Category Archives: ทดลองอ่าน

[ทดลองอ่าน] คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เล่ม 3 ตอนที่ 73

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   73   กล่าวถึงคืนที่ตกลงไปในน้ำเย็น บางทีอาจเป็นเพราะความตึงเครียดและแช่ตัวนานเกินไป ทำให้เซี่ยสวินเป็นหวัด หลังกลับมาถึง เจียงซูเหย่ารีบสั่งให้หญิงรับใช้ต้มน้ำขิงมาให้เขาดื่มทันที เซี่ยสวินถือชามกระเบื้องใบใหญ่ ท่าทางงุนงง หาคำตอบไม่ได้ แววตาเหม่อลอย ราวกับกำลังใคร่ครวญถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างระมัดระวัง “รีบดื่มน้ำแกงเร็วเข้า” เจียงซูเหย่าเดินผ่านหลังเขา เตรียมแกะมวยผมออก เซี่ยสวินได้ยินเสียงของนางก็ตัวสั่นและรีบฝังหน้าลงในชาม เพียงแต่…ชามใบนี้ใหญ่เกินไปกระมัง เจียงซูเหย่าเดินผ่านหลังเขาอีกครั้ง เห็นว่าเขายังคงอึ้งงัน นางถามอีกประโยคหนึ่งว่า “ไฉนไม่ดื่มเล่า” เซี่ยสวินตัวสั่นเทาอีกครา เขาคิดจะตอบ แต่ทันทีที่อ้าปาก ภาพของเจียงซูเหย่าที่เข้ามาใกล้ตอนตกน้ำก็ปรากฏขึ้นในสมองของเขา สัมผัสอบอุ่นและนุ่มนวลที่คาง […]

[ทดลองอ่าน] คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เล่ม 3 ตอนที่ 74

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   74   โจวซื่อออกจากเรือนพร้อมถือชามกระเบื้อง หญิงรับใช้คิดจะเข้าไปรับชาม แต่โจวซื่อโบกมือปฏิเสธ นางกระวนกระวาย ไม่รู้ว่าสมควรจะไปหาบุตรีดีหรือไม่ ใต้หล้านี้ยังจะมีมารดาคนใดที่ล้มเหลวเหมือนนางอีก บุตรีในอุทรกลับชื่นชอบป้าสะใภ้ใหญ่มากกว่ามารดาบังเกิดเกล้า แดดร้อนจัด เต้าหู้ปิงฉีหลินจะละลายหากเดินช้า ดังนั้นโจวซื่อจึงเร่งสืบเท้าไปที่เรือนโซ่วหนิง เมื่ออ้อมสวนบุปผาแล้ว บังเอิญเห็นร่างผอมบาง นั่งตัวตรงบนสะพานโค้ง ถือหนังสืออยู่ในมือ หากไม่ใช่เซี่ยเซิงยังเป็นผู้ใดได้อีก โจวซื่อสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างประหม่า เดินไปที่สะพานพร้อมกับชามกระเบื้องในมือ เหล่าหญิงรับใช้ที่ยืนอยู่ข้างๆ เซี่ยเซิงเห็นโจวซื่อเดินเข้ามาก็ส่งเสียงและคารวะพร้อมกัน เซี่ยเซิงได้ยินเสียง ค่อยหันกลับมามอง โจวซื่อยิ้มอ่อนโยนและรักใคร่เอ็นดู แต่น่าเสียดายที่ไม่เข้ากับนาง ดูแข็งทื่ออยู่บ้าง […]

[ทดลองอ่าน] อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 บทที่ 4

不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล — โปรย — โลกมนุษย์ยุ่งเหยิงวุ่นวายขึ้นทุกที แต่คนเป็นมนุษย์เองกลับไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง ก็ใครจะไปรู้ได้ล่ะว่าความแปรปวนปั่นป่วนของท้องฟ้า ทะเล อากาศจะเกี่ยวข้องกับปีศาจได้ ถ้า ‘ฝูหลี’ ไม่เริ่มเดินทางมาอยู่ในเมืองหลวงของมนุษย์อย่างจริงจัง บางทีเขาเองก็คงไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน และเรื่องนี้ก็จะเป็นความลับต่อไป แต่ในเมื่อวันนี้เขามาแล้ว แถมยังมาเพราะมีความคิดอยากลองรับราชการดูอีกด้วย ปีศาจแก่เฒ่าเผ่าพันธุ์ใดก็ล้วนบอกว่า ‘เป็นไปไม่ได้’ แต่เขากลับไม่ลดละความพยายาม จนกระทั่งได้รับโอกาส ทว่า…โอกาสที่ว่านี้ไม่ใช่ได้รับราชการกับพวกมนุษย์หรอกนะ แต่เขาต้องไปช่วยปราบปีศาจน่ะ ก็แหม ใครใช้ให้เขาแสดงฝีมือซะจนใครเห็นก็ต้องเรียกเขาว่า ‘ลูกพี่’ ล่ะ   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 4   หน้าตาแปลกประหลาดของปีศาจร้ายท่ามกลางความมืดสลัวในตรอกที่มีเพียงแสงจันทร์ให้ความสว่างยิ่งเพิ่มความน่ากลัวให้กับมันอย่างเห็นได้ชัด จางเคอกระอักเลือดติดต่อกันสองครั้ง เมื่อมองดูแขนขาเล็กเรียวของฝูหลีที่ยืนอยู่ตรงหน้า ในใจพานเกิดความรู้สึกสิ้นหวัง คิดไม่ถึงว่าศิษย์ดีเด่นแห่งสำนักชิงเซียวอันเกรียงไกรจะมาตายในตรอกซอมซ่อนี่ มิหนำซ้ำหลังตายยังต้องถูกปีศาจร้ายควักหัวใจ […]

[ทดลองอ่าน] คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เล่ม 3 ตอนที่ 77

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   77   หลังเจียงซูเหย่าออกจากประตู เดินได้ไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินเสียงวิวาทในบริเวณใกล้เคียง นางกับเซี่ยสวินมองหน้ากัน แล้วเดินตามฝูงชนไปทางด้านนั้น เพิ่งเดินถึงกลุ่มฝูงชน พ่อบ้านก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา “คุณหนูใหญ่ มีคนมาก่อเรื่องขอรับ” เจียงซูเหย่าเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นในใจนานแล้ว จึงไม่แปลกใจกับเรื่องนี้ ถามอย่างใจเย็นว่า “เกิดอันใดขึ้น เจ้าค่อยๆ พูด” “เป็นเยี่ยงนี้ขอรับ คุณหนูให้ข้าส่งคนตามไปดูคนที่ทำลับๆ ล่อๆ เหล่านั้น คนของข้าก็สะกดรอยตามอย่างเป็นธรรมชาติ คนเหล่านั้นไม่ได้สืบหาสูตรลับหรือดึงตัวพ่อครัวไป แต่กลับหาร้านและแยกย้ายกันนั่ง พอสั่งอาหารแล้ว หนึ่งในนั้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียวทันใดนั้นก็อาเจียนออกมา […]

[ทดลองอ่าน] คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เล่ม 3 ตอนที่ 76

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   76   หลังกำหนดเป้าหมายในภายภาคหน้าแล้ว สิ่งแรกที่เจียงซูเหย่าทำคือบอกเซี่ยสวินว่านางคิดอย่างไร เซี่ยสวินคาดเดาไว้นานแล้วว่านางจะต้องคิดเช่นนี้ ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมาย เขาถามนางว่า “คิดดีแล้วใช่หรือไม่ว่าจะทำอย่างไร” เจียงซูเหย่าส่ายหน้า “ไม่รู้สิ ค่อยๆ คิดไป สิ่งสำคัญที่สุดในเวลานี้คือทำย่านอาหารริมทางให้ดีก่อน” เซี่ยสวินเห็นด้วย “ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว” “หลังจากนี้คาดว่าข้าคงออกจากจวนบ่อยครั้ง ท่านไม่ถือสาหรือ” เซี่ยสวินกล่าวว่า “ไฉนเจ้าเอาแต่ถามคำถามเหล่านี้ เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ถือสา” เจียงซูเหย่าโล่งใจแล้ว มีเซี่ยสวินคอยหนุนหลัง นางก็สามารถทำสิ่งที่อยากทำได้อย่างวางใจและหาญกล้า … จากช่วงที่อากาศกำลังจะร้อนไปจนถึงอากาศร้อนในฤดูคิมหันต์ค่อยๆ จางหาย […]

[ทดลองอ่าน] คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   เล่ม 1 ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6   เล่ม 2 ตอนที่ 38 ตอนที่ 39 ตอนที่ 40 ตอนที่ 41 ตอนที่ 42 ตอนที่ 43   เล่ม 3 ตอนที่ 73 ตอนที่ 74 ตอนที่ 75 ตอนที่ 76 […]

[ทดลองอ่าน] คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เล่ม 3 ตอนที่ 75

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   75   เจียงซูเหย่าบอกเซี่ยสวินว่านางไม่สนใจเรื่องการขอความดีความชอบจากเบื้องบน ถึงอย่างไรสำหรับนางแล้ว การทำน้ำแข็งไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด ยิ่งกว่านั้นการขอความดีความชอบจากเบื้องบนไม่มีอันใดมากไปกว่าการตกรางวัลเป็นเครื่องประดับทองและเงิน พวกนั้นไม่ใช่สิ่งที่นางขาดแคลน แต่เห็นชัดว่านางเดาทิศทางของเรื่องผิดไป เซี่ยสวินกลับมามือเปล่า เดิมเจียงซูเหย่าไม่สนใจ กลับถูกกระตุ้นจนรู้สึกสนใจขึ้นมาบ้าง นางสงสัยใคร่รู้ว่าเซี่ยสวินไปรายงานรัชทายาทเรื่องใด และผลลัพธ์ของการหารือเป็นอย่างไร ครั้นแล้วเมื่อนอนอยู่บนเตียงยามค่ำ จึงเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เซี่ยสวินเข้าใจความฉงนของนาง เขาอธิบายว่า “ความดีความชอบถูกบันทึกไว้ถึงจะดี” เมื่อดับไฟ เจียงซูเหย่าเห็นสีหน้าของเซี่ยสวินไม่ชัด ยามที่เขาพูด น้ำเสียงราบเรียบเสมอมา แต่ขณะนี้ด้วยคำพูดเหล่านี้ให้ความรู้สึกที่ยากจะหยั่งถึง เจียงซูเหย่าไม่เข้าใจ “นี่หมายความว่าอย่างไร” เซี่ยสวินตอบว่า […]

[ทดลองอ่าน] อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 บทที่ 3

不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล — โปรย — โลกมนุษย์ยุ่งเหยิงวุ่นวายขึ้นทุกที แต่คนเป็นมนุษย์เองกลับไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง ก็ใครจะไปรู้ได้ล่ะว่าความแปรปวนปั่นป่วนของท้องฟ้า ทะเล อากาศจะเกี่ยวข้องกับปีศาจได้ ถ้า ‘ฝูหลี’ ไม่เริ่มเดินทางมาอยู่ในเมืองหลวงของมนุษย์อย่างจริงจัง บางทีเขาเองก็คงไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน และเรื่องนี้ก็จะเป็นความลับต่อไป แต่ในเมื่อวันนี้เขามาแล้ว แถมยังมาเพราะมีความคิดอยากลองรับราชการดูอีกด้วย ปีศาจแก่เฒ่าเผ่าพันธุ์ใดก็ล้วนบอกว่า ‘เป็นไปไม่ได้’ แต่เขากลับไม่ลดละความพยายาม จนกระทั่งได้รับโอกาส ทว่า…โอกาสที่ว่านี้ไม่ใช่ได้รับราชการกับพวกมนุษย์หรอกนะ แต่เขาต้องไปช่วยปราบปีศาจน่ะ ก็แหม ใครใช้ให้เขาแสดงฝีมือซะจนใครเห็นก็ต้องเรียกเขาว่า ‘ลูกพี่’ ล่ะ   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 3   ภายในห้องผู้ป่วยขนาดไม่กว้างเท่าไหร่มีเตียงผู้ป่วยอยู่หลายหลัง คนไข้กับญาติคนไข้เบียดเสียดอยู่ด้วยกันพลางพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ภายในครอบครัว เช่น ลูกชายบ้านไหนไม่เอาถ่าน […]

[ทดลองอ่าน] อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ

不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ทดลองอ่าน อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6   ทดลองอ่าน อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 2 ตอนที่ 50 ตอนที่ 51 ตอนที่ 52 ตอนที่ 53 ตอนที่ 54 ตอนที่ 55   ทดลองอ่าน อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ […]

[ทดลองอ่าน] รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ เล่ม 3 ตอนที่ 84

老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่   ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล   — โปรย —   “…ชีวิตนี้นอกจากคุณแล้ว จะไม่ชอบใคร ไม่นอกใจ ไม่จิ้น ตั้งใจรักแค่คุณคนเดียว” แม้ว่าจะคิดแบบนี้และพูดแบบนี้ แต่เธอก็สงสัยว่าไอดอลของเธอจะมี “ผู้หญิงที่เขารัก” หรือไม่ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครกันนะ… จะต้องเป็นนางฟ้าบนโลกมนุษย์แน่ๆเลย ต้องเป็นผู้หญิงที่จิตใจอ่อนโยนและใจดี คอยอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรักเต็มเปี่ยม ในหัวใจและในสายตามีเพียงแค่เขา… เมื่อถึงตอนนั้น ขอเพียงชายหนุ่มที่เธอรักมีความสุขและปลอดภัย เธอจะเป็นอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   84   เช้าวันรุ่งขึ้นมีพิธีเปิดกล้อง ติงเจี่ยนคำนวณเวลาแล้วปลุกเซิ่งเฉียวให้ลุกจากเตียง พร้อมเตรียมโจ๊กไว้สำหรับรองท้องแก้เมาค้างด้วย เซิ่งเฉียวยืนแปรงฟันอยู่ในห้องน้ำด้วยท่าทางเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน นึกถึงเรื่องราวหลังจากที่งานเลี้ยงเมื่อคืนจบลงไม่ออกเลย แล้วเธอยังถามติงเจี่ยนว่า “เธอส่งฉันกลับมาเหรอ” ติงเจี่ยน “ฮั่วซีมาส่งเธอ” เซิ่งเฉียว “…ฉันไม่ได้ทำเรื่องอะไรนอกลู่นอกทางใช่ไหมนะ” ติงเจี่ยนมองเธอแวบหนึ่งด้วยสีหน้าซับซ้อน “อันนั้นต้องถามตัวเธอเองแล้วละ” หลังจากบ้วนปากแปรงฟันเสร็จก็เริ่มแต่งหน้า โจวข่านไม่ได้มาด้วย เซิ่งเฉียวจึงจัดการเอง ส่วนฟางไป๋ไปเอารถตู้อเนกประสงค์มาจากกองละคร […]

แจ้งเตือนการใช้งานคุกกี้ เว็บไซต์ของเรามีการใช้งานคุกกี้เพื่อวัตถุประสงค์ในการจัดการประสบการณ์ของผู้ใช้งานให้ดีที่สุด ได้แก่ คุกกี้ที่มีความจำเป็นอย่างยิ่ง คุกกี้เพื่อการวิเคราะห์ประสิทธิภาพ คุกกี้เพื่อการทำงานของเว็บไซต์ และคุกกี้กำหนดกลุ่มเป้าหมาย ศึกษารายละเอียดและการตั้งค่าคุกกี้เพิ่มเติมเพื่อความเป็นส่วนตัวของท่านได้ใน นโยบายคุกกี้ นโยบายความเป็นส่วนตัว

Privacy Preferences

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
Manage Consent Preferences
  • Always Active

บันทึกการตั้งค่า