《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล — โปรย — บล็อกเกอร์สาวด้านอาหารทะลุมิติมาเป็น เจียงซูเหย่า ผู้เป็นดั่งถุงฟางข้าวใบหนึ่ง นางวางแผนบีบบังคับให้ เซี่ยสวิน บุรุษหนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครรับนางเป็นภริยา นางผู้ไม่เหมือนใคร เพราะมองโลกตามหลักความเป็นจริง ไม่เคยปรารถนาความรักจากสามี ช่วงเวลาที่ออกเรือนกลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่นางมีอิสรเสรีที่สุด ขอเพียงได้ทำอาหารที่ชื่นชอบและกตัญญูต่อมารดา เท่านี้นางก็พึงใจแล้วจริงๆ สามีน่ะหรือ… ที่แท้ก็หล่อเหลาสมดังคำเล่าลือ เขาเป็นดั่งหิมะบนยอดเขาที่ขาวโพลน เป็นดั่งโสมที่ส่องแสงสุกสกาวท่ามกลางหมู่เมฆ เป็นสิ่งที่คนธรรมดามิอาจจินตนาการถึง บุรุษรูปงามระดับบนี้ไม่มีทางแตะต้องนาง วันเวลาของนางหลังจากนี้ปลอดภัยแล้ว! _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 3 ขณะที่คนทั้งหลายกินอาหารกันเงียบๆ เจ้าหัวผักกาดน้อยคนหนึ่งวิ่งเข้ามาจ้องเจียงซูเหย่า “ท่านอาสะใภ้สาม!” เจียงซูเหย่าก้มลงมอง ก็สบนัยน์ตากลมโตดำขลับคู่หนึ่ง เรือนใหญ่ให้กำเนิดเด็กฝาแฝดคู่หนึ่ง คนหนึ่งอ้วน คนหนึ่งผอม คนหนึ่งคึกคัก ร่าเริง และกระฉับกระเฉง ขณะที่อีกคนสุภาพ เงียบขรึม พูดน้อย เจ้าเด็กอ้วนผู้นี้ดึงแขนเสื้อของเจียงซูเหย่า […]
Category Archives: ทดลองอ่าน
โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则 暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล — โปรย — การย้ายบ้านออกมานอกเขตกำแพงแกร่งกร้าวของฐานที่มั่น ตะวันตกเฉียงใต้ ทำให้ทีมโอตาคุต้องผจญกับโลกกว้างใหญ่ ที่ถึงจะมีอิสรภาพ แต่ก็มีอุปสรรค และบททดสอบมากมายรออยู่ ไหนจะสัตว์กลายพันธุ์แปลกๆ ที่สื่อสารกันไม่เข้าใจ ไหนจะกลุ่มคนที่จ้องจะหาประโยชน์เอารัดเอาเปรียบ ไหนจะความหลงระเริงส่วนตัว พากันเล่นสนุกกันอย่างเมามัน… เอ๋ มันเกิดอะไรกันขึ้นกับทีมโอตาคุกันล่ะเนี่ย! ชาติที่แล้วหลัวซวินใช้เวลาร่วมสิบปี เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ในยุควันสิ้นโลกมาพลิกชะตาชีวิตของชาตินี้ได้ใหม่ แต่ความเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อๆไป ทำให้หลายเหตุการณ์ ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่การฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับทีมโอตาคุ หลายต่อหลายครั้งได้พิสูจน์ให้เขามั่นใจแล้วว่า อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร… ก็มาดิค้าบ~ ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 213 กลับบ้าน เก็บเกี่ยวอีกครั้ง ท้ายรถบรรทุกขนาดใหญ่หนึ่งคันพ่วงตู้คอนเทนเนอร์ไว้สองตู้ รถพลังงานไฟฟ้าสี่คันก็มีข้าวของยัดไว้จนเต็ม ครั้งนี้พวกหลัวซวินเก็บเกี่ยวทรัพยากรมาได้มากมาย สินค้าในโกดังแถบนี้มีมากมายหลายชนิด แต่ปัจจุบันโกดังที่เก็บสินค้าเกี่ยวกับอาหารล้วนว่างเปล่าไปเกือบหมดแล้ว พวกเขาได้มาเพียงเกลือ เครื่องปรุงรส เครื่องเคียง เช่น ผักดอง เต้าหู้หมัก และซอสต่างๆ […]
โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则 暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล — โปรย — การย้ายบ้านออกมานอกเขตกำแพงแกร่งกร้าวของฐานที่มั่น ตะวันตกเฉียงใต้ ทำให้ทีมโอตาคุต้องผจญกับโลกกว้างใหญ่ ที่ถึงจะมีอิสรภาพ แต่ก็มีอุปสรรค และบททดสอบมากมายรออยู่ ไหนจะสัตว์กลายพันธุ์แปลกๆ ที่สื่อสารกันไม่เข้าใจ ไหนจะกลุ่มคนที่จ้องจะหาประโยชน์เอารัดเอาเปรียบ ไหนจะความหลงระเริงส่วนตัว พากันเล่นสนุกกันอย่างเมามัน… เอ๋ มันเกิดอะไรกันขึ้นกับทีมโอตาคุกันล่ะเนี่ย! ชาติที่แล้วหลัวซวินใช้เวลาร่วมสิบปี เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ในยุควันสิ้นโลกมาพลิกชะตาชีวิตของชาตินี้ได้ใหม่ แต่ความเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อๆไป ทำให้หลายเหตุการณ์ ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่การฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับทีมโอตาคุ หลายต่อหลายครั้งได้พิสูจน์ให้เขามั่นใจแล้วว่า อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร… ก็มาดิค้าบ~ ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 212 ช็อปกระหน่ำ คนกลุ่มนี้เหมือนพวกถือบัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงิน มาเดินช็อปปิ้งตามห้างร้านแล้วรูดปื๊ดๆ อย่างเมามัน หลัวซวินมองสำรวจไปรอบๆ ก่อนหันมาลูบหัวเด็กหญิงยิ้มๆ “เราพักกันสักเดี๋ยวเถอะ ไม่ต้องรีบหรอก” ระยะนี้สภาพอากาศอบอุ่นขึ้นเรื่อยๆ โลกกลายเป็นสีเขียวชอุ่ม เต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้าทุกแห่งหน และเพราะมนุษย์ทำกิจกรรมต่างๆ น้อยลงจึงทำให้พืชพันธุ์ เจริญงอกงามได้ดีเป็นพิเศษ […]
โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则 暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล — โปรย — การย้ายบ้านออกมานอกเขตกำแพงแกร่งกร้าวของฐานที่มั่น ตะวันตกเฉียงใต้ ทำให้ทีมโอตาคุต้องผจญกับโลกกว้างใหญ่ ที่ถึงจะมีอิสรภาพ แต่ก็มีอุปสรรค และบททดสอบมากมายรออยู่ ไหนจะสัตว์กลายพันธุ์แปลกๆ ที่สื่อสารกันไม่เข้าใจ ไหนจะกลุ่มคนที่จ้องจะหาประโยชน์เอารัดเอาเปรียบ ไหนจะความหลงระเริงส่วนตัว พากันเล่นสนุกกันอย่างเมามัน… เอ๋ มันเกิดอะไรกันขึ้นกับทีมโอตาคุกันล่ะเนี่ย! ชาติที่แล้วหลัวซวินใช้เวลาร่วมสิบปี เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ในยุควันสิ้นโลกมาพลิกชะตาชีวิตของชาตินี้ได้ใหม่ แต่ความเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลกระทบต่อๆไป ทำให้หลายเหตุการณ์ ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่การฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับทีมโอตาคุ หลายต่อหลายครั้งได้พิสูจน์ให้เขามั่นใจแล้วว่า อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร… ก็มาดิค้าบ~ ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 211 คลื่นซอมบี้มาอีกแล้ว ถ้าไม่รีบฉวยโอกาสออกไปตอนนี้ แล้วจะรอออกไปเมื่อไร แม้จะอยู่ในห้องใต้ดิน แต่พวกหลัวซวินต่างก็ไม่กล้าทำเสียงอึกทึกครึกโครม ทุกคนทำงานกันอย่างเบาไม้เบามือที่สุด คอยระวังไม่ให้ส่งเสียงดัง ที่จริงโลหะที่เหยียนเฟยใช้สร้างผนังนั้นก็หนาเว่อร์วังอลังการมากแล้ว ประสิทธิภาพในการกันเสียงก็ดีเยี่ยม ต่อให้ยืนเคาะผนังฝั่งนี้เสียงก็ไม่ดังไปยังอีกฝั่ง ก่อนหน้านี้ตอนกินข้าวอยู่ที่โรงอาหารชั้นหนึ่ง พวกเขาได้ยินเสียงก้องกังวานเหมือนก้อนหินตกใส่เกราะโลหะ น่าจะเป็นเพราะตกกระทบกับแผ่นโลหะบางๆ ที่ใช้บังแผงพลังงานแสงอาทิตย์เข้าพอดีจึงเกิดเป็นเสียงดังฟังชัด […]
《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล — โปรย — บล็อกเกอร์สาวด้านอาหารทะลุมิติมาเป็น เจียงซูเหย่า ผู้เป็นดั่งถุงฟางข้าวใบหนึ่ง นางวางแผนบีบบังคับให้ เซี่ยสวิน บุรุษหนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครรับนางเป็นภริยา นางผู้ไม่เหมือนใคร เพราะมองโลกตามหลักความเป็นจริง ไม่เคยปรารถนาความรักจากสามี ช่วงเวลาที่ออกเรือนกลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่นางมีอิสรเสรีที่สุด ขอเพียงได้ทำอาหารที่ชื่นชอบและกตัญญูต่อมารดา เท่านี้นางก็พึงใจแล้วจริงๆ สามีน่ะหรือ… ที่แท้ก็หล่อเหลาสมดังคำเล่าลือ เขาเป็นดั่งหิมะบนยอดเขาที่ขาวโพลน เป็นดั่งโสมที่ส่องแสงสุกสกาวท่ามกลางหมู่เมฆ เป็นสิ่งที่คนธรรมดามิอาจจินตนาการถึง บุรุษรูปงามระดับบนี้ไม่มีทางแตะต้องนาง วันเวลาของนางหลังจากนี้ปลอดภัยแล้ว! _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 1 อากาศร้อนค่อยๆ หายไป ฤดูสารทมาเยือน หลังพิรุณในฤดูสารทตกแล้ว บรรดาสตรีสูงศักดิ์ในเมืองหลวงก็เริ่มไปมาหาสู่กันดั่งเช่นวันวาน เพียงแต่ตั้งแต่ย่างเข้าสู่ฤดูสารท มีเพียงเรื่องเดียวที่ถูกกล่าวถึงซ้ำแล้วซ้ำเล่าในงานเลี้ยงนั่นก็คือ…เซี่ยซานหลาง[1]จะแต่งภริยาแล้ว! กล่าวถึงเซี่ยสวิน นายน้อยสกุลเซี่ยแล้ว นับว่าเป็นบุรุษหนุ่มที่มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครในเมืองหลวง บิดาคือเซี่ยกั๋วกง[2] ท่านตาเป็นอาจารย์ของรัชทายาท ไม่ว่าชาติตระกูลหรือรูปร่างหน้าตาล้วนเอกอุ เคยออกท่องยุทธภพ สง่าผ่าเผย เป็นคนเปิดเผย […]
《古代吃货生存指南》 คู่มือการเอาตัวรอดของนักกิน เข่อเล่อเจียงทัง เขียน เสี่ยวหวา แปล — โปรย — บล็อกเกอร์สาวด้านอาหารทะลุมิติมาเป็น เจียงซูเหย่า ผู้เป็นดั่งถุงฟางข้าวใบหนึ่ง นางวางแผนบีบบังคับให้ เซี่ยสวิน บุรุษหนุ่มผู้มีความสามารถโดดเด่นเหนือใครรับนางเป็นภริยา นางผู้ไม่เหมือนใคร เพราะมองโลกตามหลักความเป็นจริง ไม่เคยปรารถนาความรักจากสามี ช่วงเวลาที่ออกเรือนกลับกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่นางมีอิสรเสรีที่สุด ขอเพียงได้ทำอาหารที่ชื่นชอบและกตัญญูต่อมารดา เท่านี้นางก็พึงใจแล้วจริงๆ สามีน่ะหรือ… ที่แท้ก็หล่อเหลาสมดังคำเล่าลือ เขาเป็นดั่งหิมะบนยอดเขาที่ขาวโพลน เป็นดั่งโสมที่ส่องแสงสุกสกาวท่ามกลางหมู่เมฆ เป็นสิ่งที่คนธรรมดามิอาจจินตนาการถึง บุรุษรูปงามระดับบนี้ไม่มีทางแตะต้องนาง วันเวลาของนางหลังจากนี้ปลอดภัยแล้ว! _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 2 ก่อนแต่งเข้ามา เจียงซูเหย่าเข้าใจสถานการณ์ในจวนเซี่ยกั๋วกงแล้ว และระหว่างทางเซี่ยสวินได้บอกเล่าให้นางฟังอีกครั้ง เมื่อเรียงตามลำดับอาวุโส เซี่ยสวินอยู่ลำดับสาม พี่ชายสองคนแรกล้วนเกิดจากภรรยาเอกของบิดาทั้งคู่และมีอายุค่อนข้างมาก บุตรธิดาของพวกเขาอายุไล่เลี่ยกับเจียงซูเหย่า นอกจากนี้เขายังมีน้องชายที่เป็นบุตรของอนุภรรยาของบิดาหนึ่งคนซึ่งอายุน้อยกว่าเขาหนึ่งปี และน้องสาวร่วมอุทรอีกหนึ่งคน พอคนทั้งสองก้าวเข้าห้อง และหญิงรับใช้เลิกม่านขึ้น ทุกคนก็หันมองพร้อมกัน เจียงซูเหย่าตื่นเต้นเล็กน้อย เดินตามเซี่ยสวินเข้าไปยอบกายคารวะพ่อแม่สามี ฮูหยินผู้เฒ่าไม่ค่อยพอใจลูกสะใภ้ผู้นี้ […]
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล จากที่มีการสอบถามถึงเนื้อหา บทที่ 103 (หน้า 75) ในเรื่องเชิญร่ำสุรา เล่ม 3 ทางสำนักพิมพ์ได้ตรวจสอบแล้ว พบว่าไม่มีเนื้อหาย่อหน้านี้ในหนังสือเชิญร่ำสุราฉบับภาษาจีน แต่มีอยู่ในต้นฉบับออนไลน์ของจิ้นเจียงค่ะ สำนักพิมพ์จึงเพิ่มบทแปลดังกล่าวไว้ที่นี่เพื่อให้ทุกท่านได้อ่านเพิ่มเติม และจะจัดพิมพ์เนื้อหาส่วนนี้แนบเพิ่มไปกับหนังสือเชิญร่ำสุรา เล่ม 4 พอเซียวฉือเหย่เข้าไปในห้อง เงาร่างอรชรสายหนึ่งก็เดินตรงมาหา สาวใช้ผู้นี้ผิวพรรณขาวผ่อง จอนผมดำขลับ คุกเข่าลงตรงหน้าชายหนุ่มอย่างอ่อนช้อย มวยผมที่เกล้าขึ้นเผยให้เห็นท้ายทอยเปล่าเปลือย คอเสื้อคว้านลึก นางสางปอยผมตรงจอนเบาๆ เรียกเสียงอ่อนเสียงหวาน “ท่านโหว…” ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนสำนักพิมพ์ด้วยดีเสมอมา —.—.—.—.—.—.—.—.—.—
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — ในหมู่แฟนคลับที่ตามดารานั้น มีอัตราส่วนของเพศหญิงสูงมาก ซึ่งคงเป็นเพราะผู้หญิงนั้นใช้ความรู้สึกมากกว่า และใฝ่ฝันถึงความอ่อนโยน ความสวยงาม จากการติดตามดารามากกว่า ก็แค่การชอบคนคนหนึ่งเท่านั้นเอง เพราะคนที่ชื่นชอบคนนั้น โดดเด่นเปล่งประกาย เพราะอย่างนั้นความรู้สึกของแฟนคลับ จึงถูกเยาะเย้ยถากถางและไม่ได้รับการยอมรับอย่างนั้นหรือ แบบนี้จะไม่ให้น้อยใจได้ยังไงล่ะ แต่พอเห็นคนที่ติดตามคนนั้นยิ้มให้ ความน้อยเนื้อต่ำใจทั้งหมดก็กลายเป็นความหวานไปเลย การเป็นแฟนคลับที่ดีก็ควรจะรักอย่างบริสุทธิ์ และรู้จักขอบเขต แต่ว่าแย่แล้ว เธอแย่แล้ว แย่แล้วจริงๆ! ความรักของเธอไม่บริสุทธิ์แล้ว เธอต้องอยู่ให้ห่างจากเขา!! _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 44 ฮั่วซีนำบัตรคอนเสิร์ตรอบที่สามมาให้เธอ เซิ่งเฉียวดีใจเป็นที่สุดเธอเอ่ยว่า “จะกล้ารับได้ยังไงคะเนี่ย” พร้อมกับรับบัตรไปอย่างรวดเร็วแล้วเหลียวซ้ายแลขวาด้วยดวงตาเป็นประกาย ปากบอกว่าไม่ ทว่าร่างกายนั้นกลับซื่อสัตย์มาก ภายในห้องยังมีกลิ่นน้ำหอมผู้ชายหลงเหลืออยู่ ฮั่วซีขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เซิ่งเฉียวเก็บบัตรคอนเสิร์ตเรียบร้อยก็วิ่งออกมา “ฮั่วซี คุณอยากกินอะไร ฉันจะทำให้ค่ะ” “อะไรก็ได้” เขากล่าว […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — ในหมู่แฟนคลับที่ตามดารานั้น มีอัตราส่วนของเพศหญิงสูงมาก ซึ่งคงเป็นเพราะผู้หญิงนั้นใช้ความรู้สึกมากกว่า และใฝ่ฝันถึงความอ่อนโยน ความสวยงาม จากการติดตามดารามากกว่า ก็แค่การชอบคนคนหนึ่งเท่านั้นเอง เพราะคนที่ชื่นชอบคนนั้น โดดเด่นเปล่งประกาย เพราะอย่างนั้นความรู้สึกของแฟนคลับ จึงถูกเยาะเย้ยถากถางและไม่ได้รับการยอมรับอย่างนั้นหรือ แบบนี้จะไม่ให้น้อยใจได้ยังไงล่ะ แต่พอเห็นคนที่ติดตามคนนั้นยิ้มให้ ความน้อยเนื้อต่ำใจทั้งหมดก็กลายเป็นความหวานไปเลย การเป็นแฟนคลับที่ดีก็ควรจะรักอย่างบริสุทธิ์ และรู้จักขอบเขต แต่ว่าแย่แล้ว เธอแย่แล้ว แย่แล้วจริงๆ! ความรักของเธอไม่บริสุทธิ์แล้ว เธอต้องอยู่ให้ห่างจากเขา!! _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 41 ยามบ่ายฮั่วซีโพสต์เวยปั๋ว ฮั่วซี : [หวังว่าวงการเพลงจะมีผลงานต้นฉบับดีๆมากขึ้นนะครับ] คำพูดนี้เป็นเสมือนการตบหน้าคนที่ลอกผลงานคนอื่น และสื่อต่างๆรวมทั้งแอ๊กเคานต์ปั่นข่าวต่างก็พากันแชร์ข้อความนี้ เมื่อจุดสนใจถูกเบี่ยงเบนไปก็ช่วยให้งานประชาสัมพันธ์ของทางฝั่งเซิ่งเฉียวง่ายขึ้นไม่น้อย ทางรายการดาวจรัสแสงรุ่นเยาว์ก็ออกมาโพสต์ขอโทษ พร้อมชี้แจงว่าก่อนหน้านี้ไม่ทราบว่าผู้เข้าแข่งขันคัดลอกผลงานของผู้อื่นมา จากนี้ไปทีมงานจะตรวจสอบอย่างเข้มงวด และจะไม่ให้เกิดกรณีเช่นนี้ขึ้นอีก แม้จะมีบางช่วงเวลาที่ทางรายการอยากจะตีเซิ่งเฉียวให้ตาย ทว่าเรื่องนี้กลับทำให้ระดับความนิยมของรายการสูงขึ้นไม่น้อย พวกเขาจึงไม่สามารถทำอะไรเซิ่งเฉียวได้อย่างเปิดเผย […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — ในหมู่แฟนคลับที่ตามดารานั้น มีอัตราส่วนของเพศหญิงสูงมาก ซึ่งคงเป็นเพราะผู้หญิงนั้นใช้ความรู้สึกมากกว่า และใฝ่ฝันถึงความอ่อนโยน ความสวยงาม จากการติดตามดารามากกว่า ก็แค่การชอบคนคนหนึ่งเท่านั้นเอง เพราะคนที่ชื่นชอบคนนั้น โดดเด่นเปล่งประกาย เพราะอย่างนั้นความรู้สึกของแฟนคลับ จึงถูกเยาะเย้ยถากถางและไม่ได้รับการยอมรับอย่างนั้นหรือ แบบนี้จะไม่ให้น้อยใจได้ยังไงล่ะ แต่พอเห็นคนที่ติดตามคนนั้นยิ้มให้ ความน้อยเนื้อต่ำใจทั้งหมดก็กลายเป็นความหวานไปเลย การเป็นแฟนคลับที่ดีก็ควรจะรักอย่างบริสุทธิ์ และรู้จักขอบเขต แต่ว่าแย่แล้ว เธอแย่แล้ว แย่แล้วจริงๆ! ความรักของเธอไม่บริสุทธิ์แล้ว เธอต้องอยู่ให้ห่างจากเขา!! _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 43 เหลียงเสี่ยวถังตกใจไม่น้อย ตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด สภาพของเธอคงไม่สามารถทำงานต่อได้ เซิ่งเฉียวจึงจูงมือเธอแล้วพาไปที่ห้องอัดเสียง คนอื่นๆยังไม่กลับมา ทั้งห้องจึงมีเพียงพวกเธอแค่สองคน เซิ่งเฉียวรินน้ำร้อนให้เหลียงเสี่ยวถัง แล้วเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน “เธออยากอยู่คนเดียวสักพักไหม” เหลียงเสี่ยวถังพยักหน้าโดยไม่ส่งเสียง “โอเค ฉันจะรออยู่ด้านนอกนะ” เซิ่งเฉียวเปิดประตูแล้วออกไป ฟางไป๋กำลังอธิบายให้ผู้ช่วยผู้กำกับฟังว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้นอยู่ตรงทางเดิน […]