不要物种歧视 อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ เล่ม 2 月下蝶影 เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง เขียน นกแก้ว แปล — โปรย — ‘พยับเมฆบนท้องนภาหมุนแปรปรวนคล้ายจะบังเกิดอสนีบาต ฝูหลีมองมังกรทองที่ขวางด้านหน้าตนก่อนแหงนหน้ามองฟ้า’ เขาไม่เคยคาดคิดและก็ไม่เคยคาดหวังมาก่อนว่าวันหนึ่งจะมีใครเอาชีวิตทั้งชีวิตมาปกป้องเขา หลังจากตัดสินใจเข้าทำงานใน ‘กรมควบคุม’ ความสัมพันธ์ของฝูหลีกับจวงชิงก็รุดหน้า ทว่าจะอย่างไรก็คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะปกป้องเขาถึงเพียงนี้ การมีใครสักคนร่วมต่อสู้ไปด้วยกันก็ดีเช่นนี้เอง ไม่ว่าต้องเจอกับปีศาจตนใด หรือเรื่องราวในอดีตที่เลวร้ายสักแค่ไหน ขอแค่มีใครสักคนยอมเดิน ‘จับมือ’ กันไปก็ใช้ได้แล้ว ว่าแต่ ‘จับมือ’ เลยเหรอ ปีศาจน้อยใหญ่ในกรมควบคุมจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม แต่ความจริงจะว่าอะไรก็ช่างเถอะ แค่อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันก็พอแล้ว —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 50 “โฮก!” ฝูหลีถีบเท้าหลังพร้อมคำราม ก่อนจะกระโดดไปยืนบนหัวมังกรทอง ภายใต้แสงจันทร์สาดกระทบเรือนกายเล็กผอมทอประกายสีแดงหม่น เขาก้มหน้ามองมังกรทองใต้ฝ่าเท้า “เวลาแบบนี้จะให้ผู้เยาว์อย่างคุณส่งตัวเองไปตายได้อย่างไร” “ฝูหลี!” จวงชิงอยากจะตวัดหางคว้าฝูหลีกลับมา แต่ความเร็วในการกระโดดของกระต่ายที่บำเพ็ญจนกลายเป็นภูตแล้วรวดเร็วเกินไป […]
Category Archives: ไม่มีหมวดหมู่
幼崽护养协会 ผมจะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่อนุบาลสัตว์ เล่ม 2 酒矣 (Jiu Yi) เขียน ชาเย็น Lover แปล — โปรย — ด้วยความช่วยเหลือของเซี่ยหลวน อนุบาลสัตว์ สาขาอวิ๋นเป่า พัฒนาก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว มีเหล่าลูกสัตว์สมาชิกใหม่เพิ่มเข้ามามากมายในสาขา การที่ได้ดูแลและอยู่กับเจ้าพวกตัวน้อยทั้งหลาย| ทำให้เซี่ยหลวนเริ่มเข้าใจทีละนิด ว่าเพราะอะไรเขาถึงถูกเลือกให้มาทำหน้าที่พี่เลี้ยงลูกสัตว์ ณ อวกาศแห่งนี้ —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 47 วันที่สี่สิบเจ็ดในฐานะพี่เลี้ยง แม้เป็นเพียงเสียงขับร้องของลูกสัตว์ แต่ผู้ชมที่อยู่ริมฝั่งกลับค่อยๆ ตั้งใจฟังโดยไม่รู้ตัว บางคนถึงขั้นตกอยู่ในภวังค์ เงือกโตเต็มวัยหลายตัวได้ฟังแค่ประโยคแรกก็เชื่อมั่นว่า เมื่อลูกสัตว์เติบโตขึ้น เสียงขับขานของมันต้องเป็นหนึ่งในเสียงที่สะกดคนให้เคลิบเคลิ้มได้แน่ และเมื่อฟังต่อไปเรื่อย ๆ พวกเขาก็รู้สึกว่า ต่อให้ตอนนี้เป็นแค่เสียงร้องของลูกสัตว์ก็ทำให้เคลิบเคลิ้มได้ระดับหนึ่งแล้ว ไม่ต้องพูดถึงพลังที่รับรู้ได้ยามขับขาน เห็นได้ชัดว่าลูกเงือกตัวนี้มีพรสวรรค์สูงมาก […]
การกลับมาของนางฟ้า 回归的女神 เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง 月下蝶影 เขียน ซานซาน แปล — โปรย — หนิงซี เด็กเก่งขั้นเทพที่เพื่อนๆ สมัยมัธยมปลายตั้งฉายาให้ว่า “ยายกระปุกหมู” ต้องสูญเสียครอบครัวเพราะการกลั่นแกล้งของเพื่อนนักเรียน จนเธอต้องระหกระเหินไปเรียนต่อต่างประเทศ ปากกัดตีนถีบตามลำพังเพื่อเอาชีวิตรอด เจ็ดปีผ่านไป เธอกลับมาอีกครั้งพร้อมกับรูปร่างหน้าตาที่สวยงามราวกับนางฟ้า และก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงเป็นขวัญใจของแฟนคลับจำนวนมาก ทว่าการกลับมาครั้งนี้ของเธอไม่ใช่แค่เพื่อแสวงหาเกียรติยศ เงินทอง แต่เพื่อแก้แค้น! เมื่อหนิงซีหวนกลับประเทศอีกครั้ง ฉางสือกุย ประธานหนุ่มหล่อพ่อรวยที่แอบชอบเธอมาตั้งแต่สมัยเรียน จึงรีบก้าวเข้ามาสารภาพรักกับเธอก่อนที่จะสายเกินไปอย่างครั้งก่อน ท่ามกลางเรื่องราวความรักของไฮโซหนุ่มกับดาราสาวมีปมปัญหาผุดขึ้นมามากมาย ทั้งคู่ต้องร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรคและข่าวลือนานัปการไปด้วยกันอย่างไม่ย่อท้อ _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 2 หนิงซีลงจากรถแท็กซี่ เดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็เห็นจางชิงอวิ๋นรอเธออยู่หน้าประตูใหญ่ชั้นล่าง จางชิงอวิ๋นอายุสามสิบเศษ หน้าตาเจนโลกอยู่บ้าง แต่คนลักษณะนี้มักทำให้คนอื่นรู้สึกเชื่อถือพึ่งพาได้ ตอนที่เธอเห็นเขา เขาก็เห็นเธอแล้วเหมือนกัน จางชิงอวิ๋นดับบุหรี่ในมือโยนทิ้งลงถังขยะด้านข้าง จากนั้นสาวเท้าสองสามก้าวไปหาหนิงซี “คุณมาถึงก่อนเวลาสิบกว่านาทีนะครับ” “หนึ่งในข้อดีของฉันคือไม่ปล่อยให้คนอื่นรอนานค่ะ” หนิงซียิ้มพลางมองตึกใหญ่โอ่อ่าหรูหรานี้แวบหนึ่ง […]
幼崽护养协会 ผมจะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่อนุบาลสัตว์ เล่ม 2 酒矣 (Jiu Yi) เขียน ชาเย็น Lover แปล — โปรย — ด้วยความช่วยเหลือของเซี่ยหลวน อนุบาลสัตว์ สาขาอวิ๋นเป่า พัฒนาก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว มีเหล่าลูกสัตว์สมาชิกใหม่เพิ่มเข้ามามากมายในสาขา การที่ได้ดูแลและอยู่กับเจ้าพวกตัวน้อยทั้งหลาย| ทำให้เซี่ยหลวนเริ่มเข้าใจทีละนิด ว่าเพราะอะไรเขาถึงถูกเลือกให้มาทำหน้าที่พี่เลี้ยงลูกสัตว์ ณ อวกาศแห่งนี้ —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 48 วันที่สี่สิบแปดในฐานะพี่เลี้ยง อัญมณีทรงรีเม็ดนี้มีสีดุจแสงจันทร์ละมุนละไม รายล้อมด้วยประกายแวววาวงดงามสมชื่อหินจันทราอย่างไร้ข้อกังขา และเวลานี้ลูกสัตว์ตัวกลมขนปุกปุยก็ใช้ปากคาบอัญมณีเม็ดนี้มาพร้อมกับแหงนหน้าประชิดตัวชายหนุ่ม เห็นได้ชัดว่าลูกน็อกซ์อยากจะมอบอัญมณีที่คาบอยู่ให้เขา “ฮู่ววว” ลูกน็อกซ์เข้ามาใกล้อกของชายหนุ่ม แต่ไม่ได้ซบลงบนนั้น มันเพียงคาบอัญมณีไว้พลางร้องงึมงำเบา ๆ เป็นครั้งที่สองเท่านั้น เซี่ยหลวนก้มหน้ามองลูกสัตว์ที่กำลังเงยหน้าจ้องเขาอย่างใจจดใจจ่อด้วยนัยน์ตาเรียวรีสีฟ้าอ่อนคู่นั้น ลูกน็อกซ์พยายามโชว์อัญมณีให้เขาเห็น เซี่ยหลวนจึงใจอ่อนยวบอย่างห้ามไม่อยู่ […]
การกลับมาของนางฟ้า 回归的女神 เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง 月下蝶影 เขียน ซานซาน แปล — โปรย — หนิงซี เด็กเก่งขั้นเทพที่เพื่อนๆ สมัยมัธยมปลายตั้งฉายาให้ว่า “ยายกระปุกหมู” ต้องสูญเสียครอบครัวเพราะการกลั่นแกล้งของเพื่อนนักเรียน จนเธอต้องระหกระเหินไปเรียนต่อต่างประเทศ ปากกัดตีนถีบตามลำพังเพื่อเอาชีวิตรอด เจ็ดปีผ่านไป เธอกลับมาอีกครั้งพร้อมกับรูปร่างหน้าตาที่สวยงามราวกับนางฟ้า และก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงเป็นขวัญใจของแฟนคลับจำนวนมาก ทว่าการกลับมาครั้งนี้ของเธอไม่ใช่แค่เพื่อแสวงหาเกียรติยศ เงินทอง แต่เพื่อแก้แค้น! เมื่อหนิงซีหวนกลับประเทศอีกครั้ง ฉางสือกุย ประธานหนุ่มหล่อพ่อรวยที่แอบชอบเธอมาตั้งแต่สมัยเรียน จึงรีบก้าวเข้ามาสารภาพรักกับเธอก่อนที่จะสายเกินไปอย่างครั้งก่อน ท่ามกลางเรื่องราวความรักของไฮโซหนุ่มกับดาราสาวมีปมปัญหาผุดขึ้นมามากมาย ทั้งคู่ต้องร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรคและข่าวลือนานัปการไปด้วยกันอย่างไม่ย่อท้อ _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 1 เมืองหลวงในเดือนมิถุนายนแสนจะร้อนอบอ้าว หนิงซีเดินออกจากทางเชื่อมมองไปยังกลุ่มคนตรงจุดรอรับผู้โดยสาร เห็นชายหนุ่มใส่เสื้อเชิ้ตขาวกับแว่นตากรอบดำคนหนึ่งยืนเขย่งปลายเท้าพร้อมชูป้ายในมือขึ้นสูง บนป้ายเขียนชื่อตัวเองไว้ เธอจึงสาวเท้าตรงไปหาชายหนุ่มคนนี้ หวังเฮ่อแอบหงุดหงิดอยู่บ้าง อากาศร้อนตับแตกยังให้เขามารับเด็กใหม่ของบริษัท เป็นใครก็คงไม่พอใจสักเท่าไร เผอิญเขาไม่มีเส้นสายในบริษัท กว่าจะปักหลักได้อย่างมั่นคงไม่ใช่ง่ายๆ ถึงในใจจะอึดอัดคับข้องบ้างก็ไม่แสดงออกมา เครื่องบินล่าช้ากว่ากำหนดเกือบสองชั่วโมง […]
ข้าอยากเป็นภรรยาจอมยุทธ์ 鸢鸢相报 จ้าวเฉียนเฉียน 赵乾乾 เขียน ลีลรักษ์ แปล — โปรย — หวังชิงเฉี่ยน บุตรีเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ผู้มีความคลั่งไคล้ที่จะเป็นจอมยุทธ์หญิง และมีความใฝ่ฝันว่าอยากแต่งงานกับจอมยุทธ์หนุ่ม ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าวันหนึ่งบุตรชายอัครเสนาบดี ฟั่นเทียนหาน ผู้มีคุณสมบัติเป็นเลิศระดับจ้วงหยวนบู๊คนใหม่จะมาสู่ขอนาง ที่ไม่มีคุณสมบัติกุลสตรีตามแบบฉบับอะไรเลย นอกจาก “ความรวย” นางแคลงใจนักว่าเขาคงแต่งเพราะหมายตาสินเดิมเจ้าสาวอันมหาศาลของนางล่ะสิ! แต่ในเมื่อสตรีอย่างไรก็ต้องออกเรือน แต่งกับจ้วงหยวนบู๊ ก็ใกล้เคียงความฝันของนางกึ่งหนึ่ง เช่นนั้น “แต่งก็แต่ง” แต่หลังจากแต่งงานกันแล้ว กลับพบว่าเรื่องราวมันแสนจะพิลึกพิลั่นกว่านั้นมาก มีอย่างที่ใด ในจวนจ้วงหยวนที่นางกับสามีอยู่ด้วยกัน ยังมีญาติผู้น้องของเขาตามมาอยู่ด้วย! ทั้งนางยังถูกดึงเข้าไปพัวพันกับเรื่องราวความรักความแค้นของคนอื่นโดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่อีก ตกลงว่าที่สามีจ้วงหยวนบู๊รูปงามยืนกรานจะแต่งงานกับนางเป็นเพราะอะไรกันแน่ แล้วความฝันที่จะได้ผาดโผนผจญภัยไปกับยอดฝีมือผู้รู้ใจของนางจะเป็นอย่างไรต่อ _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 1.2 ฝังกลบบุปผา ยามนี้ภายในลานเรือนกว้างขวางเหลือเพียงข้ากับฟั่นเทียนหาน ลมฤดูสารทพลันพัดกระโชกมา หอบเอากลีบดอกไม้ปลิวว่อนทั่วฟ้า พัดเนินสุสานบุปผาที่ข้าก่อไว้กระจายไปหมด ผมเผ้าของข้าและเสื้อผ้าของเขายุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิง คราวนี้ก็เลยดูน่าเศร้าอยู่หลายส่วน ข้ามองกลีบดอกไม้สองกลีบที่ปลิวมาตกบนไหล่เขาอย่างใจลอย […]
ข้าอยากเป็นภรรยาจอมยุทธ์ 鸢鸢相报 จ้าวเฉียนเฉียน 赵乾乾 เขียน ลีลรักษ์ แปล — โปรย — หวังชิงเฉี่ยน บุตรีเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ผู้มีความคลั่งไคล้ที่จะเป็นจอมยุทธ์หญิง และมีความใฝ่ฝันว่าอยากแต่งงานกับจอมยุทธ์หนุ่ม ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าวันหนึ่งบุตรชายอัครเสนาบดี ฟั่นเทียนหาน ผู้มีคุณสมบัติเป็นเลิศระดับจ้วงหยวนบู๊คนใหม่จะมาสู่ขอนาง ที่ไม่มีคุณสมบัติกุลสตรีตามแบบฉบับอะไรเลย นอกจาก “ความรวย” นางแคลงใจนักว่าเขาคงแต่งเพราะหมายตาสินเดิมเจ้าสาวอันมหาศาลของนางล่ะสิ! แต่ในเมื่อสตรีอย่างไรก็ต้องออกเรือน แต่งกับจ้วงหยวนบู๊ ก็ใกล้เคียงความฝันของนางกึ่งหนึ่ง เช่นนั้น “แต่งก็แต่ง” แต่หลังจากแต่งงานกันแล้ว กลับพบว่าเรื่องราวมันแสนจะพิลึกพิลั่นกว่านั้นมาก มีอย่างที่ใด ในจวนจ้วงหยวนที่นางกับสามีอยู่ด้วยกัน ยังมีญาติผู้น้องของเขาตามมาอยู่ด้วย! ทั้งนางยังถูกดึงเข้าไปพัวพันกับเรื่องราวความรักความแค้นของคนอื่นโดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่อีก ตกลงว่าที่สามีจ้วงหยวนบู๊รูปงามยืนกรานจะแต่งงานกับนางเป็นเพราะอะไรกันแน่ แล้วความฝันที่จะได้ผาดโผนผจญภัยไปกับยอดฝีมือผู้รู้ใจของนางจะเป็นอย่างไรต่อ _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 1.1 ฝังกลบบุปผา การแสดงออกของผู้มีความสามารถคือ การทำทุกสิ่งตามใจปรารถนาได้ทุกที่ทุกเวลา รัชศกต้าคังปีที่ห้าสิบหก วันที่หนึ่งเดือนแปด ยามมะแม[1] ท้องฟ้าเกิดนิมิตอัศจรรย์ […]
我愛種田 ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ… เล่ม 4 ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน ตัวละครผู้ถูกแทงที่ท้อง แปล ในที่สุดเสี่ยวไป๋ที่ติดตามชุยชีฉาวมาหลายโลกก็เผยตัวตนออกมา จากโลกเสมือนสู่โลกแห่งความจริง จากแมวกลายเป็นคน แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนไป คือจิตใจที่รักการทำไร่ปลูกผักของชายหนุ่ม แล้วความรักล่ะ ความรักน่ะ จะเป็นยังไงกันนะ ม๊าววว!!! —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 6.3 ขณะนี้ถันเหวยเจินเหรินกับชุยชีฉาวรวบรวมมิติถ้ำสวรรค์ได้ประมาณสามสิบกว่าแห่ง ที่เล็กที่สุดมีขนาดเท่ากับหนึ่งมณฑล อสูรทั้งหมดค่อยๆ ถูกล้างสมองและซึมซับพฤติกรรมระหว่างการใช้แรงงาน ส่วนมากต่างหมดความคิดต่อต้าน คิดแต่จะยกระดับคุณภาพชีวิตในยามนี้ให้สูงขึ้น เพื่อที่จะได้รับโอกาสกินผลไม้หรือเนื้อ การแข่งขันกันเองทำให้เหล่าอสูรไม่คิดจะร่วมแรงร่วมใจมองมนุษย์เป็นศัตรู กลับกันยังทำทีปากหวานก้นเปรี้ยวลอบวางอุบายใส่กันลับหลังอีกต่างหาก เมื่อตอนนี้อำนาจแต่ละฝ่ายเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง อสูรทุกตนต่างจับกลุ่มแบ่งฝักแบ่งฝ่ายเพื่อให้ได้รับทรัพยากรที่ดีกว่าเดิม ยกตัวอย่างเช่น ผืนดินบริเวณใกล้แหล่งน้ำย่อมต้องดีที่สุด ผู้ที่ครอบครองเครื่องจักรการเกษตรต่างๆ มักมีวาจาสิทธิ์ อีกทั้งผู้ที่สามารถพูดภาษามนุษย์ได้มากกว่าก็ย่อมได้เปรียบในการแข่งขันยิ่งกว่าเช่นกัน เมื่อความคิดพื้นฐานเป็นเช่นนี้ จึงใช้ระบบแบ่งพื้นที่นาให้อสูรแต่ละตนรับผิดชอบ เหล่าอสูรที่แบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่าก็จะรวมตัวเป็นกลุ่มเล็กแล้วดูแลแปลงปลูกร่วมกันเพื่อกระจายความเสี่ยง นอกจากพวกเขาจะสูญเสียแรงใจแล้ว ยังสิ้นเปลืองแรงกายอีก […]
我愛種田 ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ… เล่ม 4 ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน ตัวละครผู้ถูกแทงที่ท้อง แปล ในที่สุดเสี่ยวไป๋ที่ติดตามชุยชีฉาวมาหลายโลกก็เผยตัวตนออกมา จากโลกเสมือนสู่โลกแห่งความจริง จากแมวกลายเป็นคน แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนไป คือจิตใจที่รักการทำไร่ปลูกผักของชายหนุ่ม แล้วความรักล่ะ ความรักน่ะ จะเป็นยังไงกันนะ ม๊าววว!!! —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 6.2 ชุยชีฉาวบอกถันเหวยเจินเหริน “นายให้มันน้อยๆ หน่อยดีกว่า พวกคนแก่คนเฒ่าตกใจกันใหญ่แล้ว ช่วงนี้นายชอบทำตัวออดอ้อนต่อหน้าคนอื่นมากขึ้นนะ” เขาจะเฉไฉก็ไม่ได้อีก ไม่งั้นเสี่ยวไป๋ต้องโกรธไปครึ่งค่อนวันแน่ ช่วงนี้เสี่ยวไป๋เอาแต่ประดิษฐ์เครื่องจักรกลการเกษตรกับอาวุธอยู่ตลอด เจ้าตัวก็คงเหนื่อยไม่น้อยเช่นกัน ถันเหวยเจินเหรินหัวเราะเสียงเย็น “นายบอกว่าใครออดอ้อนนะ” บนใบหน้าชุยชีฉาวปรากฏรอยยิ้มบางเบา สายตามองอีกฝ่ายด้วยความขบขัน ก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวเขาสองสามที ถันเหวยเจินเหรินก้าวประชิดชุยชีฉาวอย่างหักห้ามใจไม่ได้ แรกเริ่มเป็นเพราะความเคยชิน แต่ไม่นานนักเขาก็เกิดความรู้สึกยินดีในใจยามเมื่อได้สัมผัสใกล้ชิด เรียกได้ว่าติดใจจนหยุดไม่ได้เลยจะดีกว่า เขาทั้งอยากอวดให้คนอื่นเห็น ทว่าขณะเดียวกันก็ไม่คิดจะแบ่งปันให้คนอื่นเห็นด้วย เขาเคยคิดว่าเป็นเพราะในที่สุดตนก็มีร่างกายที่สูงใหญ่และพละกำลังที่แข็งแกร่งกว่าชุยชีฉาวเป็นแน่ […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน littleell แปล — โปรย — เขาเป็นไอดอลของเธอ เธอเฝ้าติดตามเขามาตลอด จนมาวันหนึ่งเธอไม่รู้สึกถึงสิ่งอื่นใดในโลกนี้อีกแล้ว สัมผัสได้เพียงแค่เขา เธอรู้แล้วว่า “เธอรักเขา” เธอเดินมาถึงตรงนี้ มาอยู่ข้างกายเขาได้อย่างไรนะ …ที่แท้เป็นเขาเองนั่นแหละที่เดินเข้ามาหาเธอ “เธอคงไม่เลิกเป็นแฟนคลับหรอกนะ” “ไม่หรอก ฉันจะรักเขาตลอดไป” “ฉันก็เหมือนกัน! โอ๊ย ไม่คิดแล้ว แค่เขามีความสุข ก็สำคัญยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น” แต่ไหนแต่ไรมาความต้องการของแฟนคลับ ต่างก็ชัดเจนและมีเพียงเท่านี้ _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 126 ขณะกินอาหารกลางวันกันอยู่นั้น บิดาของเฉียวอวี่ก็ได้รับโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าปลายสายพูดอะไร สีหน้าของท่านขรึมลงเล็กน้อย และพูดเพียงว่า “รู้แล้ว ตอนบ่ายฉันจะเข้าไปที่บริษัท” เฉียวอวี่ขมวดคิ้วถาม “เรื่องนั้นอีก…” ยังไม่ทันพูดจบ บิดาของเฉียวอวี่ก็พูดขัดขึ้นว่า “กินข้าว วันๆเอาแต่พูด” […]