Author Archives: AMARINBOOKS TEAM

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 3 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย หมากสีขาวใกล้จะถูกเปิดโปง รอบกาย เย่โย่ว และ เหวินเหรินเหิง จึงยิ่งเต็มไปด้วยอันตราย เย่โย่วรีบรุดพาพรรคธรรมะบุกรังของมนุษย์โอสถ จากการต่อสู้ชิงไหวพริบ กำลังจะดำเนินไปสู่การนองเลือดครั้งใหญ่ อันเป็นบทสรุปของหนี้แค้นในอดีต พวกเขาจะสามารถจัดการหมากสีขาวให้สิ้นซากได้หรือไม่ และตัวตนของใครเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องลวงบ้าง บางทีผู้ที่กินยาของหมากสีขาวอาจมีมากกว่าที่คิดเสียแล้ว ความจริงอันดำมืดของยุทธภพจะต้องกระจ่างในการต่อสู้ครานี้   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 84   หลังจากเว่ยเจียงเย่ว์จากไป ห้องส่วนตัวพลันเงียบลง เย่โย่วมีความสุขมากยามได้อยู่กับศิษย์พี่ตามลำพัง เขาจิบชาช้าๆ เมื่อเห็นศิษย์พี่ไม่ได้ปริปากก็เอ่ยถาม “คิดเรื่องของเว่ยเจียงเย่ว์อยู่หรือ” เหวินเหรินเหิงระบายเสียงออกมา “อืม” เย่โย่วกล่าว “จากที่ท่านรู้จักเขา เขาจะไปหรือไม่” เหวินเหรินเหิงเอ่ยอย่างหนักแน่น “ไป” เย่โย่วกล่าว “ถ้าเขาค้นหาสิ่งที่เป็นประโยชน์ได้จริงจะทำอย่างไร” เหวินเหรินเหิงส่ายหน้า เขาหยุดชั่วขณะแล้วเล่าว่า […]

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 3 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย หมากสีขาวใกล้จะถูกเปิดโปง รอบกาย เย่โย่ว และ เหวินเหรินเหิง จึงยิ่งเต็มไปด้วยอันตราย เย่โย่วรีบรุดพาพรรคธรรมะบุกรังของมนุษย์โอสถ จากการต่อสู้ชิงไหวพริบ กำลังจะดำเนินไปสู่การนองเลือดครั้งใหญ่ อันเป็นบทสรุปของหนี้แค้นในอดีต พวกเขาจะสามารถจัดการหมากสีขาวให้สิ้นซากได้หรือไม่ และตัวตนของใครเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องลวงบ้าง บางทีผู้ที่กินยาของหมากสีขาวอาจมีมากกว่าที่คิดเสียแล้ว ความจริงอันดำมืดของยุทธภพจะต้องกระจ่างในการต่อสู้ครานี้   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 81   เย่โย่วไม่ได้เป็นลมจนสิ้นสติเสียทีเดียว อย่างน้อยก็ยังรู้สึกตัวว่าศิษย์พี่พาไปส่งที่วัดเส้าหลิน จากนั้นเหมือนจะได้ยินเสียงของเหมียวเหมียวหันรีหันขวางอยู่ข้างกาย เขาต้องการให้คนผู้นี้เงียบเสียงลง แต่ยังไม่ทันจะได้เอ่ยปากก็ไม่รู้สึกตัวเสียแล้ว หลังจากฟื้นขึ้นมาก็ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เย่โย่วเพิ่งจะขยับตัวกลับถูกกอดแน่น ไออุ่นที่คุ้นเคยแนบชิดติดกาย หัวใจทั้งดวงพลอยอบอุ่นขึ้น สบายยิ่งนักจนอยากจะจมดิ่งอยู่ในภวังค์เช่นนี้ตลอดไป เย่โย่วเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง เมื่อคลำเจอผ้าที่พันรอบดวงตา มือพลันถูกจับไว้ เหวินเหรินเหิงสั่ง “อย่าขยับตัว” เย่โย่วเอ่ยถาม “ข้าหลับไปนานแค่ไหน” […]

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 3 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย หมากสีขาวใกล้จะถูกเปิดโปง รอบกาย เย่โย่ว และ เหวินเหรินเหิง จึงยิ่งเต็มไปด้วยอันตราย เย่โย่วรีบรุดพาพรรคธรรมะบุกรังของมนุษย์โอสถ จากการต่อสู้ชิงไหวพริบ กำลังจะดำเนินไปสู่การนองเลือดครั้งใหญ่ อันเป็นบทสรุปของหนี้แค้นในอดีต พวกเขาจะสามารถจัดการหมากสีขาวให้สิ้นซากได้หรือไม่ และตัวตนของใครเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องลวงบ้าง บางทีผู้ที่กินยาของหมากสีขาวอาจมีมากกว่าที่คิดเสียแล้ว ความจริงอันดำมืดของยุทธภพจะต้องกระจ่างในการต่อสู้ครานี้   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 82   เหวินเหรินเหิงกล่าว “หากเซี่ยจวินหมิงไม่ก่อปัญหาสักวัน เขาจะอึดอัดตายงั้นหรือ” เย่โย่วหัวเราะร่วน แล้วก้มหน้ากินอาหารที่ศิษย์พี่คีบให้ เขายังไม่ได้แกะผ้าพันแผลที่ดวงตาออก จึงไม่รู้ว่าตนเองคีบอะไรอยู่ โชคดีที่เหวินเหรินเหิงรู้รสที่เขาชอบ จึงคีบอาหารใส่ชามให้ได้โดยที่เขาไม่ต้องเอ่ยปาก…ที่จริงแล้วเดิมทีเหวินเหรินเหิงคิดจะป้อนให้เอง แต่เย่โย่วไม่ยอม เหวินเหรินเหิงก็ไม่ได้บังคับ ใบหน้าของเย่โย่วอันตรายเกินไป เหวินเหรินเหิงจึงปลอมตัวให้ก่อนออกมาข้างนอก ตอนนี้เขาเป็นเพียงคนตาบอดธรรมดาๆ คนอื่นๆ จึงไม่ใคร่สนใจ แล้วพูดคุยถึงเหตุการณ์สำคัญในยุทธภพต่อไป […]

เมื่อผมเป็นเจ้าของสวนสัตว์ 我开动物园那些年   ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน 拉棉花糖的兔子   Himazan แปล   ติดตามกำหนดการวางขายหนังสือได้ที่เพจ Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   +++++++++++++++++++   ตอนที่ 43.3 ห้องพยาบาล หวงฉีฟื้นคืนสติขึ้นมา และเพื่อไม่ให้เขาหัวใจวาย ต้วนเจียเจ๋อจึงไม่ได้เรียกไป๋ซู่เจินมาฝังเข็มให้ หวงฉีมองเจ้าหน้าที่ห้องพยาบาลเดินออกจากห้องไป จากนั้นพูดกับต้วนเจียเจ๋อด้วยสีหน้าซีดเซียว “ผู้อำนวยการ คุณไม่ได้ล้อผมเล่นจริง ๆ ใช่ไหมครับ” ตามที่ผู้อำนวยการบอก ลู่ยาก็คืออีกาทองสามขา เสี่ยวเว่ยคือจิงเว่ย พี่ไป๋คือไป๋ซู่เจิน โหย่วซูคือต๋าจี่…ต๋าจี่เชียวนะ! คนอื่น ๆ ที่เหลือพวกนั้นเขาไม่กล้าคิดต่อไปแล้ว เรื่องนี้น่าตื่นเต้นจริง ๆ! ต้วนเจียเจ๋อกลัวหวงฉีจะช็อกจนเสียสติ ดังนั้นเลยคิดว่าอยากเรียกไป๋ซู่เจินมาจริง ๆ “เป็นเรื่องจริงครับ เนื่องจากเหตุผลบางอย่างทำให้พวกเขาต้องลงมาที่นี่ อีกอย่างผมคงไม่สามารถปิดบังเรื่องนี้กับคุณไปอีกหลายสิบปี กระทั่งโหย่วซูก็ยังคิดว่าคุณคือคนที่พึ่งพาได้ ผมก็เลยบอกคุณ” “สวนสัตว์นี้จะต้องเปิดไปอีกหลายสิบปีเลยเหรอครับ…” “…พูดอะไรครับ คุณยังจำได้ไหมว่าคุณคือรองผู้อำนวยการ หรือว่าพวกเราจะเจ๊งภายในปีสองปีนี้?” “ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นครับ” หวงฉีหงุดหงิด […]