Author Archives: AMARINBOOKS TEAM

บางครั้งความคิดที่เคยโลดแล่นก็เกิดตันเสียอย่างนั้น คิดงานไม่ออก รู้สึกว่างานยังไม่เจ๋งพอ จริงๆ แล้ว วิธีหา ไอเดียใหม่ๆ ไม่ต้องไปทำอะไรที่มันไกลตัวเลย ทุกอย่างเริ่มต้นที่ตัวเรานี่ละ อยากมี ไอเดียใหม่ๆ ต้องทำอย่างไรบ้าง มาดูกัน   ใช้ชีวิตอย่างสร้างสรรค์ เรามักถูกเรียกว่าเป็นผู้บริโภค เวลาต้องการอะไร ก็ไปที่ร้านที่คาดว่าจะมีสิ่งๆ นั้นวางขาย แล้วเลือกดูสินค้าหลายชิ้นก่อนตัดสินใจซื้อ แม้เราจะคิดว่าเรามีเสรีภาพในการเลือกซื้อได้ตามใจปรารถนา แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย เราเลือกได้แค่สินค้าบางส่วนที่ร้านจัดหาไว้ให้เท่านั้น ดังนั้นผู้บริโภคทุกคนจึงเป็นผู้เลือกที่ถูกจับใส่ไว้ในไหที่เรียกว่าระบบ การที่เราถูกจับใส่ระบบการเลือกเช่นนี้ ไม่ได้มีแค่ในเรื่องของการซื้อเท่านั้น การหัวเราะเองก็เป็นกลไกการเลือกจากระบบเช่นกัน ชีวิตเต็มไปด้วยการเลือกจากโอกาสหรือความเป็นไปได้ที่มีอยู่ ไม่ว่าจะเป็นการเลือกสถานศึกษา เลือกอาชีพ เลือกคู่ครอง หรือช่วงท้ายของชีวิตก็เลือกวิธีรักษาสุขภาพให้ยืนยาว สรุปคือ เราเลือกในสิ่งที่มีไว้ให้อยู่เสมอ แต่เราไม่ได้ตระหนักถึงข้อนี้ กลับมองว่าการเลอืกเป็นการใช้ชีวิตที่เหมาะสมแล้ว คงเพราะมีทางเลือกมาก เราจึงเข้าใจผิดว่าตนมีเสรีภาพ ถึงจะดูเหมือนมีทางเลือกมากมาย มันก็เป็นเพียงทางที่ถูกจำกัดไว้ด้วยรั้วทั้งสองฝั่ง หากเราข้ามรั้วออกไปข้างนอก ก็จะถูกกล่าวหาว่าไม่ถูกต้อง ผิดปกติ นี่เป็นการเปรียบเทียบถึงการใช้ชีวิตอย่างสร้างสรรค์ แทนที่จะเลือกสิ่งที่มีอยู่บนชั้นวางสินค้า แทนที่จะสนุกกับความบันเทิงที่ได้รับ ก็ให้สร้างสิ่งที่แต่เดิมไม่มีอยู่ภายในรั้วด้วยตนเอง ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ วิธีคิด วิธีใช้ชีวิต ถ้าทำได้ดี มันจะเป็นการขยายพื้นที่รั้วสองข้างให้กว้างขึ้น อาจกลายเป็นทางสายใหม่ที่มีผู้คนเดินขวักไขว่ก็เป็นได้ คนที่ยืนอยู่บนพื้นที่เดิมๆ ไม่เข้าใจความน่าสนใจของความคิดสร้างสรรค์หรอก […]

บทเรียนแห่งชีวิตจาก จอห์น โอเลียรี่ ชายหนุ่มที่ถูกไฟคลอกทั้งตัว ผันตัวเองกลายมาเป็น นักพูดสร้างแรงบันดาลใจ ระดับโลก โดยใช้เปลวไฟที่แผดเผาตัวเขาในวันนั้น มาจุดไฟแล้วสร้างชีวิตใหม่   ซึ่งกว่าที่จอห์น โอเลียรี่จะได้มาเป็น นักพูดสร้างแรงบันดาลใจ ได้อย่างทุกวันนี้ มันไม่ง่ายเลย   ลูกอยากตายไหม เรื่องราวของจอห์นเริ่มต้นจากคำถามของแม่ แม่ถามเขาหลังจากฟื้นขึ้นมาในโรงพยาบาล   “ลูกอยากตายไหม ลูกต้องเลือกเองนะ แม่เลือกให้ไม่ได้”   เมื่อจอห์นตอบแม่ว่า “ผมไม่อยากตาย” แม่ของจอห์นก็ตอบกลับมาว่า “ลูกต้องสู้ สู้อย่างที่ไม่เคยสู้มาก่อน”   คำถามนั้นคือจุดเปลี่ยนในชีวิตของจอห์น คำถามนั้นเปรียบเสมือนไฟที่ทำให้จอห์นอยากมีชีวิต ไฟที่ทำให้จอห์นติดต่อสู้กับบาดแผลไฟไหม้ทั่วร่างกาย ไฟที่จุดประกายให้เขาและคนรอบตัว จอห์นวัยเก้าขวบตั้งอยู่ในโรงพยาบาลเกือบห้าเดือน ทนผ่าตัดมามากกว่ายี่สิบครั้ง และสูญเสียนิ้วไปกับการผ่าตัดเพื่อรักษา นอกจากจอห์นจะเจ็บหนัก ที่บ้านก็ลำบากไม่แพ้กัน บ้านของเขาถูกไฟเผาทั้งหลัง ครอบครัวและพี่น้องต้องแยกย้ายไปอยู่บ้านญาติจนกว่าบ้านจะสร้างเสร็จ ในวันที่จอห์นกลับมาบ้านวันแรก มันตรงกลับช่วงมื้อเย็นพอดี มือของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผลหลายชั้น ไม่สามารถหยิบจับอะไรเองได้ น้องสาวเห็นจอห์นเก้ๆ กังๆ จึงพยายามจะป้อนอาหารให้ แต่แม่พูดขึ้นมาว่า “วางส้อมลง ถ้าจอห์นหิว เขาก็ตักกินเองแหละจ้ะ” จอห์นร้องไห้บนโต๊ะอาหาร และโกรธแม่มาก เขาทรมานมามากมายแต่แม่กลับไม่ช่วยเหลือเขาเลย […]

เทคนิคการจำ ที่โคโนะ เก็นโตะ ใช้เวลาต้องจำข้อมูลยากๆ เพื่อไปสอบ มีด้วยกันหลากหลายวิธี ซึ่งสามารถเลือกใช้และทำตามได้ทันทีโดยไม่จำเป็นต้องมีสมองเทพๆ แบบเก็นโตะก็ทำได้ เทคนิคการจำ โดยโคโนะ เก็นโตะ มีอะไรบ้างมาดูกัน ทบทวนซ้ำหลายๆ ครั้ง ทุกวิชาต้องอาศัยการท่องจำ สิ่งสำคัญที่สุดในการท่องจำเพื่อทำคะแนนสอบได้มากๆ คือการทบทวนซ้ำๆ เพราะมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ลืมได้ ความทรงจำระยะสั้นของมนุษย์จะถูกลืมไปด้วยความรวดเร็ว ดังนั้นเราต้องรู้จัก เปลี่ยนความทรงจำระยะสั้นให้กลายเป็นความทรงจำระยะยาว โดยการทำให้สมองคิดว่า “ข้อมูลนี้เป็นสิ่งที่สำคัญกับเรา” และการทบทวนซ้ำๆ เป็นวิธีที่ดีผลดีที่สุด เมื่อสมองถูกเชื่อมต่อกับข้อมูลซ้ำๆ ก็จะคิดว่า “สิ่งนี้สำคัญสินะ” ยิ่งเราทบทวนซ้ำมากเท่าไร ข้อมูลนั้นก็จะเปลี่ยนเป็นความทรงจำระยะยาวได้นานขึ้นเท่านั้น เมื่อเราเริ่มจดจำได้ครั้งหนึ่งแล้ว ควรรีบทบทวนให้เร็วที่สุด แล้วเราจะใช้เวลาทบทวนสิ่งเหล่านั้นน้อยลง วิธีที่เชื่อกันว่าได้ผลดีที่สุดคือ “การทบทวนและท่องจำหลังจากได้รับข้อมูลนั้นเป็นเวลา 30 นาที 1 ชั่วโมง 1 สัปดาห์ และ 1 เดือน”   Output ก็เป็นสิ่งจำเป็นในการท่องจำ การจะทำให้ความทรงจำระยะสั้นกลายเป็นความทรงจำระยะยาวจะต้องทำให้ฮิปโปแคมปัสคิดว่า “มีการดึงข้อมูลนี้ออกจากลิ้นชักในสมอง แสดงว่าต้องเป็นข้อมูลที่สำคัญแน่” ในทางกลับกัน การอ่านคำศัพท์แบบผ่านตา แต่ไม่มีการเรียบเรียบข้อมูลในหัว แล้วทำ Output […]

วิธีตั้งคำถาม เชิงสร้างสรรค์มีหลายวิธีด้วยกัน ที่จะทำให้ผู้ถูกถามคิดถึงสิ่งต่างๆ ที่ไปไกลจากความคุ้นเคย กระตุ้นความคิด ไอเดียใหม่ๆ พาไปยังอนาคต จินตนาการด้วยความทะเยอทะยานและคิดอย่างอิสระไม่มีกรอบใดๆ มาปิดกั้น คำถามเชิงสร้างสรรค์ยังทำให้ผู้ที่ถูกถามรู้สึกสนุกสนานในการพูดคุยมากขึ้น กล้าที่จะเปิดใจกับสิ่งใหม่ๆ และจะทำให้คนถามดูเป็นคนใจดี น่าไว้วางใจ คุยด้วยแล้วสนุก ถ้าอยากเป็นคนที่คุยสนุก ต้องเรียนรู้ วิธีตั้งคำถาม จากหัวข้อเหล่านี้ ความฝัน ความฝันของคุณคืออะไร นี่คือคำถามเบิกทางที่สามารถทำให้คนฟังปลดปล่อยจินตนาการ กำหนดเป้าหมายไว้ไกลๆ ตั้งเป้าให้สูงเข้าไว้ และลองทำสิ่งใหม่ๆ คำถามประเภทนี้จุดประกายให้คนคิดการใหญ่ ข้ามขอบฟ้าไปจินตนาการถึงวิถีทางใหม่ คำจำกัดความใหม่ เป็นคำถามที่สร้างคำท้า ตั้งมาตรฐาน และปล่อยปละกฎระเบียบ   บทบาทสมมุติ ลองตั้งคำถามด้วยการใช้บทบาทสมมุติแล้วการพูดคุยจะสนุกขึ้นเยอะ เช่น ถ้าคุณเป็นซีอีโอบริษัทใหญ่ มีเงินในบัญชีสามหมื่นล้านบาท คุณจะทำอะไร ถ้าคุณเป็นผู้กำกับหนังเรื่องนี้ คุณจะให้ใครแสดงนำ คำถามนี้จะทำให้คนที่ถูกถามลองมองจากมุมอื่น มองจากมุมของคนตัดสินใจ ขอให้พวกเขาอนุมานถึงความรับผิดชอบ คำถามนี้จะพาพวกเขาไปยังอีกที่หนึ่ง เขาต้องคิดในบริบทที่ต่างกันและจินตนาการไปอีกระดับขั้น   ท่องกาลเวลา ตอนนี้คุณประสบความสำเร็จแล้ว คุณอยู่ในโลกอนาคต คุณทำอะไรอยู่ มันเป็นอย่างไร คุณเห็นอะไร ให้คนที่ถูกถามก้าวผ่านเรื่องปลีกย่อย รายละเอียดระหว่างทาง ลืมความกลัวและเสียงรบกวนที่บอกว่าทำไม่ได้ แสร้งทำเป็นว่าเงินไม่มีอยู่จริง […]

แต่ละคนมี ทักษะการอ่าน ไม่เท่ากัน บางคนเริ่มอ่านที่สารบัญก่อน บางคนมุ่งไปที่เนื้อหาเลย ซึ่งแต่ละเทคนิคที่ใช้จะส่งผลกับความจำแตกต่างกันด้วย การอ่านหนังสือของแต่ละคนมีจุดมุ่งหมายแตกต่างกัน บางคนอ่านเพื่อเรียนหนังสือ อ่านเพื่อสอบ อ่านเพื่อพัฒนาตนเอง หรืออ่านเพื่อความเพลิดเพลิน ซึ่งหากเป็นการอ่านเพื่อต้องการจดจำเนื้อหาได้เยอะๆ การจัดระเบียบความคิดในการอ่านนั้นสำคัญมาก บางครั้งเรื่องเล็กๆ ที่เรามองข้ามไปอาจเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ทำให้เราจำแม่นขึ้นเลยก็ได้ มาดูกันว่าเราสามารถพัฒนา ทักษะการอ่าน ด้วยวิธีไหนได้บ้าง   การอ่านก่อนการอ่าน “การอ่านก่อนการอ่าน” เป็นการเตรียมตัวก่อนอ่านเนื้อหา จุดประสงค์ของขั้นตอนนี้คือการทำความเข้าใจเนื้อหาและค้นหาประเด็นสำคัญ โดยต้องอ่านทั้งหมด 3 ส่วน ได้แก่ 1.สารบัญ เพื่อจดจำส่วนประกอบสำคัญทั้งหมด 2.เนื้อหา เพื่อจับประเด็นหลักๆ ในเนื้อหานั้น 3.ที่ว่าง จัดระเบียบความคิดของตัวเองตรงหน้ากระดาษที่ว่างอยู่   จดจำส่วนประกอบของสารบัญ สารบัญเป็นกรอบขนาดใหญ่ของเนื้อหา และยังเป็นเค้าโครงของหนังสือทั้งหมดด้วย ถ้าอยากจำเนื้อหาได้ ก็ต้องจำตั้งแต่สารบัญ ยิ่งถ้าเข้าใจหลักการสร้างสารบัญก็จะทำให้เราจำได้แม่นยิ่งขึ้น วิธีจำสารบัญคือ ลองสร้างเนื้อหาในสารบัญเป็นเรื่องราวดู เมื่อสารบัญเป็นเหมือนกรอบของหนังสือ ถ้าเชื่อมโยงหัวข้อใหญ่ๆ ตั้งแต่บทที่หนึ่งถึงบทสุดท้ายเข้าหากันได้ ก็สร้างเรื่องราวของหนังสือได้ไม่ยาก ถ้าเชื่อมโยงหัวข้อต่างๆ เข้าด้วยกันจนเป็นเรื่องราว สมองก็จะจำได้ดีและนานกว่าการจำหัวข้อต่างๆ แยกกันด้วย     จับประเด็นหลักของเนื้อหา สิ่งสำคัญที่สุดคือการจับประเด็นหลักของเนื้อหา […]

ปัญหาจาก ลูกน้อง เป็นเรื่องสำคัญรองมาจากปัญหาเรื่องงาน ที่คนเป็นหัวหน้าต้องรู้จักวิธีรับมือเพื่อจะได้ทำงานกันได้อย่างราบรื่นไม่ติดขัด และไม่ทำให้เกิดการบาดหมางระหว่างกัน มาดูกันว่าหาก ลูกน้อง มีพฤติกรรมแบบนี้ เราควรรับมือด้วยวิธีแบบไหน   ลูกน้องสมาธิสั้น ปัญหา : ลูกน้องคนหนึ่งทำงานผิดพลาดเพราะความไม่รอบคอบอยู่บ่อยๆ รู้สึกเหมือนเขาไม่มีความกระตือรือร้นเลย จำวันส่งงานผิดบ้าง สั่งออเดอร์ผิดบ้าง ควรจะดุเขาดีไหม หรือจัดการกับเขาอย่างไรดี ข้อเสียของคนเรานั้น บางเรื่องก็ปรับปรุงให้ดีขึ้นได้ แต่บางเรื่องต่อให้ทำอย่างไรก็ไม่อาจแก้ไขได้ เช่น ความสามารถในการ “ระมัดระวัง” นั้นเป็นสิ่งที่มีมาตั้งแต่เกิด บางคนจดจ่ออยู่กับเรื่องที่ต้องระมัดระวังได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ในขณะที่เรื่องอื่นๆ จะหายเกลี้ยงไปจากสมองเรา หากดุด่าลูกน้องเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเป็นมาตั้งแต่กำเนิดต่อไปเรื่อยๆ นั่นหมายความว่า แม้เจ้าตัวพยายามแค่ไหนก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ อาจทำให้อีกฝ่ายเป็นโรคซึมเศร้าได้ คนประเภทที่แม้จะกระตือรือร้นแค่ไหนก็ยังทำผิดพลาดเพราะความไม่รอบคอบนั้นมีอยู่จริง เวลาหงุดหงิดเพราะคิดว่า “สั่งงานแล้วไม่ยอมทำ” หรือ “ตกลงกันแบบนี้แต่ทำออกมาอีกแบบนึง” ให้ลองคิดดูว่าเขาเป็น “โรคสมาธิสั้น” หรือเปล่า สิ่งที่ต้องทำคือ เขียนใส่กระดาษแปะไว้ให้ชัดเจนว่า “อะไรคืองานสำคัญต้องทำก่อน” “ต้องส่งงานชิ้นนี้วันไหน” บางคนคิดว่าทำไมต้องทำเหมือนเด็กๆ แต่การทำเช่นนี้ก็เปรียบเสมือนบล็อกปูพื้นแบบนูนที่ช่วยบอกทาง ซึ่งถือเป็นเรื่องจำเป็น ไม่ใช่เรื่องเสียมารยาทเลย   ลูกน้องที่ไม่เชื่อใจใครเลย ปัญหา : ลูกน้องคนหนึ่งไม่เคยรายงาน ติดต่อ […]