Category Archives: ไม่มีหมวดหมู่

บันทึกวิญญาณพู่กัน 七侯筆錄之筆靈   หม่าป๋อยง 马伯庸 หงลวี่เติง แปล   ‘หลัวจงเซี่ย’ เพิ่งรู้ว่ายังมีความซวยที่เป็นขั้นกว่าของการที่อยู่ๆ ก็ถูกมีดแทงอก นั่นก็คือการถูกพู่กันแทงอก! แน่นอนว่าเขาไม่ตาย แต่เรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขาหลังจากนี้ ทำให้เขาสะบักสะบอมบอบช้ำทั้งกายใจจนแม้อยากตายก็ไม่ง่ายแล้ว . เด็กหนุ่มมหาวิทยาลัยที่ขี้เกียจไปวันๆ อย่างเขา อยู่ๆ ก็ได้ครอบครอง ‘พู่กันบัวคราม’ มรดกตกทอดของหลี่ไป๋ เซียนกวีแห่งประวัติศาสตร์ท่านนั้น นี่ทำให้เขาเข้าไปพัวพันกับเหล่าผู้คนแห่ง ‘สุสานพู่กัน’ และต้องเผชิญกับการต่อสู้เพื่อแย่งชิง พู่กันในตำนานมากมาย พร้อมผู้ครอบครองมาปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขาอย่างไม่ว่างเว้น สุนทรีย์แห่งถ้อยคำและตัวอักษรกลับกลายเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ตระการตา . พลังที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมหน้าที่ความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่อย่างนั้นหรือ งั้นหลัวจงเซี่ยคนนี้ก็จะทำทุกวิธีเพื่อปลดพู่กันอัปมงคลนี่ออกไป พลังที่ยิ่งใหญ่อะไรนั่น เขาไม่ต้องการ!   ต้นฉบับนี้ยังไม่ใช่ฉบับสมบูรณ์   บทที่ 2 สายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงปลิดกล้วยไม้ม่วง (1)   ปกติแล้วคนที่มาค้นหาของที่ตลาดขายของเก่านั้น หนึ่งต้องกวาดสายตา สองต้องหยุดฝีเท้า และสามต้องมองพินิจ กวาดตามองดูตามแผงที่วางขายของถือเป็นสิ่งแรกที่ควรทำ พอหาเจอสิ่งที่ต้องการแล้วจึงจะหยุดเดินและมองอย่างละเอียด ถ้ารู้สึกถูกตาต้องใจแล้วค่อยคุกเข่าลงหยิบขึ้นมาพิจารณาบนมือ ความเร็วในการก้าวเดินของนักค้นหานั้นจะค่อนข้างช้า ต้องใช้ความพยายามอดทนอย่างสูง หากคลาดสายตาไปเพียงเสี้ยววินาทีก็อาจทำให้พลาดของดีไป แต่เจิ้งเหอกับผู้คนเหล่านั้นต่างกันอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ชำเลืองหันไปไหนราวกับไม่ได้มองสิ่งของทั้งสองฝั่งเลยด้วยซ้ำ แต่มุ่งเดินตรงไปข้างหน้า […]

บันทึกวิญญาณพู่กัน 七侯筆錄之筆靈   หม่าป๋อยง 马伯庸 หงลวี่เติง แปล   ‘หลัวจงเซี่ย’ เพิ่งรู้ว่ายังมีความซวยที่เป็นขั้นกว่าของการที่อยู่ๆ ก็ถูกมีดแทงอก นั่นก็คือการถูกพู่กันแทงอก! แน่นอนว่าเขาไม่ตาย แต่เรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขาหลังจากนี้ ทำให้เขาสะบักสะบอมบอบช้ำทั้งกายใจจนแม้อยากตายก็ไม่ง่ายแล้ว . เด็กหนุ่มมหาวิทยาลัยที่ขี้เกียจไปวันๆ อย่างเขา อยู่ๆ ก็ได้ครอบครอง ‘พู่กันบัวคราม’ มรดกตกทอดของหลี่ไป๋ เซียนกวีแห่งประวัติศาสตร์ท่านนั้น นี่ทำให้เขาเข้าไปพัวพันกับเหล่าผู้คนแห่ง ‘สุสานพู่กัน’ และต้องเผชิญกับการต่อสู้เพื่อแย่งชิง พู่กันในตำนานมากมาย พร้อมผู้ครอบครองมาปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขาอย่างไม่ว่างเว้น สุนทรีย์แห่งถ้อยคำและตัวอักษรกลับกลายเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ตระการตา . พลังที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมหน้าที่ความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่อย่างนั้นหรือ งั้นหลัวจงเซี่ยคนนี้ก็จะทำทุกวิธีเพื่อปลดพู่กันอัปมงคลนี่ออกไป พลังที่ยิ่งใหญ่อะไรนั่น เขาไม่ต้องการ!   ต้นฉบับนี้ยังไม่ใช่ฉบับสมบูรณ์   บทที่ 3 สายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงปลิดกล้วยไม้ม่วง (2)   สิ้นเสียงจูเก่อฉางชิงก็ยื่นมือออกไปโดยไม่มีการบอกล่วงหน้า หลัวจงเซี่ยและเหวยเสี่ยวหรงไม่ทันได้ตั้งตัวเขาก็หยิบกล่องผ้าไหมนั้นไปไว้ในมือเป็นที่เรียบร้อย เอาไปชมเชยหน้าตาเฉย “ที่แท้ก็แค่พู่กันขนสุนัขป่าต่ำต้อยเล่มนี้” จูเก่อฉางชิงเปิดกล่องผ้าไหมดู แล้วก็ทิ้งมันลงกับพื้นอย่างไม่แยแส “ฉันรู้ว่าพวกแกเอาไปซ่อนไว้ เอาออกมาซะ” แม้หลัวจงเซี่ยจะเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไรนัก แต่ก็ไม่สามารถทนเห็นผู้อื่นถูกรังแกได้ จึงพูดแทรกออกมา “เฮ้ย นายจะรุนแรงไปหน่อยมั้ง” […]

บันทึกวิญญาณพู่กัน 七侯筆錄之筆靈   หม่าป๋อยง 马伯庸 หงลวี่เติง แปล   ‘หลัวจงเซี่ย’ เพิ่งรู้ว่ายังมีความซวยที่เป็นขั้นกว่าของการที่อยู่ๆ ก็ถูกมีดแทงอก นั่นก็คือการถูกพู่กันแทงอก! แน่นอนว่าเขาไม่ตาย แต่เรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขาหลังจากนี้ ทำให้เขาสะบักสะบอมบอบช้ำทั้งกายใจจนแม้อยากตายก็ไม่ง่ายแล้ว . เด็กหนุ่มมหาวิทยาลัยที่ขี้เกียจไปวันๆ อย่างเขา อยู่ๆ ก็ได้ครอบครอง ‘พู่กันบัวคราม’ มรดกตกทอดของหลี่ไป๋ เซียนกวีแห่งประวัติศาสตร์ท่านนั้น นี่ทำให้เขาเข้าไปพัวพันกับเหล่าผู้คนแห่ง ‘สุสานพู่กัน’ และต้องเผชิญกับการต่อสู้เพื่อแย่งชิง พู่กันในตำนานมากมาย พร้อมผู้ครอบครองมาปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขาอย่างไม่ว่างเว้น สุนทรีย์แห่งถ้อยคำและตัวอักษรกลับกลายเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ตระการตา . พลังที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมหน้าที่ความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่อย่างนั้นหรือ งั้นหลัวจงเซี่ยคนนี้ก็จะทำทุกวิธีเพื่อปลดพู่กันอัปมงคลนี่ออกไป พลังที่ยิ่งใหญ่อะไรนั่น เขาไม่ต้องการ!   ต้นฉบับนี้ยังไม่ใช่ฉบับสมบูรณ์   บทที่ 4 ทองได้มาและจากไปในเร็ววัน (1)   สำหรับหลัวจงเซี่ยแล้ว นี่คงเป็นหายนะที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดฝันมาก่อน ตอนที่พู่กันกำลังแทงทะลุเข้ามาในอกของเขานั้น หัวเขาพลันว่างเปล่า คิดแค่ว่า ตายแล้วตายแล้วตายแล้วตายแล้ว ครั้งนี้เราตายแน่ ความรู้สึกแรกที่โถมเข้ามาคือความหวิวบางเบา ทั้งร่างคล้ายยางของจักรยานที่ถูกดึงจุกลมออก พลังรั่วไหลออกตามช่องโหว่ขนาดใหญ่บนหน้าอก ร่างพลันอ่อนเปลี้ยพับลงไปบนพื้นโดยไม่สามารถขยับได้อีก ที่เกินคาดกว่านั้นคือหน้าอกกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บ และนี่ก็คงเป็นสิ่งที่เรียกว่า […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 4 ทายาทคนโฉด   รองเท้าศึกย่ำเหยียบหิมะที่ทับถม เดินอ้อมข้างกายเสิ่นเจ๋อชวน ผู้มาใช้ปลายเท้าเขี่ยใบหน้าเสิ่นเจ๋อชวน ด้านหน้าของรองเท้าเปื้อนคราบเลือดเล็กน้อย เสียงที่ลอดออกมาจากหมวกเกราะทุ้มหนัก “เสิ่นเว่ยคือบิดาของเจ้ารึ” เสิ่นเจ๋อชวนมิอาจห้ามเลือดที่ไหลออกจากปากได้ ใช้มือปิดก็ปิดไม่อยู่ จึงมิได้ตอบ คนผู้นี้มองพินิจเขาจากมุมสูง “ข้าถามเจ้าอยู่” […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 5 โอกาส   น้ำแกงยาเปียกเสื้อด้านหน้าของเสิ่นเจ๋อชวน ไหลลงมาจากมุมปากของเขาจนหมด หมอร้อนใจจนเหงื่อแตกพลั่ก เช็ดขมับและหน้าผากตัวเองไม่หยุด “ป้อนยาไม่ได้แบบนี้” หมอพูด “คนต้องไม่ไหวแน่” เก่อชิงชิงยืนถือดาบมองเสิ่นเจ๋อชวนครู่ใหญ่ “ไม่มีหนทางแล้วหรือ” มือหมอที่ประคองชามยาสั่นเทา ทำเอาช้อนกระทบชามเกิดเสียงดัง […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ ​   ภาคต้น ‘เดิมตัวข้าเป็นผู้ถูกผลักไส’   บทที่ 1 ลมหนาว   “เจี้ยนซิงหวังเสิ่นเว่ยพ่ายศึกที่แม่น้ำฉาสือในตงเป่ย[1] แนวป้องกันตุนโจว[2]ถูกข้าศึกยึดครอง ทหารสามหมื่นถูกฝังเป็นในหลุมยุบฉาสือ เจ้าก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน ไฉนจึงมีเพียงเจ้าที่รอดชีวิต” เสิ่นเจ๋อชวนแววตาเลื่อนลอย มิได้ตอบคำใด ผู้สอบสวนตบโต๊ะอย่างแรง โน้มตัวเข้ามาด้วยสายตามาดร้าย […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   โปรย สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 3 เหยี่ยวนักล่า   พันหรูกุ้ยก้าวฉับๆ ไปยังประตูตวนเฉิง นายกองจากกองกำลังจิ่นอียืนอยู่สองฝั่งอย่างเงียบกริบ รอจนพันหรูกุ้ยยืนเรียบร้อย ประกาศรับสั่งของเสียนเต๋อตี้แล้ว องครักษ์จิ่นอีก็ลงมือทันที เสิ่นเจ๋อชวนถูกอุดปาก องครักษ์จิ่นอีห่อตัวเขาด้วยชุดบุนวมอย่างคล่องแคล่ว จัดท่าให้นอนคว่ำหน้าลงกับพื้น พันหรูกุ้ยโน้มตัวตรวจดูสภาพของเสิ่นเจ๋อชวนท่ามกลางลมหนาว […]

​ เชิญร่ำสุรา 將進酒   ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล   โปรย สุนัขชั่ว ปะทะ สุนัขบ้า จงปั๋วหกโจวถูกประเคนยกให้แก่ศัตรูต่างแคว้น เสิ่นเจ๋อชวนถูกคุมตัวมายังเมืองหลวง ถูกประนามหยามเหยียดจากทุกคน เมื่อเซียวฉือเหย่ได้ข่าว ก็มิร้องขอให้ผู้ใดลงมือแทน เขาหมายมั่นจะเตะเสิ่นเจ๋อชวนให้พิการด้วยตนเอง ทว่าใครจะรู้เล่าว่าเจ้าคนอ่อนแอขี้โรคนี่จะแว้งกัดเขาเสียจนเลือดสาด และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความบาดหมางระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง ที่จำต้องฉีกทึ้งกันทุกครายามเผชิญหน้ากัน “โชคชะตาต้องการให้ข้าเฝ้าอยู่ที่นี่ชั่วชีวิต แต่นี่หาใช่เส้นทางที่ข้าเลือกไม่… ทรายเหลืองกลบฝังพี่น้องข้า ข้าไม่อยากยอมจำนนให้กับชีวิตอันว่างเปล่าอีกแล้ว ราชโองการมิอาจช่วยเหลือทหารของข้าได้ ราชสำนักมิอาจเลี้ยงดูม้าของข้าให้อิ่มได้… ข้าไม่อยากทุ่มเทรับใช้พวกเขาด้วยชีวิตอีกแล้ว… ข้าจะข้ามเขาลูกนั้นไป… ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวเองสักครั้ง”   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์     บทที่ 2 โบยให้ตาย   ภายในคุกหลวงแสงไฟมืดสลัว เสิ่นเจ๋อชวนมือเท้าเย็น เริ่มหายใจไม่ออก เชือกตรงข้อมือรัดแน่น เขาถูข้อมือสองข้างไม่หยุด แต่ก็ไม่ช่วยอะไร กระสอบดินกดทับอยู่บนหน้าอก เขารู้สึกเหมือนถูกโยนลงไปในบ่อน้ำลึก ข้างหูดังอื้ออึง […]

สำนักพิมพ์ Springbooks อยู่คู่สังคมการอ่านต่อเนื่องยาวนาน เป็นเพื่อนคู่คิดคู่ใจวัยรุ่น วัยทำงานที่กำลังมองหาตัวตน ความฝัน ความหวัง ผ่านหนังสือหลากเล่ม   ก่อตั้งในปี 2554 มีหนังสือที่อยู่ในดวงใจผู้คนมากมาย ที่กลายเป็นเพื่อนอันเข้าใจนักอ่าน เพราะเราเชื่อว่า ความเป็นเพื่อนนั้นสำคัญ เพื่อนเปรียบเหมือนที่พึ่งพิง ที่ปรึกษา และผู้เคียงข้างในทุกสถานการณ์ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ อันเป็นสิ่งที่ Springbooks เป็นมาและจะเป็นไป ทั้งยังเชื่อว่าการเป็น “พื้นที่” ก็สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน หากทุกคนมีพื้นที่ให้ได้แสดงออก พูดคุย สื่อสาร หรือแม้แต่อยู่ร่วมกัน ย่อมทำให้สังคมทั้งส่วนตัวและภาพรวมดีขึ้น Springbooks ก่อตั้งในปี 2554 เล่มที่เป็นที่รู้จักได้แก่ ไม่ว่าจะเป็น เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด ผลงานแปลจากเกาหลีใต้ เขียนโดยอาจารย์คิมรันโด ที่สร้างปรากฏการณ์ยอดขายทั้งเกาหลี ไทย และทั่วโลกมากกว่าล้านเล่ม / ไม่เอาน่ะอย่าคิดมาก จากปลายปากกา คิดมาก นักเขียนหนุ่มที่มีผู้ติดตามบนโลกออนไลน์มากกว่า 3 ล้านคน / นี่เราใช้ชีวิตยากเกินไปหรือเปล่านะ หนังสือสั่นสะเทือนการใช้ชีวิตของคนยุคนี้ และอีกมากมาย ในวาระ 11 ปี สำนักพิมพ์ […]