Category Archives: ไม่มีหมวดหมู่

不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล — โปรย — โลกมนุษย์ยุ่งเหยิงวุ่นวายขึ้นทุกที แต่คนเป็นมนุษย์เองกลับไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง ก็ใครจะไปรู้ได้ล่ะว่าความแปรปวนปั่นป่วนของท้องฟ้า ทะเล อากาศจะเกี่ยวข้องกับปีศาจได้ ถ้า ‘ฝูหลี’ ไม่เริ่มเดินทางมาอยู่ในเมืองหลวงของมนุษย์อย่างจริงจัง บางทีเขาเองก็คงไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน และเรื่องนี้ก็จะเป็นความลับต่อไป แต่ในเมื่อวันนี้เขามาแล้ว แถมยังมาเพราะมีความคิดอยากลองรับราชการดูอีกด้วย ปีศาจแก่เฒ่าเผ่าพันธุ์ใดก็ล้วนบอกว่า ‘เป็นไปไม่ได้’ แต่เขากลับไม่ลดละความพยายาม จนกระทั่งได้รับโอกาส ทว่า…โอกาสที่ว่านี้ไม่ใช่ได้รับราชการกับพวกมนุษย์หรอกนะ แต่เขาต้องไปช่วยปราบปีศาจน่ะ ก็แหม ใครใช้ให้เขาแสดงฝีมือซะจนใครเห็นก็ต้องเรียกเขาว่า ‘ลูกพี่’ ล่ะ   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 6   ภายในสถานีรถไฟอันพลุกพล่าน มีทั้งหนุ่มสาวแต่งตัวทันสมัย ทั้งหญิงชายวัยกลางคนแบกกระเป๋าเล็กบ้างใหญ่บ้าง ทุกคนก้าวเดินฉับ ๆ ราวกับตัดขาดจากผู้คนรอบข้าง […]

不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล — โปรย — โลกมนุษย์ยุ่งเหยิงวุ่นวายขึ้นทุกที แต่คนเป็นมนุษย์เองกลับไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง ก็ใครจะไปรู้ได้ล่ะว่าความแปรปวนปั่นป่วนของท้องฟ้า ทะเล อากาศจะเกี่ยวข้องกับปีศาจได้ ถ้า ‘ฝูหลี’ ไม่เริ่มเดินทางมาอยู่ในเมืองหลวงของมนุษย์อย่างจริงจัง บางทีเขาเองก็คงไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน และเรื่องนี้ก็จะเป็นความลับต่อไป แต่ในเมื่อวันนี้เขามาแล้ว แถมยังมาเพราะมีความคิดอยากลองรับราชการดูอีกด้วย ปีศาจแก่เฒ่าเผ่าพันธุ์ใดก็ล้วนบอกว่า ‘เป็นไปไม่ได้’ แต่เขากลับไม่ลดละความพยายาม จนกระทั่งได้รับโอกาส ทว่า…โอกาสที่ว่านี้ไม่ใช่ได้รับราชการกับพวกมนุษย์หรอกนะ แต่เขาต้องไปช่วยปราบปีศาจน่ะ ก็แหม ใครใช้ให้เขาแสดงฝีมือซะจนใครเห็นก็ต้องเรียกเขาว่า ‘ลูกพี่’ ล่ะ   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 5   ต่อให้บนโลกออนไลน์ครึกครื้นสักแค่ไหนก็ไม่น่าสนใจไปกว่าเรื่องผู้รับเหมาคนไหนหางานมาได้ เนื่องจากผู้รับเหมาส่วนใหญ่จะเลี้ยงคนงานประจำไว้กลุ่มหนึ่ง กับต้องคอยสานสัมพันธ์กับพวกฝั่งสถาปนิก ทำให้เลี่ยงการดื่มเหล้ากินเลี้ยงบ่อย ๆ ไม่ได้ […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   78   ความร้อนระอุในฤดูร้อนค่อยๆ ลดลง ไม่กี่วันก่อนรัชทายาทถ่ายทอดคำพูดไปยังเจ้าหน้าที่ทางการให้พวกเขาจัดการกับผู้ก่อกวนอย่างเป็นกลาง เจ้าของร้านค้าที่เดิมต้องการก่อปัญหาต่างพากันหดตัวกลับเข้ากระดอง มีเพียงเถ้าแก่ที่อยู่เบื้องหลังหอสุราหอจุ้ยเซียวที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวงที่ไม่พอใจ พอย่านอาหารข้างทางมีชื่อเสียง ไม่ว่าขุนนางใหญ่ ผู้สูงศักดิ์ หรือชาวบ้านธรรมดาล้วนเคยไปที่ย่านนั้น การค้าของหอสุราเริ่มขาดทุน แต่ไม่ร้ายแรงมากนัก ถึงอย่างไรคนทั่วไปที่พูดคุยธุระ จัดงานเลี้ยงยังคงไปที่หอสุรา ถึงอย่างนั้นเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการแสวงหาผลกำไร กลับเป็นการตบหน้ากันอย่างโจ่งแจ้ง อำนาจที่อยู่เบื้องหลังหอสุราอื่นๆ อาจจะเกรงกลัวรัชทายาท แต่หอจุ้ยเซียวหาได้กลัวไม่ เถ้าแก่ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาคือคังอ๋อง อนุชาของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ไยจะต้องกริ่งเกรงรัชทายาทด้วย เดิมพวกเขาไม่มีเจตนาจะตั้งตนเป็นศัตรูกับสกุลหลิน แต่ทันทีที่รัชทายาทออกหน้า คังอ๋องก็รู้สึกว่ารัชทายาทไม่ไว้หน้าเขา […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   73   กล่าวถึงคืนที่ตกลงไปในน้ำเย็น บางทีอาจเป็นเพราะความตึงเครียดและแช่ตัวนานเกินไป ทำให้เซี่ยสวินเป็นหวัด หลังกลับมาถึง เจียงซูเหย่ารีบสั่งให้หญิงรับใช้ต้มน้ำขิงมาให้เขาดื่มทันที เซี่ยสวินถือชามกระเบื้องใบใหญ่ ท่าทางงุนงง หาคำตอบไม่ได้ แววตาเหม่อลอย ราวกับกำลังใคร่ครวญถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างระมัดระวัง “รีบดื่มน้ำแกงเร็วเข้า” เจียงซูเหย่าเดินผ่านหลังเขา เตรียมแกะมวยผมออก เซี่ยสวินได้ยินเสียงของนางก็ตัวสั่นและรีบฝังหน้าลงในชาม เพียงแต่…ชามใบนี้ใหญ่เกินไปกระมัง เจียงซูเหย่าเดินผ่านหลังเขาอีกครั้ง เห็นว่าเขายังคงอึ้งงัน นางถามอีกประโยคหนึ่งว่า “ไฉนไม่ดื่มเล่า” เซี่ยสวินตัวสั่นเทาอีกครา เขาคิดจะตอบ แต่ทันทีที่อ้าปาก ภาพของเจียงซูเหย่าที่เข้ามาใกล้ตอนตกน้ำก็ปรากฏขึ้นในสมองของเขา สัมผัสอบอุ่นและนุ่มนวลที่คาง […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   74   โจวซื่อออกจากเรือนพร้อมถือชามกระเบื้อง หญิงรับใช้คิดจะเข้าไปรับชาม แต่โจวซื่อโบกมือปฏิเสธ นางกระวนกระวาย ไม่รู้ว่าสมควรจะไปหาบุตรีดีหรือไม่ ใต้หล้านี้ยังจะมีมารดาคนใดที่ล้มเหลวเหมือนนางอีก บุตรีในอุทรกลับชื่นชอบป้าสะใภ้ใหญ่มากกว่ามารดาบังเกิดเกล้า แดดร้อนจัด เต้าหู้ปิงฉีหลินจะละลายหากเดินช้า ดังนั้นโจวซื่อจึงเร่งสืบเท้าไปที่เรือนโซ่วหนิง เมื่ออ้อมสวนบุปผาแล้ว บังเอิญเห็นร่างผอมบาง นั่งตัวตรงบนสะพานโค้ง ถือหนังสืออยู่ในมือ หากไม่ใช่เซี่ยเซิงยังเป็นผู้ใดได้อีก โจวซื่อสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างประหม่า เดินไปที่สะพานพร้อมกับชามกระเบื้องในมือ เหล่าหญิงรับใช้ที่ยืนอยู่ข้างๆ เซี่ยเซิงเห็นโจวซื่อเดินเข้ามาก็ส่งเสียงและคารวะพร้อมกัน เซี่ยเซิงได้ยินเสียง ค่อยหันกลับมามอง โจวซื่อยิ้มอ่อนโยนและรักใคร่เอ็นดู แต่น่าเสียดายที่ไม่เข้ากับนาง ดูแข็งทื่ออยู่บ้าง […]

不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล — โปรย — โลกมนุษย์ยุ่งเหยิงวุ่นวายขึ้นทุกที แต่คนเป็นมนุษย์เองกลับไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง ก็ใครจะไปรู้ได้ล่ะว่าความแปรปวนปั่นป่วนของท้องฟ้า ทะเล อากาศจะเกี่ยวข้องกับปีศาจได้ ถ้า ‘ฝูหลี’ ไม่เริ่มเดินทางมาอยู่ในเมืองหลวงของมนุษย์อย่างจริงจัง บางทีเขาเองก็คงไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน และเรื่องนี้ก็จะเป็นความลับต่อไป แต่ในเมื่อวันนี้เขามาแล้ว แถมยังมาเพราะมีความคิดอยากลองรับราชการดูอีกด้วย ปีศาจแก่เฒ่าเผ่าพันธุ์ใดก็ล้วนบอกว่า ‘เป็นไปไม่ได้’ แต่เขากลับไม่ลดละความพยายาม จนกระทั่งได้รับโอกาส ทว่า…โอกาสที่ว่านี้ไม่ใช่ได้รับราชการกับพวกมนุษย์หรอกนะ แต่เขาต้องไปช่วยปราบปีศาจน่ะ ก็แหม ใครใช้ให้เขาแสดงฝีมือซะจนใครเห็นก็ต้องเรียกเขาว่า ‘ลูกพี่’ ล่ะ   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 4   หน้าตาแปลกประหลาดของปีศาจร้ายท่ามกลางความมืดสลัวในตรอกที่มีเพียงแสงจันทร์ให้ความสว่างยิ่งเพิ่มความน่ากลัวให้กับมันอย่างเห็นได้ชัด จางเคอกระอักเลือดติดต่อกันสองครั้ง เมื่อมองดูแขนขาเล็กเรียวของฝูหลีที่ยืนอยู่ตรงหน้า ในใจพานเกิดความรู้สึกสิ้นหวัง คิดไม่ถึงว่าศิษย์ดีเด่นแห่งสำนักชิงเซียวอันเกรียงไกรจะมาตายในตรอกซอมซ่อนี่ มิหนำซ้ำหลังตายยังต้องถูกปีศาจร้ายควักหัวใจ […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   77   หลังเจียงซูเหย่าออกจากประตู เดินได้ไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินเสียงวิวาทในบริเวณใกล้เคียง นางกับเซี่ยสวินมองหน้ากัน แล้วเดินตามฝูงชนไปทางด้านนั้น เพิ่งเดินถึงกลุ่มฝูงชน พ่อบ้านก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา “คุณหนูใหญ่ มีคนมาก่อเรื่องขอรับ” เจียงซูเหย่าเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นในใจนานแล้ว จึงไม่แปลกใจกับเรื่องนี้ ถามอย่างใจเย็นว่า “เกิดอันใดขึ้น เจ้าค่อยๆ พูด” “เป็นเยี่ยงนี้ขอรับ คุณหนูให้ข้าส่งคนตามไปดูคนที่ทำลับๆ ล่อๆ เหล่านั้น คนของข้าก็สะกดรอยตามอย่างเป็นธรรมชาติ คนเหล่านั้นไม่ได้สืบหาสูตรลับหรือดึงตัวพ่อครัวไป แต่กลับหาร้านและแยกย้ายกันนั่ง พอสั่งอาหารแล้ว หนึ่งในนั้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียวทันใดนั้นก็อาเจียนออกมา […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   76   หลังกำหนดเป้าหมายในภายภาคหน้าแล้ว สิ่งแรกที่เจียงซูเหย่าทำคือบอกเซี่ยสวินว่านางคิดอย่างไร เซี่ยสวินคาดเดาไว้นานแล้วว่านางจะต้องคิดเช่นนี้ ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมาย เขาถามนางว่า “คิดดีแล้วใช่หรือไม่ว่าจะทำอย่างไร” เจียงซูเหย่าส่ายหน้า “ไม่รู้สิ ค่อยๆ คิดไป สิ่งสำคัญที่สุดในเวลานี้คือทำย่านอาหารริมทางให้ดีก่อน” เซี่ยสวินเห็นด้วย “ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว” “หลังจากนี้คาดว่าข้าคงออกจากจวนบ่อยครั้ง ท่านไม่ถือสาหรือ” เซี่ยสวินกล่าวว่า “ไฉนเจ้าเอาแต่ถามคำถามเหล่านี้ เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ถือสา” เจียงซูเหย่าโล่งใจแล้ว มีเซี่ยสวินคอยหนุนหลัง นางก็สามารถทำสิ่งที่อยากทำได้อย่างวางใจและหาญกล้า … จากช่วงที่อากาศกำลังจะร้อนไปจนถึงอากาศร้อนในฤดูคิมหันต์ค่อยๆ จางหาย […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   เล่ม 1 ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6   เล่ม 2 ตอนที่ 38 ตอนที่ 39 ตอนที่ 40 ตอนที่ 41 ตอนที่ 42 ตอนที่ 43   เล่ม 3 ตอนที่ 73 ตอนที่ 74 ตอนที่ 75 ตอนที่ 76 […]

《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน   เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล   — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   75   เจียงซูเหย่าบอกเซี่ยสวินว่านางไม่สนใจเรื่องการขอความดีความชอบจากเบื้องบน ถึงอย่างไรสำหรับนางแล้ว การทำน้ำแข็งไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด ยิ่งกว่านั้นการขอความดีความชอบจากเบื้องบนไม่มีอันใดมากไปกว่าการตกรางวัลเป็นเครื่องประดับทองและเงิน พวกนั้นไม่ใช่สิ่งที่นางขาดแคลน แต่เห็นชัดว่านางเดาทิศทางของเรื่องผิดไป เซี่ยสวินกลับมามือเปล่า เดิมเจียงซูเหย่าไม่สนใจ กลับถูกกระตุ้นจนรู้สึกสนใจขึ้นมาบ้าง นางสงสัยใคร่รู้ว่าเซี่ยสวินไปรายงานรัชทายาทเรื่องใด และผลลัพธ์ของการหารือเป็นอย่างไร ครั้นแล้วเมื่อนอนอยู่บนเตียงยามค่ำ จึงเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เซี่ยสวินเข้าใจความฉงนของนาง เขาอธิบายว่า “ความดีความชอบถูกบันทึกไว้ถึงจะดี” เมื่อดับไฟ เจียงซูเหย่าเห็นสีหน้าของเซี่ยสวินไม่ชัด ยามที่เขาพูด น้ำเสียงราบเรียบเสมอมา แต่ขณะนี้ด้วยคำพูดเหล่านี้ให้ความรู้สึกที่ยากจะหยั่งถึง เจียงซูเหย่าไม่เข้าใจ “นี่หมายความว่าอย่างไร” เซี่ยสวินตอบว่า […]