม”

 

 

^[1] กลุ่มแฟนคลับดาราหรือไอดอล อาจแบ่งได้เป็นหลายรูปแบบ เช่น ทีมเมีย ทีมแม่ ทีมพี่สาว ตามแต่ว่าแฟนคลับจะมองไอดอลในสถานะไหน เช่น ทีมเมียมองไอดอลเป็นสามีในอุดมคติ ทีมแม่เอ็นดูไอดอลเหมือนลูก ทีมพี่สาวรักเหมือนพี่น้อง เป็นต้น

[2] แพลตฟอร์มอีคอมเมิร์ซของจีน ใช้ในการซื้อขายสินค้าต่างๆ แบบออนไลน์

[3] ไอดีเกมของปู่น่าน่า ซึ่งออกเสียงคล้ายกับชื่อจริง

[4] ซอฟต์แวร์อำนวยความสะดวกสำหรับผู้จัดทำเนื้อหาไลฟ์สตรีมต่างๆ ช่วยในการบริหารจัดการไลฟ์สตรีม เช่น เปิด-ปิดกล้องและไมค์ที่เชื่อมต่อ ตัดต่อโดยใช้ฉากเขียว ใช้อ่านคอมเมนต์และดูของขวัญที่ได้รับจากผู้ชม ซึ่งผู้ใช้งานสามารถตั้งค่าให้คอมเมนต์ของผู้ชมปรากฏบนหน้าจอเกมขณะเล่นเพื่อให้มีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชมได้เต็มที่ หรืออาจเลือกปิดคอมเมนต์เพื่อไม่ให้รกหน้าจอและรบกวนการเล่นก็ได้

^[5] ก่อนเริ่มแข่ง ตัวละครของผู้เล่นทั้งหมดจะเข้ามารวมตัวกันที่ลานแห่งหนึ่งซึ่งเป็นเหมือนจุดรอเริ่มเกมเป็นเวลาประมาณหนึ่งนาที โดยผู้เล่นที่อยู่ทีมเดียวกันจะมองเห็นไอดีของสมาชิกทีมตัวเอง