Author Archives: AMARINBOOKS TEAM

บริษัทนี้เราอยู่กันเป็นครอบครัว คำนี้หลายคนอาจคุ้นเคยกันดี โดยเฉพาะตอนที่เข้ามาสัมภาษณ์ อาจเพราะฝ่าย HR ต้องการเพิ่มความน่าอยู่ของบริษัท ชักชวนให้ผู้มาสัมภาษณ์เข้าทำงาน แต่ส่วนใหญ่แล้วบริษัทที่โฆษณาด้วย บริษัทนี้เราอยู่กันเป็นครอบครัว มักจะมีการฟาดฟันกันในบริษัทด้วยอะไรหลายอย่าง ทั้งเรื่องของสังคม การทำงานรวมไปถึงเรื่องส่วนตัว แล้วเราจะรับมืออย่างไร เพราะการเปลี่ยนงานนั้นยากมากกว่า วันนี้มี 3 วิธีคิดในแง่บวกเพื่อรับมือกับ บริษัทนี้เราอยู่กันเป็นครอบครัว ให้ไม่เสียสุขภาพจิตจนเกินไปมาให้อ่านกัน! ไม่มีใครเป็นคนดีในสายตาทุกคน มนุษยสัมพันธ์ (Human Relation) คือสิ่งที่หลายคนควรมีเมื่อเข้าไปอยู่ในที่ทำงาน เราใช้เวลาในช่วงที่ร่างกายตื่นนอนอยู่ในบริษัทเกือบจะทั้งหมด เพราะฉะนั้นหากคุณมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีในที่ทำงาน จะทำให้การทำงานของคุณเหนื่อยไปทั้งวัน เรียกได้ว่าไม่มีเวลาสบายใจและมีความสุขได้ด้วยซ้ำ แต่การจะเป็นคนที่น่ารัก และคนดีในสายตาของทุกคน เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว คำว่า “คนดี” ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางครั้ง A ว่าดี B ก็ไม่ได้ว่าตาม เราไม่อาจจะทำให้ทุกคนพอใจได้ การเป็นที่รักของทุกคนต้องรีบเก็บความคิดนนี้พับแล้วเอาเสื้อผ้าในตู้ทับเข้าไปให้ลึกที่สุดก่อน แล้วทำความเข้าใจกฎของโลก แยกแยะการทำงานกับความสัมพันธ์ออกจากกันให้ได้ แล้วจะทำงานได้อย่างสบายใจมากขึ้น ยอมรับให้ได้ถ้ามีคนไม่ชอบเรา เราทุกคนควรน้อมรับคำตักเตือนจากคนที่งานด้วยกัน หรือการตักเตือนเกี่ยวกับข้อบกพร่องทางนิสัยบางอย่างที่เราเองก็มองว่ามันไม่สมควร เช่น การเข้าทำงานสาย หรือข้อผิดพลาดในการทำงานที่คุณพร้อมจะพูดคำว่าขอโทษ แต่หากเป็นคำเตือนในเชิง “คุณจะต้องเปลี่ยนเป็นคนแบบนั้นแบบนี้” ควรปล่อยผ่านไป ถ้าคนส่วนใหญ่บริภาษและตำหนิติเตียน คุณอาจต้องพิจารณาตัวเอง […]

สูตรจำจากเรื่องราว “วิธีสร้างเรื่องราวในหัวตามลำดับสิ่งที่ต้องการ” สูตรนี้เป็นกลเม็ดช่วยจำสิ่งต่างๆ แบบรวบยอด โดยสร้างเรื่องราวในหัวตามลำดับของสิ่งที่ต้องการจำ แล้วจดจำสิ่งนั้นพร้อมกับเรื่องราวที่สร้าง ขอแนะนำให้เริ่มจากการจดจำคำศัพท์ ซึ่งเปรียบเหมือนพื้นฐาน ขั้นตอนการจำจากเรื่องราวจะมีอะไรบ้าง ไปติดตามกัน! ขั้นตอนที่ 1 เปลี่ยนคำศัพท์ให้กลายเป็นภาพ คำศัพท์เป็นเพียงข้อมูลตัวอักษรที่จดจำยาก เราจึงต้องแปลงข้อมูลอักษรให้กลายเป็นภาพเสียก่อน ตัวอย่างเช่น ถ้าจะจำคำศัพท์ “แอ๊ปเปิ๊ล” อันดับแรกต้องจินตนาการรูปร่างของแอ๊ปเปิ๊ลอย่างชัดเจนในหัวก่อน แอ๊ปเปิ๊ลเป็นผลไม้สีแดงขนาดกลม ผลใหญ่ เมื่อจินตนาการข้อมูลอักษรในรูปแบบภาพได้แล้ว ก็เท่ากับว่าเตรียมความพร้อมสำหรับจดจำข้อมูลเหล่านั้นเรียบร้อย ขั้นตอนที่ 2 สร้างเรื่องราวตามลำดับ นำข้อมูลที่แปลงเป็นรูปภาพมาเรียงร้อยเป็นเรื่องราว การปะติดปะต่อเช่นนี้จะช่วยสร้างความเชื่อมโยง ส่งผลให้จดจำได้นานขึ้น ซึ่งการแต่งเรื่องราวให้สนุกสนานอาจเป็นเรื่องยาก แต่ถ้าลองทำซ้ำหลายครั้งก็จะเริ่มเรียนรู้เคล็ดลับทำให้เรื่องสนุก และจะแต่งเรื่องที่เต็มไปด้วยความรู้สึกติดตรึงได้ทีละน้อย ทดลองใช้สูตรจำจากเรื่องราว 1. ลูกบอล 2. ตำราเรียน 3. ตะปู 4. น้ำแข็ง 5. สร้อยคอ เรามาลองจำคำศัพท์ด้านบนตามลำดับ โดยใช้สูตรจำจากเรื่องราว ให้เริ่มจากแปลง “ลูกบอล” ซึ่งเป็นศัพท์คำแรกให้กลายเป็นภาพ โดยจินตนาการถึงบอลลูกกลมใหญ่ในหัว หรือจะเป็นลูกบอลแบบอื่นก็ได้ จากนั้นแปลง “ตำราเรียน” เป็นภาพ แล้วสร้างเรื่องราวซึ่งมีความสัมพันธ์กับลูกบอล เช่น […]

“โฟโม” ที่คุณมีอยู่ในตัว ไม่ใช่ความผิดของคุณ! “โฟโม” เป็นอาการวิตกกังวลที่ถูกกระตุ้นจากการมองโลก และมักรุนแรงขึ้นจากสื่อสังคมออนไลน์ที่ผู้อื่นกำลังมีประสบการณ์ที่น่าพอใจมากกว่าคุณ อีกทั้งเป็นแรงกดดันทางสังคม ซึ่งเป็นผลมาจากการสำนึกได้ว่าคุณจะพลาด หรือถูกกีดกันออกจากประสบการณ์ร่วมที่เป็นบวกหรือน่าประทับใจ “โฟโม” ไม่ได้จำกัดอยู่แค่สิ่งที่คุณเห็นบนโลกออนไลน์เท่านั้น มันกินความไปไกลมากกว่านั้น โดยมีนัยที่ไกลกว่าการตีกรอบชีวิตประจำวันของชาวดิจิทัล เช่น คนยุคมิลเลเนียนหรือเจนซี (Gen Z) ตามธรรมชาติแล้ว คน 2 กลุ่มนี้มีแนวโน้มที่จะวิวัฒนาการไปเป็น “โฟโม เซเปียนส์” อยู่แล้ว แต่พ่อแม่ของพวกเขาก็เข้าข่ายอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน “โฟโม” ยังตามรังควานผู้บริหารวัยกลางคนซึ่งติดอยู่แต่ในออฟฟิศ ในขณะที่เพื่อนร่วมงานวัยหนุ่มกว่าได้รับเชิญไปร่วมงานประชุมสัมมนา สถานที่บรรยากาศดี นอกจากนี้มันยังสร้างความยุ่งยากใจให้กับผู้หญิงวัย 60 ปี ผู้มีเพื่อนที่ฝอยแต่เรื่องยิบย่อยเป็นโขยงเกี่ยวกับหลานๆ ให้ฟัง จนเธอต้องโอดครวญด้วยความหวังที่จะให้ลูกๆ ของเธอมีหลานให้บ้าง โลกออนไลน์ทำให้ “โฟโม” โดดเด่นขึ้น แต่เราไม่จำเป็นต้องตัวติดกับโทรศัพท์ เพื่อที่จะตกหลุมพรางมัน สิ่งที่เราต้องทำก็แค่ผลาญเวลาและพลังงานอย่างเลยเถิด จดจ่อไปกับทุกสิ่งอย่างที่คุณอยากได้ แทนที่จะซาบซึ้งในคุณค่าของสิ่งที่คุณมีอยู่ในมือ แต่ให้เมินมันซะ ความเย้ายวนใจให้ทำเช่นนั้นมีอยู่มากมาย เพราะปัจจุบันผู้คนจำนวนมากต่างอาศัยอยู่บนโลกที่มอบทางเลือกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นของจริงหรือในจินตนาการ แก่นของ “โฟโม” จึงเป็นความทะเยอทะยานโดยธรรมชาติ ซึ่งมีรากฐานมาจากการแสวงหาอะไรก็ตามที่ใหญ่กว่า ดีกว่า และสดใสกว่าสภาพที่เราเป็นอยู่ รวมถึงการทึกทักว่าตัวเองมีตัวเลือก […]

กฎ 4 ข้อ ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการตัดสินใจเป็นการเพิ่มความรวดเร็วในการตัดสินใจ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี เมื่อการตัดสินใจรวดเร็ว การทำงานของทีมก็จะเร็วขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ และผลงานก็จะเพิ่มขึ้นอย่างผิดหูผิดตา ทีมก็จะพัฒนาขึ้นได้อย่างน่าทึ่ง สอดคล้องกับการเพิ่มจำนวนผลงานของลูกทีมด้วย เมื่อประสิทธิภาพของการทำงานของทีมพัฒนาขึ้น ก็นำไปสู่การแก้ปัญหาอื่นๆ ได้ในคราวเดียว เหมือนโดมิโนที่ล้มต่อกันไป กฎ 4 ข้อ ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการตัดสินใจ จะมีอะไรบ้าง เราไปติดตามรายละเอียดของกฎแต่ละข้อกัน กฎข้อที่ 1 ข้อแรกเป็นกฎด้านทัศนคติการตัดสินใจ โดยให้เราตัดสินใจทำด้วยความแม่นยำเพียง 70% ไม่จำเป็นต้องถึง 100% เกณฑ์การตัดสินใจให้แม่นยำ 70% ของแต่ละคนอาจแตกต่างกัน บางคนอาจยึดภาพรวมของเอกสารหรือปริมาณข้อมูล แต่จะมีจุดร่วมที่เหมือนกันคือ การมุ่งเน้นความรวดเร็ว โดยแต่ละระดับมีลักษณะดังนี้ -ความแม่นยำ 100% เตรียมตัวจนรู้สึกว่าสมบูรณ์แบบ กระทั่งวินาทีสุดท้ายในวันนัดหมาย (เมื่อใกล้ถึงวันนัดหมาย ถ้าคิดจะแก้ไขหรือปรับปรุงก็ทำได้ยากแล้ว) -ความแม่นยำ 70% เตรียมตัวไว้ล่วงหน้าก่อนถึงวันนัดหมาย โดยมีข้อมูลในระดับที่สามารถตอบคำถามที่คาดว่าจะมีคนถามได้ -ความแม่นยำ 50% เตรียมตัวไว้ล่วงหน้าก่อนถึงวันนัดหมาย โดยมีข้อมูลในระดับที่สามารถตอบคำถามต่อการตัดสินใจของผู้อื่นได้ สิ่งสำคัญคือ เราต้องจับประเด็นให้ได้ว่าผู้ที่เราติดต่อด้วยนั้นให้ความสำคัญกับเรื่องอะไรมากที่สุด กฎข้อที่ 2 กฎข้อที่ 2 เป็นกฎเกี่ยวกับความรวดเร็วในการตัดสินใจ […]