Category Archives: ทดลองอ่าน

โอตาคุวันสิ้นโลก 重生宅男的末世守则   暖荷 หน่วนเหอ เขียน เมิ่งเหวิน เเปล   นิยาย 7 เล่มจบ   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ____________________________________   บทที่ 98 โจร   พี่ใหญ่! หัวหน้าทีมของพวกนั้นกำลังพาคนบุกไปฆ่าพวกเราแล้ว!   หน่วยสร้างกำแพงเลิกสนใจชาวมุงด้านนอกกลุ่มนั้นแล้วตั้งใจทำงานกันอย่างขะมักเขม้น เพียงไม่นานผู้มีพลังพิเศษสองคนที่ไปช่วยงานที่โรงงานก็นั่งรถกลับมาทำงานสร้างกำแพงต่อ จนกระทั่งตอนพักกินข้าวเที่ยงทุกคนจึงมีเวลาว่างคุยเล่นกัน “…ศูนย์การค้ากับธนาคารที่อยู่ติดกันถูกดัดแปลงเป็นโรงงานไปแล้ว แถมยังขนอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือมาเพียบเลย เห็นบอกว่าอีกไม่นานก็จะเปิดรับสมัครคนงานด้วย” เสี่ยวหลี่เล่าให้ทุกคนฟังพร้อมกับเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ “ทำเป็นโรงงานอะไรเหรอ” อีกคนถามขึ้นด้วยความอยากรู้ “ดูเหมือนจะมีเครื่องทอด้วยมั้ง” “ฉันได้ยินว่ามีเครื่องจักรสำหรับทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปด้วย!” “ฉันใช้เครื่องทอผ้าเป็นนะ แต่ตอนนี้คงยังไม่รับสมัครคน…” ทันใดนั้นหลัวซวินก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย “เครื่องทอผ้า… ตอนนี้ในฐานที่มั่นมีวัตถุดิบสำหรับทอผ้าด้วยเหรอ” ทุกคนเงียบกันไปพักหนึ่งแล้วหันมาสบตากัน ก่อนที่คนหนึ่งจะเอ่ยขึ้นอย่างไม่มั่นใจ “บางทีอาจมีคนไปรวบรวมมาจากในเมืองละมั้ง” ตอนนี้ตามเรือกสวนไร่นาล้วนปลูกแต่ธัญพืชเต็มไปหมด ต่อให้รอบนี้เก็บเกี่ยวได้แล้ว รอบหน้าก็คงยังปลูกพืชชนิดเดิมต่อ คงยังไม่คิดจะปลูกพืชที่กินไม่ได้อย่างพวกฝ้ายก่อนแน่ ทหารหลายคนเติบโตมาจากครอบครัวเกษตรกร ถ้านึกดูดีๆ ก็จะเข้าใจสิ่งที่หลัวซวินต้องการจะถาม หลัวซวินรู้อยู่แล้วว่าอย่างน้อยๆ ต้องรอถึงปีที่สามนับจากวันสิ้นโลก ฐานที่มั่นจึงจะสามารถตั้งโรงงานสิ่งทอขึ้นมาได้ ช่วงเวลาก่อนหน้านั้นเขาไม่เคยได้ยินข่าวเรื่องนี้มาก่อน “เฮ้อ คงจะขนอุปกรณ์กลับมาตั้งไว้ก่อน […]

เมื่อผมเป็นเจ้าของสวนสัตว์ 我开动物园那些年   ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน 拉棉花糖的兔子   Himazan แปล   ติดตามกำหนดการวางขายหนังสือได้ที่เพจ Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   +++++++++++++++++++   บทที่ 52.2   ลูกแพนด้ารุ่นนี้มีทั้งหมดยี่สิบห้าตัว วันนี้เป็นการปรากฏตัวออกสื่อครั้งแรกของพวกมัน เจ้าหน้าที่หญิงย้ายลูกแพนด้ามาวางบนเบาะกลางห้องทีละตัว ๆ เรียงกันอย่างเป็นระเบียบจนได้สิบกว่าตัว ในระหว่างที่เจ้าหน้าที่ชายกำลังพูดคุยกับนักข่าว ช่วงที่พวกเขาไม่ได้ให้ความสนใจ มีลูกแพนด้าตัวหนึ่งปีนเข้ามาจากข้างนอก มันห้อยโหนอยู่ตรงขอบหน้าต่างก่อนพลิกตัวร่วงตุ้บลงบนพื้น กลิ้งอีกสองสามตลบ เรียกความสนใจจากลูกแพนด้าที่ฟุบอยู่ตัวอื่น ๆ พวกมนุษย์ไม่เห็นภาพนี้ เนื่องจากเป็นจุดอับสายตาของพวกเขา ลูกแพนด้าตัวนี้ตะกายมายังเบาะด้วยความเร็วที่ไม่สมกับรูปร่าง มันคลานมาที่ข้างเบาะอย่างรวดเร็ว จังหวะนี้เอง เจ้าหน้าที่ชายหันมาเห็นแพนด้าตัวหนึ่งกำลังจะคลานออกไปข้างนอกเลยรีบก้าวออกมาข้างหน้าหลายก้าว ใช้มือข้างหนึ่งคว้าหลังคอมันเพื่อหิ้วไปวางไว้บนเบาะ นักข่าวถาม “นั่วนั่วกับเหวยเหว่ยคือตัวไหนหรือครับ” เจ้าหน้าที่ชายชี้ไปทางลูกแพนด้าที่นอนหมอบอยู่ด้วยกันสองตัว “ตัวที่อ้วนที่สุดสองตัวนั้นครับ” เขาพูดพลางอุ้มนั่วนั่วกับเหวยเหว่ยขึ้นมา พวกมันยังง่วงงุน พ่อนมเลยอุ้มแกว่งสองครั้งแล้ววางกลับลงไปอย่างระมัดระวัง ทันทีที่มันถูกวางลง แพนด้าตัวที่เพิ่งแหกคอกเมื่อกี้ก็ใช้ลำตัวท่อนบนทับนั่วนั่ว ทำเสียงอืออา นั่วนั่วยืดคอ ดมกลิ่นบนตัวมัน อุ้งมือของพานเสวี้ยนเฟิงลูบตัวนั่วนั่วอย่างร่าเริง แล้วยังไปลูบเหวยเหว่ยต่ออีก […]

เมื่อผมเป็นเจ้าของสวนสัตว์ 我开动物园那些年   ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน 拉棉花糖的兔子   Himazan แปล   ติดตามกำหนดการวางขายหนังสือได้ที่เพจ Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   +++++++++++++++++++   บทที่ 52.1   หลังฮวนฮวนจากไประยะหนึ่ง ทุกคนก็เริ่มหายเศร้าเนื่องจากเพนกวินอาเดลีออกไข่แล้ว และกำลังจะมีชีวิตใหม่ถือกำเนิด ผ่านไปอีกสักพัก ต้วนเจียเจ๋อก็ได้ยินข่าวดีอีกหนึ่งข่าว การบำเพ็ญเพียรของฉีจี้คืบหน้าอย่างมาก “คุณครู” ไป๋ซู่เจินบอกว่าฉีจี้มีพรสวรรค์ แน่นอนว่าเรื่องพรสวรรค์นี้คงไม่พ้นช่วงที่อยู่ในไข่ ตอนนั้นมันได้รับการอบรมสั่งสอนจากอีกาทองสามขาเป็นเวลานาน ต้วนเจียเจ๋อฟังจบก็ไปรับฉีจี้มาที่ห้องของตัวเอง “ไหนดูซิ ว่าแกมีพัฒนาการยังไงบ้าง” พอฉีจี้หย่อนก้นนั่งลงกับพื้น ตัวหนา ๆ ล่ำ ๆ ของมันก็ดูเหมือนภูเขาลูกเล็ก ๆ อย่างไรอย่างนั้น มันคุยโอ่เรื่องผลงานการบำเพ็ญเพียรของตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก ลู่ยาเอามือไพล่หลัง ยืนอยู่ด้านข้าง ไม่รู้ทำไมทุกเส้นขนถึงเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ อาจเพราะคิดถึงผู้สืบทอดความโดดเด่นของตัวเอง ต้วนเจียเจ๋อโบกมือ “พูดจาให้มันรู้เรื่องหน่อยสิ!” ฉีจี้ “…” ลู่ยา “ที่ลูกชายนายพูดเมื่อกี้มันเทียบเท่าระดับประถมแล้วนะ!” เขาบอกเป็นเชิงปรามต้วนเจียเจ๋อว่าอย่าหาว่าฉีจี้พูดจาไม่รู้เรื่อง […]

AWM 绝地求生 Drunk on You (th) เพราะนายคือ AWM ของฉัน   漫漫何其多 ม่านม่านเหอฉีตัว เขียน จิ้งจอกธารา แปล   — โปรย — ฉีจุ้ย หรือ Drunk เทพแห่งวงการอีสปอร์ต กัปตันทีมนักแม่นปืนผู้วางแผนเกมเป็นเลิศ หากเขาได้ปืนสไนเปอร์ปีศาจอย่าง AWM มาครอบครอง ศัตรูที่หมายตาย่อมไม่มีทางหลุดรอด ทว่าอวี๋หยาง หรือ Youth หนุ่มนักแข่งอีสปอร์ตสุดน่ารัก ผู้เป็นดุจปืน AWM หายากและเสนล้ำค่าของเทพฉี กลับมาหลอกให้เขารักแล้วหักอกกันซะได้ แทนที่อีกฝ่ายทำร้ายใจเขาแล้วจะหนีไปให้ไกล กลับพาตัวเองเข้ามาอยู่ในสโมสรเดียวกับเขาเสียอย่างนั้น คราวนี้มีหรือฉีจุ้ยจะปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดรอดไปได้ ไม่ว่าจะปืนหรือคนก็ต้องเป็นของเขาเพียงผู้เดียว   ———————————————————–   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายหนังสือได้ที่เพจ Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   2   ฉีจุ้ยเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น ก้าวขึ้นลู่วิ่ง เลือกโหมดเดินช้าเพื่อสุขภาพ ระหว่างเดิน ฉีจุ้ยไถฟีดเวยปั๋วอ่านคอมเมนต์ไปเรื่อยๆ แฟนคลับสาวๆ ยังคงคร่ำครวญและถามเป็นเสียงเดียวกันว่าทำไมไม่เห็นฉีจุ้ยมาไลฟ์สตรีมบ้างเลย ฉีจุ้ยเลือกตอบคอมเมนต์หนึ่งของคนที่ใช้รูปโปรไฟล์น่ารัก ก่อนกดออกจากเวยปั๋วและเปิดหน้าเว็บบอร์ด [ช่วงนี้ Drunk มัวทำอะไรอยู่ หรือฉันตาบอดเอง เมื่อกี้ดูบันทึกการเล่น […]

AWM 绝地求生 Drunk on You (th) เพราะนายคือ AWM ของฉัน     漫漫何其多 ม่านม่านเหอฉีตัว เขียน จิ้งจอกธารา แปล   — โปรย — ฉีจุ้ย หรือ Drunk เทพแห่งวงการอีสปอร์ต กัปตันทีมนักแม่นปืนผู้วางแผนเกมเป็นเลิศ หากเขาได้ปืนสไนเปอร์ปีศาจอย่าง AWM มาครอบครอง ศัตรูที่หมายตาย่อมไม่มีทางหลุดรอด ทว่าอวี๋หยาง หรือ Youth หนุ่มนักแข่งอีสปอร์ตสุดน่ารัก ผู้เป็นดุจปืน AWM หายากและเสนล้ำค่าของเทพฉี กลับมาหลอกให้เขารักแล้วหักอกกันซะได้ แทนที่อีกฝ่ายทำร้ายใจเขาแล้วจะหนีไปให้ไกล กลับพาตัวเองเข้ามาอยู่ในสโมสรเดียวกับเขาเสียอย่างนั้น คราวนี้มีหรือฉีจุ้ยจะปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดรอดไปได้ ไม่ว่าจะปืนหรือคนก็ต้องเป็นของเขาเพียงผู้เดียว   ———————————————————–   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายหนังสือได้ที่เพจ Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   1   เวลาบ่ายสองโมง ณ บ้านแคมป์สโมสร HOG สาขาเกม PUBG ในเมืองหมัว[1] กัปตันทีมหนึ่งสวมเสื้อยูนิฟอร์มทีมคลุมเหนือไหล่ ในมือถือกระบอกน้ำ สวมรองเท้าแตะ เดินลากเท้าลงมายังชั้นล่างอย่างไม่รีบร้อนผ่านกำแพงเกียรติยศ[2]ซึ่งทอดยาวเต็มพื้นที่ทั้งสามชั้นอาคาร มีถ้วยรางวัลและเหรียญรางวัลจำนวนนับไม่ถ้วนฝังโชว์ไว้ข้างใน กว่าครึ่งหนึ่งในนั้นสลักไอดีเกมของกัปตันทีมหนึ่ง […]

老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่   ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล   — โปรย — กระจกเงาแบบตั้งพื้นสะท้อนภาพหญิงสาวตรงหน้าซึ่งมีใบหน้าขาวซีด ผมยาวม้วนงอเล็กน้อยในระดับอก ใบหน้านี้เป็นใบหน้าที่ครั้งหนึ่งเธอเคยชิงชัง เธอก้มศีรษะลงโค้งคำนับสามครั้ง “เซิ่งเฉียว ฉันขอโทษนะ” ขอโทษที่เมื่อก่อนฉันโจมตีเธอตามใจชอบโดยไม่รู้อะไรเลย ขอโทษที่ฉันรัวแป้นพิมพ์แบบไม่รับผิดชอบ ทำให้เธอต้องเจ็บปวด ขอโทษที่โลกออนไลน์ทำลายเธออย่างโหดร้ายไปตามกระแสสังคม ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงหายตัวไป อาจเป็นเพราะเธอแบกรับความโหดร้ายของโลกใบนี้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว และฉันก็เป็นหนึ่งในผู้ร้ายเสียด้วย ฉันจะแก้ไขปัญหาทุกอย่างเอง ฉันจะทำให้ชีวิตที่มืดมนของเธอได้พบกับแสงสว่าง   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   1   เมื่อดาราชายผู้โด่งดังคับฟ้าอย่างฮั่วซีจะไปร่วมงานกิจกรรมที่ชีเคอซงในคืนพรุ่งนี้ เหล่าแฟนคลับจึงแห่แหนกันไปต้อนรับเขาที่สนามบินอย่างไม่ขาดสาย ในฐานะที่เป็นแม่ไซต์[1]และเป็นแม่ยก[2]ระดับอาวุโสที่กล้าสถาปนาตนเองเป็นภรรยาของฮั่วซี เฉียวเฉียวจึงแบกกล้องถ่ายรูปแล้วออกจากบ้านไป… เมื่อขึ้นมาบนรถเธอก็เลื่อนดูเวยปั๋ว[3]ก่อนจะพบว่า “เซิ่งเฉียว” ติดอันดับคำค้นหายอดนิยมอีกครั้ง ถ้าถามว่าเฉียวเฉียวเกลียดใครที่สุดในวงการบันเทิง แน่นอนว่าไม่มีทางเป็นใครอื่นไปได้นอกจากดาราสาวที่ชื่อเซิ่งเฉียว! ดาราสาวผู้นี้อาศัยชื่อว่าเป็น “รุ่นน้องของฮั่วซี” เปิดตัวเข้าสู่วงการครั้งแรกผ่านรายการเรียลิตี้ประเภทถ่ายทำนอกสถานที่ ทั้งๆ ที่ไม่มีผลงานอะไรโดดเด่น จากนั้นมาเธอก็เริ่มวิถีมนุษย์เอาแต่ใจที่ชอบเสแสร้งแกล้งทำเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ เดิมทีหล่อนก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับฮั่วซีหรอก เพราะอีกฝ่ายเป็นถึงดาราดังระดับแนวหน้าที่มียอดแฟนคลับในเวยปั๋วกว่าเจ็ดสิบล้านคน ในขณะที่หล่อนเป็นเพียงดาราสาวหน้าใหม่ที่ไม่ได้มีผลงานโดดเด่นนัก นอกจากจะเป็นศิลปินในสังกัดเดียวกันแล้ว ทั้งสองคนก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย […]

老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่   ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล   — โปรย — กระจกเงาแบบตั้งพื้นสะท้อนภาพหญิงสาวตรงหน้าซึ่งมีใบหน้าขาวซีด ผมยาวม้วนงอเล็กน้อยในระดับอก ใบหน้านี้เป็นใบหน้าที่ครั้งหนึ่งเธอเคยชิงชัง เธอก้มศีรษะลงโค้งคำนับสามครั้ง “เซิ่งเฉียว ฉันขอโทษนะ” ขอโทษที่เมื่อก่อนฉันโจมตีเธอตามใจชอบโดยไม่รู้อะไรเลย ขอโทษที่ฉันรัวแป้นพิมพ์แบบไม่รับผิดชอบ ทำให้เธอต้องเจ็บปวด ขอโทษที่โลกออนไลน์ทำลายเธออย่างโหดร้ายไปตามกระแสสังคม ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงหายตัวไป อาจเป็นเพราะเธอแบกรับความโหดร้ายของโลกใบนี้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว และฉันก็เป็นหนึ่งในผู้ร้ายเสียด้วย ฉันจะแก้ไขปัญหาทุกอย่างเอง ฉันจะทำให้ชีวิตที่มืดมนของเธอได้พบกับแสงสว่าง   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   2   ฮั่วซีพาเฉียวเฉียวกลับบ้าน เขารินน้ำอุ่นใส่แก้วให้เธอ แล้วนั่งลงที่ฝั่งตรงข้าม เธอยังคงร้องไห้จนไหล่สั่น ร้องไปก็มองไปรอบๆ ก่อนที่สายตาจะหยุดลงตรงชายหนุ่ม เธอหลับตาลงแล้วเอ่ยเสียงแผ่วด้วยความประหลาดใจ “ฮั่วซี…” เขาใช้มือข้างหนึ่งเท้าคางมองเธอ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ตีความไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไร “เซิ่งเฉียว คุณคิดจะทำอะไรอีก” ทันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายเรียกตนว่าเซิ่งเฉียว น้ำตาก็ไหลพรากเป็นเขื่อนแตกอีกครั้ง ฮั่วซี “…” เธอร้องไห้อยู่อย่างนั้นสักพัก แล้วทำท่าเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก จึงเงยหน้าถาม “ฮั่วซี […]

ช่วงเวลาดีๆ ที่มีแต่รัก 造作时光    เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง 月下蝶影 เขียน Hanza แปล   — โปรย — รัชทายาทรูปโฉมหล่อเหลาไร้ผู้ใดเทียม เก่งทั้งบุ๋นและบู๊ แต่ถึงเขาหน้าตาดีเพียงใด้ก่งกาจเพียงใด ก็หักล้างกับนิสัยไม่ดีและปากร้ายไม่ได้ หญิงผู้ดีมีชาติตระกูล มีหรือจะอดทนกับความปากร้าย ที่สามารถฆ่าคนอย่างไร้รูปเช่นนั้น ว่ากันว่าแม้แต่สนมในวังหลวงทั้งหลายก็ยังมิอาจต่อกรกับรัชทายาท นับประสาอันใดกับพวกนางที่เป็นสาวน้อยที่มีพลังในการชิงดีชิงเด่นไม่เข้มแข็งพอ คิดดูอีกที เมื่อรัชทายาทถูกตาจ้องใจสตรีอ่อนแอขี้โรค นับว่านางเป็นเนื้อสมันที่เดินเข้าปากเสือ น่าจะโชคร้ายมากกว่าโชคดี แม้ภายนอก ฮวาหลิวหลี อ่อนแอขี้โรค ทว่าแท้จริงนางเป็นสตรีที่น่าครั่นคร้ามยิ่ง ไม่ว่าฝ่ายใดที่พยายามลอบสังหารนาง กลับต้องแพ้ภัยตัวเอง จีหยวนซู่ บุรุษรูปงาม สูงศักดิ์ เป็นถึงรัชทายาทแคว้นจิ้น เขาถูกตาต้องใจนาง คอยปกป้องเอาใจนางเสมอ ต่อให้นางเข้มแข็งเพียงใดก็ยังพ่ายต่อเขา และที่สำคัญคือพ่ายต่อรูปโฉมบุรุษที่เป็นจุดอ่อนของนาง   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ   (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   42 “ทูลรัชทายาท ตลอดเส้นทางนับแต่อวิ๋นหานออกจากคุกศาลต้าหลี่มาถึงโรงหินนั้น เขาพบผู้ผ่านทางโดยบังเอิญสามหน และพวกเรายังจับตามองนักโทษที่ได้พูดคุยกับเขาด้วยพ่ะย่ะค่ะ” ขันทีรับใช้ใกล้ชิดมองรัชทายาทอย่างลังเลผาดหนึ่ง […]

ช่วงเวลาดีๆ ที่มีแต่รัก 造作时光    เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง 月下蝶影 เขียน Hanza แปล   — โปรย — รัชทายาทรูปโฉมหล่อเหลาไร้ผู้ใดเทียม เก่งทั้งบุ๋นและบู๊ แต่ถึงเขาหน้าตาดีเพียงใด้ก่งกาจเพียงใด ก็หักล้างกับนิสัยไม่ดีและปากร้ายไม่ได้ หญิงผู้ดีมีชาติตระกูล มีหรือจะอดทนกับความปากร้าย ที่สามารถฆ่าคนอย่างไร้รูปเช่นนั้น ว่ากันว่าแม้แต่สนมในวังหลวงทั้งหลายก็ยังมิอาจต่อกรกับรัชทายาท นับประสาอันใดกับพวกนางที่เป็นสาวน้อยที่มีพลังในการชิงดีชิงเด่นไม่เข้มแข็งพอ คิดดูอีกที เมื่อรัชทายาทถูกตาจ้องใจสตรีอ่อนแอขี้โรค นับว่านางเป็นเนื้อสมันที่เดินเข้าปากเสือ น่าจะโชคร้ายมากกว่าโชคดี แม้ภายนอก ฮวาหลิวหลี อ่อนแอขี้โรค ทว่าแท้จริงนางเป็นสตรีที่น่าครั่นคร้ามยิ่ง ไม่ว่าฝ่ายใดที่พยายามลอบสังหารนาง กลับต้องแพ้ภัยตัวเอง จีหยวนซู่ บุรุษรูปงาม สูงศักดิ์ เป็นถึงรัชทายาทแคว้นจิ้น เขาถูกตาต้องใจนาง คอยปกป้องเอาใจนางเสมอ ต่อให้นางเข้มแข็งเพียงใดก็ยังพ่ายต่อเขา และที่สำคัญคือพ่ายต่อรูปโฉมบุรุษที่เป็นจุดอ่อนของนาง   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ   (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   41   ยามที่ฮวาหลิวหลีและรัชทายาทเดินมากลางศาลา ขันทีรับใช้ข้างกายรัชทายาทตระเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมพรัก รอบศาลาทุกสองก้าวจะมีราชองครักษ์ที่ต่างกายเป็นชาวบ้านยืนอยู่ เห็นชัดว่าฮ่องเต้ไม่วางใจเรื่องความปลอดภัยของรัชทายาทยามออกนอกวัง […]