Author Archives: AMARINBOOKS TEAM

จูเหยียน ลำนำกระดูกหยก 朱颜   ชางเย่ว์ เขียน กอหญ้า แปล   — โปรย — ณ ดินแดนเมฆาอวิ๋นฮวง ซึ่งปกครองโดยตี้จวินแห่งคงซางผู้สืบทอดอำนาจจากทวยเทพ โดยมีฟานหวังหกเผ่าคือ ไป๋ ชิง จื่อ ชื่อ หลาน และเสวียน ร่วมดูแลหกดินแดนใต้อาณัติ ได้ก่อกำเนิดเรื่องราวแห่งวาสนาผูกพันและความขัดแย้งที่โชคชะตาลิขิตไว้… จูเหยียน จวิ้นจู่เผ่าชื่อในวัยสิบแปด ถูกส่งตัวไปแต่งงานกับหวังแห่งซูซ่าฮาหลู่แต่นางหลบหนีในคืนส่งตัว จนเกิดเหตุพลิกผันครั้งใหญ่ในชีวิต และได้พบสืออิ่งผู้เป็นอาจารย์ของตนอีกครั้งโดยบังเอิญหลังจากไม่ได้พบกันมาห้าปี สืออิ่ง รู้ดีว่าตนได้ถูกกำหนดว่าจะต้องตายด้วยน้ำมือนาง ทว่าเขามิอาจตัดใจฆ่านางเสียตั้งแต่ยังเด็กเพื่อเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตนเอง ทั้งยังสอนวิชาอาคมให้นาง กาลเวลาผันผ่าน ภายใต้สัญญาณแห่งดาราวิถีที่บ่งชี้ว่าคงซางจะล่มสลายโดย “มนุษย์เงือกผู้หนึ่ง” สืออิ่ง พยายามทุกวิถีทางที่จะตามหาและสังการบุคคลในคำทำนายผู้นั้น ขณะที่จูเหยียน ยืนหยัดปกป้องมนุษย์เงือกที่นางรัก นี่คือจุดเริ่มต้นของความขัดแย้งระหว่างศิษย์อาจารย์ และการนองเลือดระหว่างเผ่าพันธุ์ ภายใต้วงล้อแห่งโชคชะตาที่กำลังดำเนินไปอย่างไม่อาจหยุดยั้ง คำทำนายนี้จะเปลี่ยนแปลงได้หรือไม่ และวาสนารักของทั้งคู่จะได้บรรจบหรือพลัดพราก… _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ” สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   2 สืออิ่ง นั่นเป็นเสียงของอวี้เฟย เสียงร้องแหลมสูงด้วยความหวาดผวา […]

จูเหยียน ลำนำกระดูกหยก 朱颜 ชางเย่ว์ เขียน กอหญ้า แปล — โปรย — ณ ดินแดนเมฆาอวิ๋นฮวง ซึ่งปกครองโดยตี้จวินแห่งคงซางผู้สืบทอดอำนาจจากทวยเทพ โดยมีฟานหวังหกเผ่าคือ ไป๋ ชิง จื่อ ชื่อ หลาน และเสวียน ร่วมดูแลหกดินแดนใต้อาณัติ ได้ก่อกำเนิดเรื่องราวแห่งวาสนาผูกพันและความขัดแย้งที่โชคชะตาลิขิตไว้… จูเหยียน จวิ้นจู่เผ่าชื่อในวัยสิบแปด ถูกส่งตัวไปแต่งงานกับหวังแห่งซูซ่าฮาหลู่แต่นางหลบหนีในคืนส่งตัว จนเกิดเหตุพลิกผันครั้งใหญ่ในชีวิต และได้พบสืออิ่งผู้เป็นอาจารย์ของตนอีกครั้งโดยบังเอิญหลังจากไม่ได้พบกันมาห้าปี สืออิ่ง รู้ดีว่าตนได้ถูกกำหนดว่าจะต้องตายด้วยน้ำมือนาง ทว่าเขามิอาจตัดใจฆ่านางเสียตั้งแต่ยังเด็กเพื่อเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตนเอง ทั้งยังสอนวิชาอาคมให้นาง กาลเวลาผันผ่าน ภายใต้สัญญาณแห่งดาราวิถีที่บ่งชี้ว่าคงซางจะล่มสลายโดย “มนุษย์เงือกผู้หนึ่ง” สืออิ่ง พยายามทุกวิถีทางที่จะตามหาและสังการบุคคลในคำทำนายผู้นั้น ขณะที่จูเหยียน ยืนหยัดปกป้องมนุษย์เงือกที่นางรัก นี่คือจุดเริ่มต้นของความขัดแย้งระหว่างศิษย์อาจารย์ และการนองเลือดระหว่างเผ่าพันธุ์ ภายใต้วงล้อแห่งโชคชะตาที่กำลังดำเนินไปอย่างไม่อาจหยุดยั้ง คำทำนายนี้จะเปลี่ยนแปลงได้หรือไม่ และวาสนารักของทั้งคู่จะได้บรรจบหรือพลัดพราก… _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ” สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   1 จูเหยียน   ปีที่จูเหยียนถูกบังคับให้แต่งไปซูซ่าฮาหลู่ นางอายุสิบแปดปีพอดี กลางดึกยามชวด[1] […]

กลยุทธ์การเอาตัวรอดของตัวเบี้ยผู้กลับมาเกิดใหม่ 炮灰重生自救攻略   ผูเถาหย่างเล่อตัว เขียน 葡萄养乐多 จิงจิง แปล   — โปรย — ชาติก่อน เย่หนานถูกจับให้แต่งงานเป็นชายารองแทนพี่สาว สุดท้ายสามีสั่งขังและพระชายาเอกก็หยิบยื่นยาพิษให้จนเขาตายในคุก ชาตินี้เขาจึงตั้งใจจะแก้แค้น! เป้าหมายของเขาคือ ฉู่เซียวหรัน ผู้เป็นเซ่อเจิ้งอ๋อง! ช่างเถอะๆ เขาคงฆ่าอีกฝ่ายไม่ได้หรอก งั้นต้องหนี! หนีไปให้ไกลจะได้ไม่ต้องพบคนใจทรามผู้นั้นอีก แต่ยังไม่ทันจะเก็บผ้าผ่อน คนใจทรามที่ว่าก็มาสู่ขอเขาถึงจวนเสียแล้ว เดี๋ยวนะ มาสู่ขอเขา ไม่ใช่พี่สาวของเขาหรอกเหรอ! เหตุใดชาตินี้เซ่อเจิ้งอ๋องผู้เคยเย็นชาจึงทำตัวแปลกนักเล่า เย่หนาน “ท่านป่วยหรือ” ฉู่เซียวหรัน “เราป่วยหนัก ไม่เจอพระชายาเพียงหนึ่งเค่อ หัวใจก็เจ็บปวดราวถูกมีดจ้วงแทง พระชายาช่วยรักษาเราได้หรือไม่” เย่หนาน “ฉู่เซียวหรัน ท่านจะทำอะไร! นี่มันห้องหนังสือ หากผู้อื่นมาเห็นเข้าจะทำเช่นไร!”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 2 […]

สเตเฟนี เมเยอร์ เขียน วรรธนา วงษ์ฉัตร แปล (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) *ติดตามวันวางจำหน่ายได้ทางเพจ “เเพรวสำนักพิมพ์”เร็วๆนี้* ———————————————————— อีกหนึ่งเรื่องราวจากจักรวาล TWILIGHT ที่ถูกเล่าผ่านมุมมองของ “เอ็ดเวิร์ด คัลเลน” ————————————————————       -1- แรกพบ   นี่คือช่วงเวลาในแต่ละวันที่ผมภาวนามากที่สุดให้ตัวเองสามารถข่มตาหลับได้ โรงเรียนมัธยม หรือต้องเรียกว่า ดินแดนชำระบาป จะถูกต้องกว่า ถ้าหากว่ามันจะมีวิธีใดไถ่บาปของผมได้ละก็ วิธีนี้น่าจะถูกนับรวมเข้าไปในวิธีการทั้งหมดด้วยในระดับหนึ่ง ผมไม่คุ้นชินกับความน่าเบื่อหน่ายนี้เสียที ทุกวันดูจืดชืดมากกว่าเมื่อวานอย่างไม่น่าเป็นไปได้ บางทีนี่อาจจะเป็นการนอนในรูปแบบหนึ่งของผมก็ได้ ถ้าคำนิยามของการนอนหลับคือสภาวะเฉื่อยชาระหว่างช่วงเวลาของความกระฉับกระเฉง ผมนั่งจ้องรอยแยกในปูนปลาสเตอร์ที่มุมไกลของโรงอาหารพลางนึกภาพลวดลายต่างๆ ที่ไม่มีจริงในรอยแยกเหล่านั้น มันเป็นวิธีหนึ่งเพื่อปิดกั้นเสียงต่างๆ ที่กำลังพูดพล่ามเหมือนเสียงแม่น้ำไหลทะลักอยู่ในหัวของผม เป็นเสียงหลายร้อยเสียงที่ผมไม่นำพาเพราะความเบื่อหน่าย เรื่องความคิดของมนุษย์ ผมเคยได้ยินมาหมดแล้ว และยังได้ยินมากขึ้นเรื่อยๆ วันนี้ความคิดทั้งหมดของพวกเขาท่วมท้นไปด้วยการเสริมแต่งเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ให้กับนักศึกษาร่างเล็กคนนั้น มันง่ายมากที่จะทำให้พวกเขาตื่นเต้น ผมเห็นใบหน้าของนักศึกษาใหม่คนนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าในความคิดของพวกเขาคนแล้วคนเล่าจากทุกด้าน เธอก็แค่มนุษย์ผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง ความตื่นเต้นเรื่องการมาที่นี่ของเธอเป็นเรื่องที่คาดเดาได้ง่ายจนน่าเอือมระอา มันเป็นปฏิกิริยาตอบสนองแบบเดียวกับที่เราจะได้รับเวลาที่เราเอาของเล่นที่เป็นประกายวิบวับอวดตรงหน้าเด็กน้อยวัยเตาะแตะกลุ่มหนึ่ง ครึ่งหนึ่งของผู้ชายหน้าโง่พวกนี้นึกภาพตัวเองหลงใหลคลั่งไคล้เธอเรียบร้อยแล้ว เพียงเพราะเธอเป็นของใหม่ให้มอง ผมพยายามปิดกั้นเสียงพวกเขาออกไปให้มากขึ้น มีเพียงสี่เสียงเท่านั้นที่ผมปิดกั้นออกไปเพราะมรรยาท ไม่ใช่เพราะความรังเกียจ […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 9 เลื่อนตำแหน่ง   ตั้งแต่ย่างเข้าปลายปี ผู้คนบนท้องถนนในชวี่ตูส่วนใหญ่ต่างสวม ‘เน่าเอ๋อ[1]’ ที่ตัดจากกระดาษดำประดับทอง เทศกาลเจิ้งตั้นกำลังจะมาถึง ชาวบ้านทั่วไปนึ่งขนมและต้มเนื้อ วังหลวงจัดซื้อข้าวของที่ต้องใช้ในงานเลี้ยงเหล่าขุนนางล่วงหน้าครึ่งเดือน กองมหรสพยุ่งง่วนจนเท้าไม่ติดพื้น พวกขันทีกลับได้ผลประโยชน์ไปอย่างเต็มที่ เซียวฉือเหย่พลิกสมุดดังพึ่บพั่บ “ขุนนางจากภายนอกเข้ามาในเมืองหลวง […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 10 เมาสุรา   เซียวจี้หมิงกระชับเสื้อคลุมยืนอยู่ใต้โคมไฟ เจาฮุยยืนเฝ้าอยู่ข้างหลัง “คำนวณเวลาน่าจะกลับมาแล้ว เมื่อครู่คนที่ไปรับบอกว่ากงจื่อควบม้าจากไปตามลำพัง ไฉนป่านนี้จึงยังไม่ถึงอีก” เซียวจี้หมิงพ่นไอเย็นออกมา มองท้องฟ้าครู่หนึ่ง “เมื่อก่อนเวลาเขามีเรื่องไม่สบายใจ เป็นต้องควบม้าเร็วอยู่ใต้เทือกเขาหงเยี่ยน นิสัยนี้แก้ไม่ได้เสียที” เจาฮุยพูด […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 8 สงสัย   ทหารรักษาพระองค์กำลังผลัดเปลี่ยนเวร แต่ละคนหนาวจนต้องหดมือหดเท้า ทหารรักษาพระองค์ในนครหลวงชวี่ตูเดิมคือกองกำลังรักษาพระองค์แปดเมือง เปรียบดังผนังทองแดงกำแพงเหล็กของวังหลวง ตามหลักแล้ว งานเบ็ดเตล็ดอย่างการคุมตัวนักโทษไม่ใช่หน้าที่ของพวกเขา แต่ภายหลังแปดกองกำลังผงาดขึ้นมา ภาระหน้าที่ของสองฝ่ายจึงสลับกัน ทหารรักษาพระองค์กลายเป็นภาระของชวี่ตู ไม่เพียงถูกยกเลิกการฝึกในค่ายฝึกทหาร ยังกลายเป็นทหารรับใช้ในชวี่ตูอย่างแท้จริง […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 6 กักบริเวณ   วันที่เสิ่นเจ๋อชวนเข้าไปในวัดเจาจุ้ย ชวี่ตูอากาศปลอดโปร่งอย่างหาได้ยาก หิมะสีขาวปกคลุมกระเบื้องหลังคาวังหลวง กำแพงสีแดงตัดกับต้นเหมยสีเขียว แสงอาทิตย์ส่องลงบนหลังคา สาดเงาแสงลงมาหน้าฝ่าเท้า เขาเพิ่งหายจากการป่วยหนัก ผอมแห้งจนเห็นกระดูก ความฝันและเรื่องราวในอดีตก่อนอายุสิบห้าเปรียบเหมือนเถ้าธุลี พอลืมตาขึ้นก็ถูกสายลมหนาวเหน็บพัดจนสลายหายไปสิ้น เก่อชิงชิงก้าวลงจากบันไดก่อน […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 7 ไท่ฟู่   ฉีไท่ฟู่เอ่ยวาจาไม่ออก ดึงมือกลับมา เบือนหน้าออกไปไม่มองเสิ่นเจ๋อชวน เขาถูกกักบริเวณอยู่ที่นี่ ใช้ชีวิตอย่างคลุ้มคลั่งมายี่สิบปี เกลียดคนที่อยู่ข้างนอกทุกคน ทว่าคืนนี้กลับต้องโน้มน้าวตัวเองไม่ให้เกลียดชังลูกศัตรู “บัดนี้” น้ำเสียงของฉีไท่ฟู่เศร้าสลด “บัดนี้ข้ายังจะฆ่าใครได้อีก” หิมะโปรยปรายลงมาเงียบๆ […]