Author Archives: AMARINBOOKS TEAM

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — บล็อกเกอร์สาวด้านอาหารทะลุมิติมาเป็น เจียงซูเหย่า ผู้เป็นดั่งถุงฟางข้าวใบหนึ่ง นางวางแผนบีบบังคับให้ เซี่ยสวิน บุรุษหนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครรับนางเป็นภริยา นางผู้ไม่เหมือนใคร เพราะมองโลกตามหลักความเป็นจริง ไม่เคยปรารถนาความรักจากสามี ช่วงเวลาที่ออกเรือนกลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่นางมีอิสรเสรีที่สุด ขอเพียงได้ทำอาหารที่ชื่นชอบและกตัญญูต่อมารดา เท่านี้นางก็พึงใจแล้วจริงๆ สามีน่ะหรือ… ที่แท้ก็หล่อเหลาสมดังคำเล่าลือ เขาเป็นดั่งหิมะบนยอดเขาที่ขาวโพลน เป็นดั่งโสมที่ส่องแสงสุกสกาวท่ามกลางหมู่เมฆ เป็นสิ่งที่คนธรรมดามิอาจจินตนาการถึง บุรุษรูปงามระดับบนี้ไม่มีทางแตะต้องนาง วันเวลาของนางหลังจากนี้ปลอดภัยแล้ว!   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   5   เซี่ยสวินไม่เคยได้กลิ่น “อาหาร” ที่ฉุนเช่นนี้มาก่อน อดถามอย่างกังขาไม่ได้ว่า “นี่คือของกินหรือ” “เจ้าค่ะ” เจียงซูเหย่าผงกศีรษะอย่างภูมิใจ เซี่ยสวินขมวดคิ้ว รู้สึกต่อต้านอย่างยิ่ง ขณะที่เจียงซูเหย่าเบะปาก แล้วปิดฝาดัง “ตึง” ทันใดนั้นภายในรถม้าก็เงียบกริบ … มารดาของเจียงซูเหย่าไม่ได้มีภูมิหลังสูงส่ง […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — บล็อกเกอร์สาวด้านอาหารทะลุมิติมาเป็น เจียงซูเหย่า ผู้เป็นดั่งถุงฟางข้าวใบหนึ่ง นางวางแผนบีบบังคับให้ เซี่ยสวิน บุรุษหนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครรับนางเป็นภริยา นางผู้ไม่เหมือนใคร เพราะมองโลกตามหลักความเป็นจริง ไม่เคยปรารถนาความรักจากสามี ช่วงเวลาที่ออกเรือนกลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่นางมีอิสรเสรีที่สุด ขอเพียงได้ทำอาหารที่ชื่นชอบและกตัญญูต่อมารดา เท่านี้นางก็พึงใจแล้วจริงๆ สามีน่ะหรือ… ที่แท้ก็หล่อเหลาสมดังคำเล่าลือ เขาเป็นดั่งหิมะบนยอดเขาที่ขาวโพลน เป็นดั่งโสมที่ส่องแสงสุกสกาวท่ามกลางหมู่เมฆ เป็นสิ่งที่คนธรรมดามิอาจจินตนาการถึง บุรุษรูปงามระดับบนี้ไม่มีทางแตะต้องนาง วันเวลาของนางหลังจากนี้ปลอดภัยแล้ว!   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   4   วันนี้เจียงซูเหย่าทำขนมจีนข้ามสะพาน[1]อาหารของอวิ๋นหนาน ส่วนผสมและเครื่องปรุงรสมีจำกัด มิหนำซ้ำยังมีเด็กๆ อยู่ด้วย สิ่งแรกที่นางนึกถึงคือขนมจีนข้ามสะพานที่มีกลิ่นหอมสดชื่นและรสชาติอ่อน นางนำแม่ไก่แก่และกระดูกหมูไปเคี่ยวน้ำแกงในหม้อดิน ต้มบนเตาตลอดทั้งบ่าย น้ำแกงที่เคี่ยวด้วยเตาฟืนแบบดั้งเดิมจะมีรสชาติเฉพาะตัว เพียงโรยเกลือและพริกไทยป่นขาวเล็กน้อย น้ำแกงไก่ก็สดอร่อยจนทำให้คนนิ้วชี้กระตุก[2] น้ำแกงไก่ที่ตุ๋นจนได้ที่แล้วจะเคลือบด้วยน้ำมันไก่หนึ่งชั้น เนื้อไก่ที่ตุ๋นอยู่ในน้ำแกงจะอ่อนนุ่มหอมละมุน เมื่อใส่เส้นขนมจีนลวก วัตถุดิบหลักก็พร้อมแล้ว เจียงซูเหย่ากำชับสหายตัวน้อยทั้งสองตอนกินว่าระวังลวกปาก […]

โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则   暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล   — โปรย — การย้ายบ้านออกมานอกเขตกำแพงแกร่งกร้าวของฐานที่มั่น ตะวันตกเฉียงใต้ ทำให้ทีมโอตาคุต้องผจญกับโลกกว้างใหญ่ ที่ถึงจะมีอิสรภาพ แต่ก็มีอุปสรรค และบททดสอบมากมายรออยู่ ไหนจะสัตว์กลายพันธุ์แปลกๆ ที่สื่อสารกันไม่เข้าใจ ไหนจะกลุ่มคนที่จ้องจะหาประโยชน์เอารัดเอาเปรียบ ไหนจะความหลงระเริงส่วนตัว พากันเล่นสนุกกันอย่างเมามัน… เอ๋ มันเกิดอะไรกันขึ้นกับทีมโอตาคุกันล่ะเนี่ย! ชาติที่แล้วหลัวซวินใช้เวลาร่วมสิบปี เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ในยุควันสิ้นโลกมาพลิกชะตาชีวิตของชาตินี้ได้ใหม่ แต่ความเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อๆไป ทำให้หลายเหตุการณ์ ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่การฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับทีมโอตาคุ หลายต่อหลายครั้งได้พิสูจน์ให้เขามั่นใจแล้วว่า อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร… ก็มาดิค้าบ~   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 214 ลงมือทำงาน   สร้างกำแพง ขุดชั้นใต้ดิน กั้นห้อง   สมาชิกทีมโอตาคุพักผ่อนที่บ้านหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นร่างกายและจิตใจก็พร้อมที่จะออกไปข้างนอกกันแล้ว ถึงแม้พวกเขาอยากจะออกไปอีกสักรอบ แต่เพราะยังไม่ได้เตรียมเสบียงและสัมภาระ จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะออกไปวันนี้ทันที นอกจากนี้ยังต้องคำนึงถึงระยะเวลาที่คลื่นซอมบี้ปิดล้อมฐานที่มั่นด้วย… ถ้าเป็นฝูงเล็กโดยทั่วไปแล้วใช้เวลาปิดล้อมประมาณสามถึงห้าวัน ฝูงใหญ่หน่อยก็อาจจะกินเวลาเกินหนึ่งสัปดาห์ คลื่นซอมบี้ระลอกนี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก ถ้าเกิดพวกมันถอยทัพยกขบวนมาทางพวกเขาตอนที่กำลังอยู่ข้างนอกฐานพอดี… […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — บล็อกเกอร์สาวด้านอาหารทะลุมิติมาเป็น เจียงซูเหย่า ผู้เป็นดั่งถุงฟางข้าวใบหนึ่ง นางวางแผนบีบบังคับให้ เซี่ยสวิน บุรุษหนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครรับนางเป็นภริยา นางผู้ไม่เหมือนใคร เพราะมองโลกตามหลักความเป็นจริง ไม่เคยปรารถนาความรักจากสามี ช่วงเวลาที่ออกเรือนกลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่นางมีอิสรเสรีที่สุด ขอเพียงได้ทำอาหารที่ชื่นชอบและกตัญญูต่อมารดา เท่านี้นางก็พึงใจแล้วจริงๆ สามีน่ะหรือ… ที่แท้ก็หล่อเหลาสมดังคำเล่าลือ เขาเป็นดั่งหิมะบนยอดเขาที่ขาวโพลน เป็นดั่งโสมที่ส่องแสงสุกสกาวท่ามกลางหมู่เมฆ เป็นสิ่งที่คนธรรมดามิอาจจินตนาการถึง บุรุษรูปงามระดับบนี้ไม่มีทางแตะต้องนาง วันเวลาของนางหลังจากนี้ปลอดภัยแล้ว!   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   3   ขณะที่คนทั้งหลายกินอาหารกันเงียบๆ เจ้าหัวผักกาดน้อยคนหนึ่งวิ่งเข้ามาจ้องเจียงซูเหย่า “ท่านอาสะใภ้สาม!” เจียงซูเหย่าก้มลงมอง ก็สบนัยน์ตากลมโตดำขลับคู่หนึ่ง เรือนใหญ่ให้กำเนิดเด็กฝาแฝดคู่หนึ่ง คนหนึ่งอ้วน คนหนึ่งผอม คนหนึ่งคึกคัก ร่าเริง และกระฉับกระเฉง ขณะที่อีกคนสุภาพ เงียบขรึม พูดน้อย เจ้าเด็กอ้วนผู้นี้ดึงแขนเสื้อของเจียงซูเหย่า […]

โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则   暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล   — โปรย — การย้ายบ้านออกมานอกเขตกำแพงแกร่งกร้าวของฐานที่มั่น ตะวันตกเฉียงใต้ ทำให้ทีมโอตาคุต้องผจญกับโลกกว้างใหญ่ ที่ถึงจะมีอิสรภาพ แต่ก็มีอุปสรรค และบททดสอบมากมายรออยู่ ไหนจะสัตว์กลายพันธุ์แปลกๆ ที่สื่อสารกันไม่เข้าใจ ไหนจะกลุ่มคนที่จ้องจะหาประโยชน์เอารัดเอาเปรียบ ไหนจะความหลงระเริงส่วนตัว พากันเล่นสนุกกันอย่างเมามัน… เอ๋ มันเกิดอะไรกันขึ้นกับทีมโอตาคุกันล่ะเนี่ย! ชาติที่แล้วหลัวซวินใช้เวลาร่วมสิบปี เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ในยุควันสิ้นโลกมาพลิกชะตาชีวิตของชาตินี้ได้ใหม่ แต่ความเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อๆไป ทำให้หลายเหตุการณ์ ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่การฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับทีมโอตาคุ หลายต่อหลายครั้งได้พิสูจน์ให้เขามั่นใจแล้วว่า อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร… ก็มาดิค้าบ~   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 213 กลับบ้าน   เก็บเกี่ยวอีกครั้ง   ท้ายรถบรรทุกขนาดใหญ่หนึ่งคันพ่วงตู้คอนเทนเนอร์ไว้สองตู้ รถพลังงานไฟฟ้าสี่คันก็มีข้าวของยัดไว้จนเต็ม ครั้งนี้พวกหลัวซวินเก็บเกี่ยวทรัพยากรมาได้มากมาย สินค้าในโกดังแถบนี้มีมากมายหลายชนิด แต่ปัจจุบันโกดังที่เก็บสินค้าเกี่ยวกับอาหารล้วนว่างเปล่าไปเกือบหมดแล้ว พวกเขาได้มาเพียงเกลือ เครื่องปรุงรส เครื่องเคียง เช่น ผักดอง เต้าหู้หมัก และซอสต่างๆ […]

โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则   暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล   — โปรย — การย้ายบ้านออกมานอกเขตกำแพงแกร่งกร้าวของฐานที่มั่น ตะวันตกเฉียงใต้ ทำให้ทีมโอตาคุต้องผจญกับโลกกว้างใหญ่ ที่ถึงจะมีอิสรภาพ แต่ก็มีอุปสรรค และบททดสอบมากมายรออยู่ ไหนจะสัตว์กลายพันธุ์แปลกๆ ที่สื่อสารกันไม่เข้าใจ ไหนจะกลุ่มคนที่จ้องจะหาประโยชน์เอารัดเอาเปรียบ ไหนจะความหลงระเริงส่วนตัว พากันเล่นสนุกกันอย่างเมามัน… เอ๋ มันเกิดอะไรกันขึ้นกับทีมโอตาคุกันล่ะเนี่ย! ชาติที่แล้วหลัวซวินใช้เวลาร่วมสิบปี เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ในยุควันสิ้นโลกมาพลิกชะตาชีวิตของชาตินี้ได้ใหม่ แต่ความเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อๆไป ทำให้หลายเหตุการณ์ ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่การฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับทีมโอตาคุ หลายต่อหลายครั้งได้พิสูจน์ให้เขามั่นใจแล้วว่า อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร… ก็มาดิค้าบ~   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 212 ช็อปกระหน่ำ   คนกลุ่มนี้เหมือนพวกถือบัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงิน มาเดินช็อปปิ้งตามห้างร้านแล้วรูดปื๊ดๆ อย่างเมามัน   หลัวซวินมองสำรวจไปรอบๆ ก่อนหันมาลูบหัวเด็กหญิงยิ้มๆ “เราพักกันสักเดี๋ยวเถอะ ไม่ต้องรีบหรอก” ระยะนี้สภาพอากาศอบอุ่นขึ้นเรื่อยๆ โลกกลายเป็นสีเขียวชอุ่ม เต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้าทุกแห่งหน และเพราะมนุษย์ทำกิจกรรมต่างๆ น้อยลงจึงทำให้พืชพันธุ์ เจริญงอกงามได้ดีเป็นพิเศษ […]

โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则   暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล   — โปรย — การย้ายบ้านออกมานอกเขตกำแพงแกร่งกร้าวของฐานที่มั่น ตะวันตกเฉียงใต้ ทำให้ทีมโอตาคุต้องผจญกับโลกกว้างใหญ่ ที่ถึงจะมีอิสรภาพ แต่ก็มีอุปสรรค และบททดสอบมากมายรออยู่ ไหนจะสัตว์กลายพันธุ์แปลกๆ ที่สื่อสารกันไม่เข้าใจ ไหนจะกลุ่มคนที่จ้องจะหาประโยชน์เอารัดเอาเปรียบ ไหนจะความหลงระเริงส่วนตัว พากันเล่นสนุกกันอย่างเมามัน… เอ๋ มันเกิดอะไรกันขึ้นกับทีมโอตาคุกันล่ะเนี่ย! ชาติที่แล้วหลัวซวินใช้เวลาร่วมสิบปี เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ในยุควันสิ้นโลกมาพลิกชะตาชีวิตของชาตินี้ได้ใหม่ แต่ความเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อๆไป ทำให้หลายเหตุการณ์ ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่การฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับทีมโอตาคุ หลายต่อหลายครั้งได้พิสูจน์ให้เขามั่นใจแล้วว่า อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร… ก็มาดิค้าบ~   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 211 คลื่นซอมบี้มาอีกแล้ว   ถ้าไม่รีบฉวยโอกาสออกไปตอนนี้ แล้วจะรอออกไปเมื่อไร   แม้จะอยู่ในห้องใต้ดิน แต่พวกหลัวซวินต่างก็ไม่กล้าทำเสียงอึกทึกครึกโครม ทุกคนทำงานกันอย่างเบาไม้เบามือที่สุด คอยระวังไม่ให้ส่งเสียงดัง ที่จริงโลหะที่เหยียนเฟยใช้สร้างผนังนั้นก็หนาเว่อร์วังอลังการมากแล้ว ประสิทธิภาพในการกันเสียงก็ดีเยี่ยม ต่อให้ยืนเคาะผนังฝั่งนี้เสียงก็ไม่ดังไปยังอีกฝั่ง ก่อนหน้านี้ตอนกินข้าวอยู่ที่โรงอาหารชั้นหนึ่ง พวกเขาได้ยินเสียงก้องกังวานเหมือนก้อนหินตกใส่เกราะโลหะ น่าจะเป็นเพราะตกกระทบกับแผ่นโลหะบางๆ ที่ใช้บังแผงพลังงานแสงอาทิตย์เข้าพอดีจึงเกิดเป็นเสียงดังฟังชัด […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — บล็อกเกอร์สาวด้านอาหารทะลุมิติมาเป็น เจียงซูเหย่า ผู้เป็นดั่งถุงฟางข้าวใบหนึ่ง นางวางแผนบีบบังคับให้ เซี่ยสวิน บุรุษหนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครรับนางเป็นภริยา นางผู้ไม่เหมือนใคร เพราะมองโลกตามหลักความเป็นจริง ไม่เคยปรารถนาความรักจากสามี ช่วงเวลาที่ออกเรือนกลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่นางมีอิสรเสรีที่สุด ขอเพียงได้ทำอาหารที่ชื่นชอบและกตัญญูต่อมารดา เท่านี้นางก็พึงใจแล้วจริงๆ สามีน่ะหรือ… ที่แท้ก็หล่อเหลาสมดังคำเล่าลือ เขาเป็นดั่งหิมะบนยอดเขาที่ขาวโพลน เป็นดั่งโสมที่ส่องแสงสุกสกาวท่ามกลางหมู่เมฆ เป็นสิ่งที่คนธรรมดามิอาจจินตนาการถึง บุรุษรูปงามระดับบนี้ไม่มีทางแตะต้องนาง วันเวลาของนางหลังจากนี้ปลอดภัยแล้ว!   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   1 อากาศร้อนค่อยๆ หายไป ฤดูสารทมาเยือน หลังพิรุณในฤดูสารทตกแล้ว บรรดาสตรีสูงศักดิ์ในเมืองหลวงก็เริ่มไปมาหาสู่กันดั่งเช่นวันวาน เพียงแต่ตั้งแต่ย่างเข้าสู่ฤดูสารท มีเพียงเรื่องเดียวที่ถูกกล่าวถึงซ้ำแล้วซ้ำเล่าในงานเลี้ยงนั่นก็คือ…เซี่ยซานหลาง[1]จะแต่งภริยาแล้ว! กล่าวถึงเซี่ยสวิน นายน้อยสกุลเซี่ยแล้ว นับว่าเป็นบุรุษหนุ่มที่มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครในเมืองหลวง บิดาคือเซี่ยกั๋วกง[2] ท่านตาเป็นอาจารย์ของรัชทายาท ไม่ว่าชาติตระกูลหรือรูปร่างหน้าตาล้วนเอกอุ เคยออกท่องยุทธภพ สง่าผ่าเผย เป็นคนเปิดเผย […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — บล็อกเกอร์สาวด้านอาหารทะลุมิติมาเป็น เจียงซูเหย่า ผู้เป็นดั่งถุงฟางข้าวใบหนึ่ง นางวางแผนบีบบังคับให้ เซี่ยสวิน บุรุษหนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครรับนางเป็นภริยา นางผู้ไม่เหมือนใคร เพราะมองโลกตามหลักความเป็นจริง ไม่เคยปรารถนาความรักจากสามี ช่วงเวลาที่ออกเรือนกลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่นางมีอิสรเสรีที่สุด ขอเพียงได้ทำอาหารที่ชื่นชอบและกตัญญูต่อมารดา เท่านี้นางก็พึงใจแล้วจริงๆ สามีน่ะหรือ… ที่แท้ก็หล่อเหลาสมดังคำเล่าลือ เขาเป็นดั่งหิมะบนยอดเขาที่ขาวโพลน เป็นดั่งโสมที่ส่องแสงสุกสกาวท่ามกลางหมู่เมฆ เป็นสิ่งที่คนธรรมดามิอาจจินตนาการถึง บุรุษรูปงามระดับบนี้ไม่มีทางแตะต้องนาง วันเวลาของนางหลังจากนี้ปลอดภัยแล้ว!   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   2   ก่อนแต่งเข้ามา เจียงซูเหย่าเข้าใจสถานการณ์ในจวนเซี่ยกั๋วกงแล้ว และระหว่างทางเซี่ยสวินได้บอกเล่าให้นางฟังอีกครั้ง เมื่อเรียงตามลำดับอาวุโส เซี่ยสวินอยู่ลำดับสาม พี่ชายสองคนแรกล้วนเกิดจากภรรยาเอกของบิดาทั้งคู่และมีอายุค่อนข้างมาก บุตรธิดาของพวกเขาอายุไล่เลี่ยกับเจียงซูเหย่า นอกจากนี้เขายังมีน้องชายที่เป็นบุตรของอนุภรรยาของบิดาหนึ่งคนซึ่งอายุน้อยกว่าเขาหนึ่งปี และน้องสาวร่วมอุทรอีกหนึ่งคน พอคนทั้งสองก้าวเข้าห้อง และหญิงรับใช้เลิกม่านขึ้น ทุกคนก็หันมองพร้อมกัน เจียงซูเหย่าตื่นเต้นเล็กน้อย เดินตามเซี่ยสวินเข้าไปยอบกายคารวะพ่อแม่สามี ฮูหยินผู้เฒ่าไม่ค่อยพอใจลูกสะใภ้ผู้นี้ […]