บ้านเล็กในป่าใหญ่ เมืองเล็กในทุ่งกว้าง 7

เมื่อพ่ออ่านประกาศนียบัตรนั่นและแม่เล่าให้ฟังถึงเรื่องโรงเรียนนั้นแล้ว พ่อก็พูดว่า “พับผ่าซิ” พ่อนั่งลงแล้วอ่านประกาศนียบัตรนั้นช้า ๆ อีกครั้งหนึ่ง “ดีมากทีเดียวสำหรับคนอายุเพียงสิบห้าอย่างนี้” พ่อตั้งใจจะพูดอย่างปลื้มปิติ แต่น้ำเสียงกลับดูไม่จริงใจ เพราะตอนนี้ลอร่าจะต้องจากไปแล้ว “ทีนี้แมรี่ก็จะได้อะไรทุกอย่างที่เขาต้องการ และเขาจะได้กลับมาเยี่ยมบ้านด้วยในฤดูร้อนที่จะถึงนี้” เธอพูด…