Author Archives: AMARINBOOKS TEAM

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 2 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย เย่โย่ว ฟื้นคืนความทรงจำแล้ว ที่แท้หมากสีดำผู้วางแผนเปิดโปงหมากสีขาวก็คือตัวเขาเอง แต่ที่ทุ่มเทเสี่ยงอันตรายถึงเพียงนี้ เขาต้องการทำเพื่อยุทธภพเท่านั้นหรือ หรือเพราะอดีตอันดำมืดที่ผลักดันให้เขาทำทุกอย่าง ไม่ว่าเย่โย่วจะวางแผนทั้งหมดเพื่อสิ่งใด แต่ เหวินเหรินเหิง ซึ่งในที่สุดก็ได้คนรักกลับคืนมา ขอสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้ศิษย์น้องหนีหายไปอีกแล้ว “ข้าจะคอยดูอยู่ข้างๆ เจ้าชนะ ข้าก็พลอยมีความสุขไปกับเจ้า หากเจ้าแพ้ จะเป็นหรือตายข้าก็จะติดตามไปด้วย” —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 45   สายลมจากภูเขาม้วนหอบเข้ามาประหนึ่งใบมีดอันแหลมคม แรงปะทะพุ่งตรงเข้าที่ใบหน้า ฝูผิงที่กำลังร่วงตกลงมาอยู่นั้นถลึงตาจ้องมองลงไปข้างล่างอย่างเอาเป็นเอาตาย พลันรู้สึกว่าเลือดแข็งตัว แขนขาแข็งทื่อ แผนการสมคบคิดและเล่ห์เหลี่ยมในสมองทั้งหมดล้วนว่างเปล่าขาวโพลน จนกระทั่งเห็นเบื้องล่างใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ จึงร้องเรียกสติอันมึนงงของตัวเองให้ตื่นขึ้น ด้วยความสูงระดับนี้ แม้วิทยายุทธ์ของเขาจะไม่ถูกปิดผนึก ยังไม่กล้ากระโดดลงมาส่งเดชด้วยซ้ำ คนผู้นั้นสติฟั่นเฟือนไปแล้วงั้นหรือ! เขาพยายามมองหาคนข้างตัวสุดชีวิต กลับเห็นเพียงเงาสีขาวสายหนึ่งกระจายแผ่คลุมอยู่ในอากาศ เย่โย่วหาจังหวะแม่นยำ สะบัดผ้าไหมสีขาวยาวราวสองจั้งพุ่งออกไป […]

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 2 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย เย่โย่ว ฟื้นคืนความทรงจำแล้ว ที่แท้หมากสีดำผู้วางแผนเปิดโปงหมากสีขาวก็คือตัวเขาเอง แต่ที่ทุ่มเทเสี่ยงอันตรายถึงเพียงนี้ เขาต้องการทำเพื่อยุทธภพเท่านั้นหรือ หรือเพราะอดีตอันดำมืดที่ผลักดันให้เขาทำทุกอย่าง ไม่ว่าเย่โย่วจะวางแผนทั้งหมดเพื่อสิ่งใด แต่ เหวินเหรินเหิง ซึ่งในที่สุดก็ได้คนรักกลับคืนมา ขอสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้ศิษย์น้องหนีหายไปอีกแล้ว “ข้าจะคอยดูอยู่ข้างๆ เจ้าชนะ ข้าก็พลอยมีความสุขไปกับเจ้า หากเจ้าแพ้ จะเป็นหรือตายข้าก็จะติดตามไปด้วย” —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 46   หน้ากากแปลงโฉมของเย่โย่วถูกน้ำชะล้างออกไปแล้ว ยามเอียงซบเหวินเหรินเหิงจึงเผยให้เห็นดวงหน้าเต็มดวง คนของกลุ่มเงาจันทราค้นหาทิศทางเดียวกับพวกเขา นำโดยเหรินเส้าเทียน เมื่อเห็นพวกเขาก็รีบสาวเท้าก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เห็นใบหน้าของใครบางคนก็ถึงกับชะงักไปชั่วครู่ อดมองคุณชายเสี่ยวเป็นครั้งที่สองไม่ได้ ก่อนจะถามว่า “เขาเป็นอย่างไรบ้าง” เหวินเหรินเหิงกล่าว “ยังไม่รู้เลย” เหรินเส้าเทียนถาม “เจ้าสำนักเหวินเหรินเห็นฝูผิงหรือไม่” เหวินเหรินเหิงตอบ “ไม่เห็น” เหรินเส้าเทียนนึกถึงใบหน้าอันน่าสงสารของนายน้อยของตน […]

โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则   暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล   นิยาย 7 เล่มจบ   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ____________________________________   บทที่ 72 ซอมบี้น้อยพ่นลูกไฟได้   ขนาดซอมบี้ยังพ่นลูกไฟได้ บนโลกนี้ไม่เหลือทางรอดแล้ว   เมื่อพวกเหยียนเฟยเริ่มลงมือทำงาน หลัวซวินและทหารคุ้มกันอีกสี่นายยืนอารักขาอยู่ข้างกายพวกเขา ส่วนคนที่เหลืออยู่ก็ลงไปขนย้ายวัสดุอุปกรณ์ จัดการกับซอมบี้และควักเอาคริสตัลจากพวกมันกลับมา ซึ่งแต่ละคนต่างก็ง่วนอยู่กับภาระหน้าที่ที่แตกต่างกันไป หลัวซวินไม่ได้เข้าร่วมภารกิจฆ่าซอมบี้โดยตรง เพราะคนที่จะกำจัดและควักคริสตัลจากซอมบี้ได้ต้องทำจากด้านบน ถ้าเขาจะฆ่าซอมบี้ขณะอยู่ข้างกายเหยียนเฟยจะกลับกลายเป็นการสร้างความยุ่งยากให้พวกเขาโดยไม่จำเป็น ดังนั้นเขาจึงค่อยๆ ทยอยยิงไปตามจุดที่เหยียนเฟยเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ ก็พอ ทันใดนั้น! หลัวซวินพลันใจกระตุกวูบ เขารีบเอื้อมมือไปดึงเหยียนเฟยให้ยอบตัวลงมาพร้อมตนตามสัญชาตญาณ “ระวัง!” ‘พรึ่บ’ ทันทีที่เกิดเสียง ลูกไฟลูกหนึ่งพุ่งมาทางตำแหน่งที่เหยียนเฟยกับหลัวซวินยืนอยู่เมื่อครู่ พลังพิเศษ! ซอมบี้ใช้พลังพิเศษได้ด้วย! ทุกคนที่ได้ยินเสียงต่างตกใจ จากนั้นก็เห็นลูกไฟพุ่งโด่งแล้วโค้งดิ่งฉิวเป็นเส้นกราฟพาราโบลา[1] ตกลงบนพื้นที่ว่างฝั่งด้านในกำแพงจนกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่…ซอมบี้ใช้พลังพิเศษได้ หรือว่ามีผู้มีพลังพิเศษลอบโจมตีกันแน่ ไม่ ไม่ถูกต้อง ต่อให้มีผู้มีพลังพิเศษลอบโจมตีพวกหลัวซวิน ก็ไม่มีทางที่จะปล่อยลูกไฟจากนอกฐานที่มั่นเข้ามาข้างในได้ หัวหน้าหน่วยยกโล่ขึ้นบังแล้วปีนขึ้นไปบนกำแพงทันที เขากวาดตามองออกไปด้านนอกด้วยความระมัดระวัง พลันเห็นซอมบี้ตัวหนึ่งพ่นลูกไฟออกมากับตาตัวเอง ซอมบี้ตัวนั้นกำลังพ่นลูกไฟขนาดใหญ่มาทางกำแพงอีกครั้ง […]

โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则   暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล   นิยาย 7 เล่มจบ   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ____________________________________   บทที่ 73 เรื่องการโจรกรรม   หวังตั๋ว นายมีแววจะได้สวมหมวกเขียว[1]แล้วละ รู้ตัวหรือเปล่า   เหยียนเฟยลูบหลังให้หลัวซวิน จนเมื่อเห็นหลัวซวินหายไอแล้วจึงหันไปพูดกับคนอื่นๆ “มีผู้มีพลังพิเศษอยากดึงจางซู่ไปเป็นพวกก็เป็นเรื่องปกติ เพราะเขามีพลังพิเศษที่แข็งแกร่งมาก” แข็งแกร่งถึงขั้นที่เหยียนเฟยคิดว่า การให้จางซู่ไปเป็นหมอทำงานอยู่ในโรงพยาบาลเฉยๆ ออกจะเสียของไปสักหน่อย น่าจะส่งไปสู้กับพวกซอมบี้ให้คุ้มค่ากับพลังพิเศษที่เขามี แต่น่าเสียดาย เพราะตัวเหยียนเฟยเองก็คร้านจะออกไปรวบรวมทรัพยากรหรือสู้กับซอมบี้อะไรพวกนี้ ดังนั้นใช่ว่าเขาจะไม่เข้าใจความรู้สึกอัดอั้นที่จางซู่เจอในโรงพยาบาล ครั้นพูดถึงเรื่องนี้พวกหลี่เถี่ยต่างยิ้มกว้างหน้าบานพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย เหอเฉียนคุนเงยหน้าขึ้นพูดอย่างภาคภูมิใจ “พี่จางบอกว่าชื่อทีมของพวกเราฟังดูไม่เลว แถมปณิธานก็ยังดีมาก พี่จางเขาชอบ อีกอย่าง ตอนนี้เขาเป็นสมาชิกทีมเราแล้วด้วย” เหยียนเฟยนิ่งเงียบไปสักพัก พลันฉุกใจคิดถึงประเด็นเรื่อง ‘ทีมของพวกเรา’ ขึ้นมา ทีมอะไร เขาลืมเรื่องนี้ไปนานแล้วถึงขั้นต้องปัดฝุ่นความทรงจำ ก่อนนึกขึ้นมาได้ว่า ดูเหมือนพวกหลี่เถี่ยเหมารวมว่าเขากับหลัวซวินเป็นสมาชิกทีมนั่นจริงๆ… “ใช่พี่ ทีมโอตาคุฟังดูเป็นกันเองดี” ใช่…ทีมโอตาคุนี่แหละ เหยียนเฟยครุ่นคิดเงียบๆ ครู่หนึ่ง […]

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 2 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย เย่โย่ว ฟื้นคืนความทรงจำแล้ว ที่แท้หมากสีดำผู้วางแผนเปิดโปงหมากสีขาวก็คือตัวเขาเอง แต่ที่ทุ่มเทเสี่ยงอันตรายถึงเพียงนี้ เขาต้องการทำเพื่อยุทธภพเท่านั้นหรือ หรือเพราะอดีตอันดำมืดที่ผลักดันให้เขาทำทุกอย่าง ไม่ว่าเย่โย่วจะวางแผนทั้งหมดเพื่อสิ่งใด แต่ เหวินเหรินเหิง ซึ่งในที่สุดก็ได้คนรักกลับคืนมา ขอสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้ศิษย์น้องหนีหายไปอีกแล้ว “ข้าจะคอยดูอยู่ข้างๆ เจ้าชนะ ข้าก็พลอยมีความสุขไปกับเจ้า หากเจ้าแพ้ จะเป็นหรือตายข้าก็จะติดตามไปด้วย” —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 44   ชายหน้าบากร้อนใจประหนึ่งนั่งอยู่บนกองเพลิง เขาตั้งใจฟังเสียงเคลื่อนไหวในรถม้าสักพัก ในที่สุดก็ทนไม่ไหว แหวกม่านเป็นช่องเล็กๆ แล้วลอบมองด้านใน พบว่ามือของนายน้อยเสี่ยวดูเหมือนจะสอดเข้าไปใต้เสื้อผ้าของอีกฝ่าย ชายหน้าบากพลันตกใจ คิดในใจว่า คงไม่ใช่นายน้อยเสี่ยวรู้ว่าฝูผิงต้องถูกขังเมื่อไปถึงวัดเส้าหลิน จึงถือโอกาสหาเศษหาเลยหรอกนะ ไม่ใช่หรอก นายน้อยเสี่ยวเป็นคนเช่นนั้นหรือ หรือถูกความรักครอบงำจนขาดสติ เขาชำเลืองมองอีกสองสามครั้ง เห็นว่าทั้งสองอิงแอบแนบชิดกันยิ่งนัก คล้ายกำลังคลอเคลีย […]

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 2 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย เย่โย่ว ฟื้นคืนความทรงจำแล้ว ที่แท้หมากสีดำผู้วางแผนเปิดโปงหมากสีขาวก็คือตัวเขาเอง แต่ที่ทุ่มเทเสี่ยงอันตรายถึงเพียงนี้ เขาต้องการทำเพื่อยุทธภพเท่านั้นหรือ หรือเพราะอดีตอันดำมืดที่ผลักดันให้เขาทำทุกอย่าง ไม่ว่าเย่โย่วจะวางแผนทั้งหมดเพื่อสิ่งใด แต่ เหวินเหรินเหิง ซึ่งในที่สุดก็ได้คนรักกลับคืนมา ขอสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้ศิษย์น้องหนีหายไปอีกแล้ว “ข้าจะคอยดูอยู่ข้างๆ เจ้าชนะ ข้าก็พลอยมีความสุขไปกับเจ้า หากเจ้าแพ้ จะเป็นหรือตายข้าก็จะติดตามไปด้วย” —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 43   ประตูห้องส่วนตัวเปิดอยู่ ได้ยินเสียงชายคนหนึ่งร้องตะโกนเกรี้ยวกราดชัดเจน “เจ้าพวกผายลมสุนัขเข้าผิดห้อง! พวกเจ้าเจตนาเป็นแน่ เจ้าพวกเด็กสารเลว!” “ด่าใครกัน พ่อข้ายังไม่เคยดุว่าข้าเช่นนี้ด้วยซ้ำ พวกข้าจ่ายเงินชดใช้ไปหมดแล้ว เจ้ายังคิดจะ…” ติงสี่ไหลกล่าวไปได้ครึ่งหนึ่งก็เปลี่ยนคำพูดเสียดื้อๆ กลับมาใช้น้ำเสียงจริงจังกล่าวอย่างเรียบเฉยว่า “อืม เรื่องนี้เป็นความผิดของพวกเราโดยแท้ ถูกคนเข้ามาขัดจังหวะจนไม่อาจแสดงสมรรถภาพได้ เป็นผู้ใดก็คงอารมณ์ไม่ดีทั้งนั้น ข้าเข้าใจท่าน” […]

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 2 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย เย่โย่ว ฟื้นคืนความทรงจำแล้ว ที่แท้หมากสีดำผู้วางแผนเปิดโปงหมากสีขาวก็คือตัวเขาเอง แต่ที่ทุ่มเทเสี่ยงอันตรายถึงเพียงนี้ เขาต้องการทำเพื่อยุทธภพเท่านั้นหรือ หรือเพราะอดีตอันดำมืดที่ผลักดันให้เขาทำทุกอย่าง ไม่ว่าเย่โย่วจะวางแผนทั้งหมดเพื่อสิ่งใด แต่ เหวินเหรินเหิง ซึ่งในที่สุดก็ได้คนรักกลับคืนมา ขอสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้ศิษย์น้องหนีหายไปอีกแล้ว “ข้าจะคอยดูอยู่ข้างๆ เจ้าชนะ ข้าก็พลอยมีความสุขไปกับเจ้า หากเจ้าแพ้ จะเป็นหรือตายข้าก็จะติดตามไปด้วย” —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 41   เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้คนคาดเดาได้ว่าพวกเขาพบเบาะแสแล้ว เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น หลังจากกินอาหารเจเสร็จ เย่โย่วและคุณชายกลุ่มนี้ถึงกับยอมอดทนนั่งต่ออีกกว่าหนึ่งชั่วยาม จากนั้นค่อยเตรียมตัวออกจากวัดเส้าหลินด้วยข้ออ้างว่า ‘จะออกไปชุมนุมสังสรรค์ตอนเที่ยง’ มีคุณชายสำนักต่างๆ หลายคนที่ไม่ค่อยเข้าใจนักจึงถามว่า “เจ้าไม่กลัวว่าชักช้าเกินไป แล้วหมากสีขาวจะเตรียมรับมือไว้แล้วหรือ” เย่โย่วตอบ “หากหมากสีขาวได้ข่าว เมื่อคืนนี้ต้องส่งคนไปที่นั่นแล้วเป็นแน่ อย่างไรเสียพวกเราก็ช้าอยู่ดี ไม่ต่างกันหรอก มิสู้ทำเยี่ยงนี้จะดูสมเหตุสมผลกว่า” […]

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก เล่ม 2 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย เย่โย่ว ฟื้นคืนความทรงจำแล้ว ที่แท้หมากสีดำผู้วางแผนเปิดโปงหมากสีขาวก็คือตัวเขาเอง แต่ที่ทุ่มเทเสี่ยงอันตรายถึงเพียงนี้ เขาต้องการทำเพื่อยุทธภพเท่านั้นหรือ หรือเพราะอดีตอันดำมืดที่ผลักดันให้เขาทำทุกอย่าง ไม่ว่าเย่โย่วจะวางแผนทั้งหมดเพื่อสิ่งใด แต่ เหวินเหรินเหิง ซึ่งในที่สุดก็ได้คนรักกลับคืนมา ขอสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้ศิษย์น้องหนีหายไปอีกแล้ว “ข้าจะคอยดูอยู่ข้างๆ เจ้าชนะ ข้าก็พลอยมีความสุขไปกับเจ้า หากเจ้าแพ้ จะเป็นหรือตายข้าก็จะติดตามไปด้วย” —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 42   หลังจากเย่โย่วและพรรคพวกลงจากภูเขาก็ไปกินอาหารกลางวันกันก่อน จากนั้นตรงไปที่เมืองเสี่ยงซิ่ง เว่ยจิ้นมองดูเส้นทางสายนี้ ขณะหยุดพักกลางทาง เขากับเหรินเส้าเทียนก็เข้าไปอยู่ตรงหน้านายน้อยที่กำลังปลดทุกข์ แล้วจ้องมองอีกฝ่ายเงียบงัน ติงสี่ไหลเอ่ยอย่างเนิบช้า “…เรื่องนี้มีสาเหตุ” เว่ยจิ้นหาได้ปริปากไม่ ดูเหมือนจะรอให้เขาเอ่ยก่อน ติงสี่ไหลผูกผ้าคาดเอวด้วยใบหน้าสงบนิ่ง ยืนเอามือไพล่หลัง แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่คล้ายคลึงกับบิดาว่า “ครั้งที่แล้วข้าเคยไปกินขนมท้องถิ่นที่เมืองเสี่ยงซิ่ง รสชาติอร่อยถูกปาก หลังจากคุยกับพวกเขาเมื่อวาน […]