《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 76 หลังกำหนดเป้าหมายในภายภาคหน้าแล้ว สิ่งแรกที่เจียงซูเหย่าทำคือบอกเซี่ยสวินว่านางคิดอย่างไร เซี่ยสวินคาดเดาไว้นานแล้วว่านางจะต้องคิดเช่นนี้ ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมาย เขาถามนางว่า “คิดดีแล้วใช่หรือไม่ว่าจะทำอย่างไร” เจียงซูเหย่าส่ายหน้า “ไม่รู้สิ ค่อยๆ คิดไป สิ่งสำคัญที่สุดในเวลานี้คือทำย่านอาหารริมทางให้ดีก่อน” เซี่ยสวินเห็นด้วย “ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว” “หลังจากนี้คาดว่าข้าคงออกจากจวนบ่อยครั้ง ท่านไม่ถือสาหรือ” เซี่ยสวินกล่าวว่า “ไฉนเจ้าเอาแต่ถามคำถามเหล่านี้ เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ถือสา” เจียงซูเหย่าโล่งใจแล้ว มีเซี่ยสวินคอยหนุนหลัง นางก็สามารถทำสิ่งที่อยากทำได้อย่างวางใจและหาญกล้า … จากช่วงที่อากาศกำลังจะร้อนไปจนถึงอากาศร้อนในฤดูคิมหันต์ค่อยๆ จางหาย […]
Author Archives: AMARINBOOKS TEAM
《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) เล่ม 1 ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6 เล่ม 2 ตอนที่ 38 ตอนที่ 39 ตอนที่ 40 ตอนที่ 41 ตอนที่ 42 ตอนที่ 43 เล่ม 3 ตอนที่ 73 ตอนที่ 74 ตอนที่ 75 ตอนที่ 76 […]
《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล — โปรย — ด้วยฝีมือการปรุงอาหารเลิศรสของ เจียงซูเหย่า นอกจากจะมัดใจ เซี่ยสวิน ผู้เป็นสามีแล้ว ยังผูกใจคนในครอบครัวสามีไว้ได้ด้วย ไม่ว่าปัญหาใดล้วนแก้ไขได้ด้วยอาหารแสนโอชะ ทั้งคนสูงศักดิ์และคนธรรมดา เมื่อได้ลิ้มลองแล้ว ไม่มีใครที่จะเพิกเฉย _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 75 เจียงซูเหย่าบอกเซี่ยสวินว่านางไม่สนใจเรื่องการขอความดีความชอบจากเบื้องบน ถึงอย่างไรสำหรับนางแล้ว การทำน้ำแข็งไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด ยิ่งกว่านั้นการขอความดีความชอบจากเบื้องบนไม่มีอันใดมากไปกว่าการตกรางวัลเป็นเครื่องประดับทองและเงิน พวกนั้นไม่ใช่สิ่งที่นางขาดแคลน แต่เห็นชัดว่านางเดาทิศทางของเรื่องผิดไป เซี่ยสวินกลับมามือเปล่า เดิมเจียงซูเหย่าไม่สนใจ กลับถูกกระตุ้นจนรู้สึกสนใจขึ้นมาบ้าง นางสงสัยใคร่รู้ว่าเซี่ยสวินไปรายงานรัชทายาทเรื่องใด และผลลัพธ์ของการหารือเป็นอย่างไร ครั้นแล้วเมื่อนอนอยู่บนเตียงยามค่ำ จึงเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เซี่ยสวินเข้าใจความฉงนของนาง เขาอธิบายว่า “ความดีความชอบถูกบันทึกไว้ถึงจะดี” เมื่อดับไฟ เจียงซูเหย่าเห็นสีหน้าของเซี่ยสวินไม่ชัด ยามที่เขาพูด น้ำเสียงราบเรียบเสมอมา แต่ขณะนี้ด้วยคำพูดเหล่านี้ให้ความรู้สึกที่ยากจะหยั่งถึง เจียงซูเหย่าไม่เข้าใจ “นี่หมายความว่าอย่างไร” เซี่ยสวินตอบว่า […]
不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล — โปรย — โลกมนุษย์ยุ่งเหยิงวุ่นวายขึ้นทุกที แต่คนเป็นมนุษย์เองกลับไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง ก็ใครจะไปรู้ได้ล่ะว่าความแปรปวนปั่นป่วนของท้องฟ้า ทะเล อากาศจะเกี่ยวข้องกับปีศาจได้ ถ้า ‘ฝูหลี’ ไม่เริ่มเดินทางมาอยู่ในเมืองหลวงของมนุษย์อย่างจริงจัง บางทีเขาเองก็คงไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน และเรื่องนี้ก็จะเป็นความลับต่อไป แต่ในเมื่อวันนี้เขามาแล้ว แถมยังมาเพราะมีความคิดอยากลองรับราชการดูอีกด้วย ปีศาจแก่เฒ่าเผ่าพันธุ์ใดก็ล้วนบอกว่า ‘เป็นไปไม่ได้’ แต่เขากลับไม่ลดละความพยายาม จนกระทั่งได้รับโอกาส ทว่า…โอกาสที่ว่านี้ไม่ใช่ได้รับราชการกับพวกมนุษย์หรอกนะ แต่เขาต้องไปช่วยปราบปีศาจน่ะ ก็แหม ใครใช้ให้เขาแสดงฝีมือซะจนใครเห็นก็ต้องเรียกเขาว่า ‘ลูกพี่’ ล่ะ —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 3 ภายในห้องผู้ป่วยขนาดไม่กว้างเท่าไหร่มีเตียงผู้ป่วยอยู่หลายหลัง คนไข้กับญาติคนไข้เบียดเสียดอยู่ด้วยกันพลางพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ภายในครอบครัว เช่น ลูกชายบ้านไหนไม่เอาถ่าน […]
不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ ทดลองอ่าน อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 1 ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6 ทดลองอ่าน อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 2 ตอนที่ 50 ตอนที่ 51 ตอนที่ 52 ตอนที่ 53 ตอนที่ 54 ตอนที่ 55 ทดลองอ่าน อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — “…ชีวิตนี้นอกจากคุณแล้ว จะไม่ชอบใคร ไม่นอกใจ ไม่จิ้น ตั้งใจรักแค่คุณคนเดียว” แม้ว่าจะคิดแบบนี้และพูดแบบนี้ แต่เธอก็สงสัยว่าไอดอลของเธอจะมี “ผู้หญิงที่เขารัก” หรือไม่ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครกันนะ… จะต้องเป็นนางฟ้าบนโลกมนุษย์แน่ๆเลย ต้องเป็นผู้หญิงที่จิตใจอ่อนโยนและใจดี คอยอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรักเต็มเปี่ยม ในหัวใจและในสายตามีเพียงแค่เขา… เมื่อถึงตอนนั้น ขอเพียงชายหนุ่มที่เธอรักมีความสุขและปลอดภัย เธอจะเป็นอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 84 เช้าวันรุ่งขึ้นมีพิธีเปิดกล้อง ติงเจี่ยนคำนวณเวลาแล้วปลุกเซิ่งเฉียวให้ลุกจากเตียง พร้อมเตรียมโจ๊กไว้สำหรับรองท้องแก้เมาค้างด้วย เซิ่งเฉียวยืนแปรงฟันอยู่ในห้องน้ำด้วยท่าทางเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน นึกถึงเรื่องราวหลังจากที่งานเลี้ยงเมื่อคืนจบลงไม่ออกเลย แล้วเธอยังถามติงเจี่ยนว่า “เธอส่งฉันกลับมาเหรอ” ติงเจี่ยน “ฮั่วซีมาส่งเธอ” เซิ่งเฉียว “…ฉันไม่ได้ทำเรื่องอะไรนอกลู่นอกทางใช่ไหมนะ” ติงเจี่ยนมองเธอแวบหนึ่งด้วยสีหน้าซับซ้อน “อันนั้นต้องถามตัวเธอเองแล้วละ” หลังจากบ้วนปากแปรงฟันเสร็จก็เริ่มแต่งหน้า โจวข่านไม่ได้มาด้วย เซิ่งเฉียวจึงจัดการเอง ส่วนฟางไป๋ไปเอารถตู้อเนกประสงค์มาจากกองละคร […]
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 204 ไทเฮา เดือนสองเซียวฉือเหย่นำทัพไปตวนโจว เสิ่นเจ๋อชวนให้รถเสบียงออกเดินทางไปก่อน ถานไถหู่ที่อยู่ในตุนโจวเตรียมพร้อมแล้ว เซียวจี้หมิงที่อยู่ทางตอนเหนือส่งอูจื่ออวี๋นำทหารม้าเหล็กหลีเป่ยห้าพันไปรออยู่ทางทิศเหนือของเขาลั่วซาน หากสถานการณ์เกิดการเปลี่ยนแปลง ย่อมสามารถร่วมมือกับค่ายซาซานโจมตีตวนโจวได้ วันนี้สายลมหอบพัดละอองหิมะมา […]
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 203 ต้นสนกับก้อนหยก เห็นได้ชัดว่าฮั่วหลิงอวิ๋นไม่รู้ว่า ‘เขา’ คือใครกันแน่ หาไม่แล้วตอนเขาเอ่ยปากก็น่าจะบอกชื่อแซ่ได้ กระนั้นไม่ว่าจะเป็นเว่ยไหวกู่หรือซีหงเซวียน พวกเขาล้วนตายไปแล้ว “รัชศกเสียนเต๋อที่หกมีเพียงฝ่ายสกุลฮวากับสกุลพันเท่านั้นที่สามารถให้คำสัญญาเช่นนั้นกับฮั่วชิ่งได้” […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — “…ชีวิตนี้นอกจากคุณแล้ว จะไม่ชอบใคร ไม่นอกใจ ไม่จิ้น ตั้งใจรักแค่คุณคนเดียว” แม้ว่าจะคิดแบบนี้และพูดแบบนี้ แต่เธอก็สงสัยว่าไอดอลของเธอจะมี “ผู้หญิงที่เขารัก” หรือไม่ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครกันนะ… จะต้องเป็นนางฟ้าบนโลกมนุษย์แน่ๆเลย ต้องเป็นผู้หญิงที่จิตใจอ่อนโยนและใจดี คอยอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรักเต็มเปี่ยม ในหัวใจและในสายตามีเพียงแค่เขา… เมื่อถึงตอนนั้น ขอเพียงชายหนุ่มที่เธอรักมีความสุขและปลอดภัย เธอจะเป็นอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 85 ทุกคนในกองถ่ายทำตกอยู่ในความเงียบ ฮั่วซีเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน “ผู้กำกับหวัง ฉากนี้พรุ่งนี้ค่อยถ่ายแล้วกันครับ ให้เซิ่งเฉียวพักซักหน่อย” จากนั้นก็เรียกเสี่ยวตั้นซึ่งอยู่หลังกล้อง “บอกสื่อพวกนั้นว่าไม่ต้องถ่ายแล้ว” ผู้กำกับหวังกับฮั่วซีรู้จักกันเป็นการส่วนตัว ซึ่งเขาเองก็ตกตะลึงกับคำว่า “คุณสามี” ของเซิ่งเฉียวจนตอนนี้ยังไม่ได้สติ ความโกรธจึงหายไปแล้ว สายตาของทุกคนในสถานที่ถ่ายทำพุ่งไปสู่ที่เดียวกัน ต่างก็ตกตะลึงและมุงดูด้วยความใคร่รู้ เวลานี้เซิ่งเฉียวแทบอยากจะตบตัวเองให้ตายไปเสีย สมองหายมึนงงแล้ว แล้วก็ไม่ขาดออกซิเจนด้วย […]
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 201 ความปรารถนารุนแรง เสิ่นเจ๋อชวนลุกไม่ขึ้น ต้นขาด้านในเต็มไปด้วยรอยฟัน ถูกเซียวฉือเหย่นอนทับอยู่เบื้องล่างจวบจนยามซื่อสามเค่อ ตอนเฟ่ยเซิ่งมาเรียก เสิ่นเจ๋อชวนยังไม่ตื่น เซียวฉือเหย่ก้มหน้าลง จุมพิตเขาจากด้านหลังจนเขาแทบขาดใจ […]