Author Archives: AMARINBOOKS TEAM

ฝ่ากฎรักต่างโลก  Law of a Different World  异世之万物法则   焦糖冬瓜 เจียวถังตงกวา เขียน BlueFeather แปล   นิยาย 3 เล่มจบ     ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ Rose Publishing  …XOXO…  มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ———————————————————–   บทที่ 8 โจวอวี้หันกลับไปมองก็เห็นซ่งจื้อยืนกอดอกพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ ประดับอยู่บนใบหน้า “คุณซ่ง” โจวอวี้พยักหน้าเป็นเชิงทักทาย “คุณคงไม่ได้มาส่งผมหรอกใช่มั้ย” “ถ้าผมบอกว่าใช่ล่ะ ที่โลกอีกด้านหนึ่งมันวิเศษมาก หวังว่าผมจะได้เห็นการทำงานของคุณนะ” “ลาก่อน คุณซ่ง” กล่าวจบ โจวอวี้ก็เปิดประตูห้องโดยสารออก เมื่อเข้าไปด้านในสิ่งแรกที่เขาเห็นคือโจวชิง บัดนี้ผมที่ถูกโกนออกเพราะการผ่าตัดเปิดกะโหลกงอกยาวแล้ว อีกทั้งตัวคนก็ไม่ได้ซีดเซียวเหมือนอย่างที่นอนอยู่ในโรงพยาบาล เผยรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและฉลาดหลักแหลมของเจ้าตัวออกมาเหมือนกาลก่อน จังหวะเดียวกันนั้น ดวงตาของโจวชิงก็เบิกกว้าง ความตกใจพาดผ่านเข้ามาในแววตาทันทีที่เห็นโจวอวี้ โจวอวี้เดินตรงไปนั่งข้างโจวชิง แล้วอุปกรณ์นิรภัยก็กดลงมาครอบตัวโจวอวี้ไว้โดยอัตโนมัติ “พี่ไม่ควรมาอยู่ที่นี่ พี่มีชีวิตเป็นของตัวเอง” โจวชิงเอ่ยเสียงเบา ขอบตาแดงก่ำ “ที่นั่นอันตรายมาก ผมน่ะจะตายเมื่อไรก็ได้ […]

ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา 二哈和他的白猫师尊 肉包不吃肉 โร่วเปาปู้ชือโร่ว เขียน Bou Ptrn แปล   คำเตือน!! นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้ที่อายุ 21 ปีขึ้นไป โดยมีเนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกับ… : among other immoralities (การผิดศีลธรรมจรรยา) : Angst (มีความรุนแรงในอารมณ์ บีบคั้นกดดัน) : Cannibalism (การกินเนื้อเผ่าพันธุ์เดียวกัน) : child abuse (การทารุณกรรมเด็ก) : coercion (การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับให้คนอื่นทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ) : corporal punishment (การลงโทษทางร่างกาย) : death (การตาย) : depression (ภาวะซึมเศร้า) : explicit sex (การร่วมเพศแบบเปิดเผย) : gang-rape (การข่มขืนเป็นกลุ่ม) : genocide (การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์) : gore (เนื้อหามีความโหดร้าย […]

Time Mover 타임무버   야스 ยาสึ เขียน พัชรวดี ประเสริฐไพบูลย์ แปล   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   งานที่บริษัทยุ่งมากหรือเปล่า พ่อถึงได้กลับมาบ้านวันเว้นวัน บางทีก็ไม่ได้กลับมาบ้านสองถึงสามวันเลย คงจะไม่อยากกลับมาบ้านที่ไม่มีแม่ละมั้ง ผมเองก็มีบางครั้งที่อยากหนีไปให้ห่างจากบ้านอันว่างเปล่า และเผลอกดออดตามความเคยชิน พอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ไม่มีคนที่จะมาเปิดประตูให้แล้ว ก็มักจะรู้สึกว่าอยากหันหลังกลับแล้วไปให้ไกลจากบ้านให้มากที่สุด พ่อก็คงรู้สึกแบบเดียวกัน ผมทอดสายตามองพ่อที่ไหล่ตกเปิดประตูบ้านเข้ามาในเวลาดึก คงคิดว่าในบ้านที่ปิดไฟมืดไม่มีคนตื่นอยู่ พอถอดรองเท้าเดินมาที่ห้องนั่งเล่นก็ถอนหายใจหนักหน่วงออกมา “พ่อ” “ยังไม่นอนเหรอ” พ่อทำหน้าตกใจกับเสียงที่ดังออกมาจากความมืด พอเห็นผมนั่งอยู่ตรงโซฟาห้องนั่งเล่น พ่อก็ผ่อนคลายไหล่ที่เกร็งเพราะตกใจลง “กลับดึกจังเลยครับ” “งานเยอะน่ะ ทำไมยังไม่นอน” “นอนไม่หลับน่ะครับ แล้วก็รอพ่อด้วย” “ไม่ต้องรอ ถึงนอนไม่หลับก็ต้องพยายามนอนสิ เดี๋ยวสุขภาพจะเสีย” พ่อบอกให้รีบเข้าไปนอน แล้วเดินไปที่ห้องนอน ผมมองแผ่นหลังที่เหนื่อยล้าของพ่อแล้วเรียกพ่อไว้ “ตำรวจสายสืบมาที่บ้านครับ” “รู้แล้วละ” “เขาบอกว่าไม่มีคนเห็นเหตุการณ์ รู้เรื่องนั้นรึยังครับ” “…อืม” “แล้วเขาไม่ได้บอกเรื่องอื่นอีกเหรอครับ” คำถามของผมทำให้พ่อหันกลับมามอง “ยอง” “เขาบอกว่าไม่ใช่เรื่องที่เด็กควรเข้าไปยุ่ง แล้วก็ไม่บอกอะไรผมเลย” […]

ฝ่ากฎรักต่างโลก  Law of a Different World  异世之万物法则   焦糖冬瓜 เจียวถังตงกวา เขียน BlueFeather แปล   นิยาย 3 เล่มจบ     ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ Rose Publishing  …XOXO…  มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ———————————————————–   บทที่ 6 “ต่อให้การผ่าตัดสำเร็จ ผมก็ต้องตายอยู่ดี ไหน ๆ ผมก็เหลือเวลาไม่มากแล้ว ไม่สู้เอาเวลาตรงนี้ไปทำในสิ่งที่มีความหมายมากกว่านี้จะดีกว่า” โจวชิงตอบ “สิ่งที่มีความหมายมากกว่านี้คืออะไร” “ผมไม่สนใจการพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของมนุษย์ ไม่สนใจประเด็นหรือหัวข้ออะไรทั้งนั้น สิ่งที่ผมต้องการมีเพียงแค่เข้าใจโลกใบนี้และโลกภายนอกเท่านั้น” “ฉันเข้าใจแล้ว” โจวอวี้วางมือลงบนหน้าผากของน้องชายอย่างแผ่วเบา “นายเพิ่งจะผ่าตัดมา พักผ่อนเถอะ” รอจนกระทั่งโจวชิงหลับไปอีกครั้ง โจวอวี้จึงลุกออกไปนอกห้อง เขาสูดลมหายใจเข้าปอดพลางมองดูท้องฟ้านอกหน้าต่าง โจวอวี้เป็นคนตัดสินใจอะไรได้รวดเร็ว ด้วยลักษณะงานของเขา สิ่งที่ต้องมีก็คือความเด็ดขาด คนส่วนใหญ่ลังเลเพราะกลัวว่าจะสูญเสียอะไรไป แต่ความลังเลมักจะทำให้สูญเสียอะไรไปมากกว่า สามวินาทีต่อมา เขาก็โทรไปหาซ่งจื้อ “ผมไม่คิดว่าคุณจะให้คำตอบเร็วขนาดนี้ โจวอวี้” น้ำเสียงของซ่งจื้อยังคงไม่เร็วไม่ช้าเหมือนเคย […]

ฝ่ากฎรักต่างโลก  Law of a Different World  异世之万物法则   焦糖冬瓜 เจียวถังตงกวา เขียน BlueFeather แปล   นิยาย 3 เล่มจบ     ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ Rose Publishing  …XOXO…  มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ———————————————————–   บทที่ 5 “ถ้าผมบอกว่าไม่เห็นด้วยล่ะ คุณจะเสียใจไหมที่ไม่ปล่อยให้ผมตายที่นั่น” ซ่งจื้อส่ายศีรษะ “เรื่องมันผ่านไปแล้ว ผมไม่ใส่ใจหรอก” “ผมไม่มีทางตกลงกับคุณ คุณหวังจะให้ผมเข้าร่วมโครงการวิจัยบ้าบอนั่นที่พรากเอาชีวิตเพื่อนร่วมทีมของผมไปจนหมดเนี่ยนะ อย่ามาตลกหน่อยเลย คุณคงไม่รู้สินะว่าส่วนลึกภายในจิตใจของผมมันร่ำร้องอยากจะฆ่าพวกคุณมากแค่ไหน” แววตาของโจวอวี้เย็นเยียบขึ้นมาทันที “คุณไม่ได้พบกับโจวชิง น้องชายของคุณมานานแค่ไหนแล้วนะ” ซ่งจื้อพลันกล่าวขึ้นมา รูม่านตาของโจวอวี้สั่นไหวกระชากคอเสื้อของซ่งจื้อจนยับย่น “พวกคุณทำอะไรกับโจวชิง จะลากเขาเข้ามาเกี่ยวด้วยหรือไง” ซ่งจื้อตบที่หลังมือของโจวอวี้เบา ๆ เป็นเชิงบอกให้ปล่อย “ศาสตราจารย์โจว ผู้นำทางด้านสรีรวิทยาและเอ็มบริโอของพืช เขาเป็นบุคลากรทรงคุณค่าที่พวกเราเล็งเห็นถึงความอัจฉริยะและมากด้วยพรสวรรค์เป็นพิเศษ สำหรับนักวิชาการทุกคน การได้เข้ามามีส่วนร่วมในงานวิจัยที่สุดยอดที่สุดในสาขาของตัวเองคือสิ่งที่แสวงหามาทั้งชีวิต คุณไม่ควรใช้คำว่า ‘ลากเข้ามาเกี่ยว’ มาอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างเรากับศาสตราจารย์โจว” “พวกคุณใช้วิธีอะไรเกลี้ยกล่อมเขา” […]

ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา 二哈和他的白猫师尊 肉包不吃肉 โร่วเปาปู้ชือโร่ว เขียน Bou Ptrn แปล คำเตือน!! นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้ที่อายุ 21 ปีขึ้นไป โดยมีเนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกับ… : among other immoralities (การผิดศีลธรรมจรรยา) : Angst (มีความรุนแรงในอารมณ์ บีบคั้นกดดัน) : Cannibalism (การกินเนื้อเผ่าพันธุ์เดียวกัน) : child abuse (การทารุณกรรมเด็ก) : coercion (การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับให้คนอื่นทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ) : corporal punishment (การลงโทษทางร่างกาย) : death (การตาย) : depression (ภาวะซึมเศร้า) : explicit sex (การร่วมเพศแบบเปิดเผย) : gang-rape (การข่มขืนเป็นกลุ่ม) : genocide (การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์) : gore (เนื้อหามีความโหดร้าย และรุนแรง) […]

Time Mover 타임무버   야스 ยาสึ เขียน พัชรวดี ประเสริฐไพบูลย์ แปล   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ไม่ต่างจากที่คิดไว้ ไม่สิ สถานการณ์แย่กว่าที่คิดไว้นิดหน่อยด้วยซ้ำ เขาสบถคำหยาบคายออกมาเบา ๆ แล้วหันหลังให้โดยไม่สนใจผม หลังของเขาที่ใส่สูทสีดำดูแข็งแกร่งและมั่นคงยิ่งกว่าที่เคย ไม่ใช่ครั้งแรกแน่นอนที่ได้เห็นแผ่นหลังนั้น แต่กลับดูไม่คุ้นอย่างน่าประหลาด เหมือนเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก ผมมองเขาขึ้นรถที่ผมก็เคยนั่งประมาณสองครั้งแล้วจากไปอย่างเหม่อลอย เดินโซเซกลับเข้าไปในงานเหมือนคนที่ยังไม่ตื่นจากความฝัน พอถอดรองเท้าเดินเข้าไปในห้องตั้งหีบศพ น้าก็เข้ามาหาทันทีแล้วสำรวจสีหน้าของผม “ยอง เป็นอะไรไป หือ ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า สีหน้าแย่กว่าเดิมอีก” “ไม่เป็นไรครับ” ผมโบกมือและพยายามยิ้ม แม้แต่ตัวผมเองยังคิดว่าสีหน้าตัวเองคงไม่ดีเท่าไหร่ แต่ยังไงก็ทำเหมือนกับหมดอาลัยตายอยากไม่ได้ รู้สึกเจ็บตรงลิ้นปี่มาสักพักแล้ว แต่พยายามอดกลั้นความเจ็บปวดที่คล้ายกับมีเข็มทิ่มไว้อย่างยากลำบาก เหลือบมองพ่อที่กำลังนั่งคุยกับแขกที่มาร่วมงานอยู่ตรงฝั่งรับรองแขก “พ่อ” ผมพยายามทรงตัวที่โคลงเคลงเดินผ่านแขกเข้าไปหาพ่อ พ่อที่กำลังดื่มเหล้าและถามสารทุกข์สุกดิบแขกเพื่อเป็นมารยาทอยู่นั้นก็หันมามองผม ใบหน้าของพ่อเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า ความเศร้า และความเสียใจไม่ต่างจากใบหน้าของผมเลย ผมมองใบหน้านั้นแล้วพิงบ่าของพ่อ “เหนื่อยใช่ไหมยอง” “พ่อ” ผมซบหน้าลงบนบ่าของพ่อเหมือนเด็กที่กำลังงอแง พ่อยกมือที่ใหญ่และแข็งแกร่งขึ้นมาโอบหลังผม ตบปลอบเบา […]

ฝ่ากฎรักต่างโลก  Law of a Different World  异世之万物法则   焦糖冬瓜 เจียวถังตงกวา เขียน BlueFeather แปล   นิยาย 3 เล่มจบ     ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ Rose Publishing  …XOXO…  มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ———————————————————–   บทที่ 4 “สัตว์ประหลาดนั่นมันเป็นตัวอะไร กระสุนธรรมดาฆ่ามันไม่ได้ด้วยซ้ำ! แถมพลังในการฟื้นฟูของมันอย่างกับอยู่ในหนังไซไฟ! ผมต้องการคำอธิบายจากคุณ คุณซ่ง! จวี้ลี่กรุ๊ปกำลังล้ำเส้นแล้วสร้างสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ใหม่ขึ้นมาใช่ไหม ไหนจะโครงการ ‘แหวนแห่งนิเบลุงเกน’ นั่นอีก มันคืออะไรกันแน่” ซ่งจื้อหลับตาลง คิดใคร่ครวญอยู่ไม่กี่วินาทีก็เอ่ยปากขึ้น “คุณแน่ใจนะว่าอยากจะรู้เรื่องนี้ ถึงความจริงมันจะมีอยู่ แต่ช่วงชีวิตที่เหลือของคุณ ต่อให้ไม่รู้เกี่ยวกับข้อเท็จจริงนั้นมันก็ไม่ส่งผลกระทบอะไรหรอก แต่ถ้ารู้แล้วละก็ จากที่อยู่ขอบนรกคุณได้ตกลงไปแน่” โจวอวี้แค่นยิ้ม เขาชี้ไปที่บาดแผลขนาดใหญ่ตรงท้องของตัวเอง ภาพของเฉินชงที่ถูกสัตว์ประหลาดนั่นฆ่าตายอย่างอนาถฉายซ้ำขึ้นในหัวอย่างไม่อาจห้ามได้ “คุณซ่ง ผมน่ะเคยไปนรกมาแล้ว” “เชื่อเถอะ คุณยังอยู่ห่างไกลจากนรกอีกเยอะ สิ่งที่คุณเพิ่งเห็นไปเป็นเพียงแค่เงาของมันเท่านั้น” ใบหน้าของซ่งจื้อปรากฏสีหน้าที่ไม่อาจคาดเดา นี่เป็นจุดที่โจวอวี้เกลียดพวกปัญญาชนมากที่สุด […]