Category Archives: ทดลองอ่าน

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย เย่โย่ว ตื่นขึ้นมาพบว่าตนเองได้รับบาดเจ็บจากการถูกไฟคลอก ทั้งยังสูญเสียความทรงจำ ไม่สามารถจดจำผู้ใดได้ สิ่งที่มีติดตัวมีเพียงป้ายหยกของเหวินเหรินเหิง เจ้าสำนักฝ่ายธรรมะ ซ้ำฝ่ายนั้นยังอ้างว่าเขาคือศิษย์น้องที่หายสาบสูญไปอีกด้วย ระหว่างสืบหาตัวตนของตนเอง กลับเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นมากมาย เย่โย่วสงสัยว่าตนอาจเป็นประมุขลัทธิมาร และทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจเป็นแผนการของเขาเอง เขาจะเชื่อใจผู้ใดได้บ้าง หรือเชื่อไม่ได้เลยแม้กระทั่งตนเอง ความลับที่ถูกเปิดโปงในครานี้ จะต้องสั่นสะเทือนไปทั้งยุทธภพเป็นแน่   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์     บทที่ 1     “นานแค่ไหนแล้ว ยังไม่มีข่าวคราวจากท่านประมุขอีกหรือ” “ไม่มี และไม่รู้ด้วยว่าไปที่แห่งใด…โอ๊ย…” เขาเสี่ยวชิง [1] ในอำเภอชิงสุ่ย [2] เขียวขจีจนมองเห็นจากระยะพันหลี่ [3] สมชื่อ น้ำพุบนภูเขาไหลคดเคี้ยวลงมาตามทาง เกิดเสียงดังซู่ๆ แม้จะไม่ได้เป็นขุนเขาและแม่น้ำเลื่องชื่อ แต่ก็ยังเรียกได้ว่า “งดงาม” […]

ท่านประมุขหลงลืมฟื้นรัก 教主走失记   Yishihuashang 一世华裳 เขียน RML แปล   โปรย เย่โย่ว ตื่นขึ้นมาพบว่าตนเองได้รับบาดเจ็บจากการถูกไฟคลอก ทั้งยังสูญเสียความทรงจำ ไม่สามารถจดจำผู้ใดได้ สิ่งที่มีติดตัวมีเพียงป้ายหยกของเหวินเหรินเหิง เจ้าสำนักฝ่ายธรรมะ ซ้ำฝ่ายนั้นยังอ้างว่าเขาคือศิษย์น้องที่หายสาบสูญไปอีกด้วย ระหว่างสืบหาตัวตนของตนเอง กลับเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นมากมาย เย่โย่วสงสัยว่าตนอาจเป็นประมุขลัทธิมาร และทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจเป็นแผนการของเขาเอง เขาจะเชื่อใจผู้ใดได้บ้าง หรือเชื่อไม่ได้เลยแม้กระทั่งตนเอง ความลับที่ถูกเปิดโปงในครานี้ จะต้องสั่นสะเทือนไปทั้งยุทธภพเป็นแน่   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์     บทที่ 2   ปราสาทเขาสวินหลิ่วสร้างขึ้นอย่างมีเอกลักษณ์ บันไดสลักลูกกรงหยกงดงามตระการตา แม้แต่ก้อนหินก็ถูกจัดวางไว้อย่างพิถีพิถัน ในขณะนี้ปราสาทปกคลุมไปด้วยหมอกและสายฝนพรำๆ เผยกลิ่นอายของเสน่ห์อันน่าหลงใหลอยู่รำไร เย่โย่วนั่งอยู่ในศาลาพักร้อนตรงหัวมุม ถูถ้วยน้ำชาไปมาอย่างเบามือ ถือหลักการที่ว่า “พูดมากผิดมาก” และ “ศัตรูไม่ขยับ ข้าหาขยับไม่” จึงอดทนรอให้เจ้าสำนักเหวินเหรินซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามปริปากก่อน และคาดหวังว่าคนผู้นี้จะพูดสิ่งที่เป็นประโยชน์บ้าง ทว่าความคาดหวังอันริบหรี่ของเขานั้นกลับถูกดับอย่างรวดเร็ว…เหวินเหรินเหิงดูเหมือนจะไม่ได้มองเขาสักนิด เพียงยกถ้วยชาดื่มอย่างเงียบๆ นิ้วมือของเขาเรียวยาวขาวสะอาด […]

ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา 二哈和他的白猫师尊   肉包不吃肉 โร่วเปาปู้ชือโร่ว เขียน Bou Ptrn แปล   คำเตือน!! นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้ที่อายุ 21 ปีขึ้นไป โดยมีเนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกับ… : among other immoralities (การผิดศีลธรรมจรรยา) : Angst (มีความรุนแรงในอารมณ์ บีบคั้นกดดัน) : Cannibalism (การกินเนื้อเผ่าพันธุ์เดียวกัน) : child abuse (การทารุณกรรมเด็ก) : coercion (การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับให้คนอื่นทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ) : corporal punishment (การลงโทษทางร่างกาย) : death (การตาย) : depression (ภาวะซึมเศร้า) : explicit sex (การร่วมเพศแบบเปิดเผย) : gang-rape (การข่มขืนเป็นกลุ่ม) : genocide (การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์) : gore […]

PIPPI IN THE SOUTH SEAS ปิ๊ปปี้ผจญทะเลใต้   แอสตริด ลินด์เกรน เขียน ดร.บุญส่ง ชเลธร แปล อิงกริด วาง นีมาน วาดภาพประกอบ   (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) .   ปิ๊ปปี้ยังอยู่ที่วิลล่า วิลเลคูลล่า     เมืองเล็ก ๆ ดูเป็นระเบียบและน่าอยู่ด้วยถนนที่ปูด้วยหินขัดมันเป็นก้อน ๆ และบ้านหลังน้อยซึ่งรายล้อมด้วยพุ่มดอกไม้โดยรอบ ใครก็ตามที่ผ่านเข้ามาย่อมรู้สึกว่า นี่เป็นเมืองอันแสนสงบและอบอุ่น น่าอยู่อาศัยยิ่งนัก แต่ไม่ค่อยมีสถานที่จะให้เที่ยวชมมากเท่าไร นอกจากพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านและสุสานโบราณ คนในหมู่บ้านจัดทำป้ายบอกทางไว้เด่นชัดสำหรับผู้ที่ต้องการไปเยือน ป้ายหนึ่งคือ ทางไปพิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน ที่เขียนด้วยตัวหนังสือขนาดใหญ่ พร้อมลูกศรชี้บอกทางข้างใต้ ส่วนอีกป้ายเขียนว่า ทางไปสุสานโบราณ แต่ยังมีอีกป้าย ที่เขียนเด่นชัดว่า     ทางไป วิลล่า วิลเลคูลล่า   ป้ายนี้เพิ่งถูกติดตั้ง เพราะช่วงที่ผ่านมามักมีผู้คนจำนวนมากถามถึงทางไปวิลล่า วิลเลคูลล่า…ใช่แล้ว อันที่จริงมีคนถามทางบ่อยกว่าทางไปพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านกับสุสานโบราณเสียอีก วันอันสดใสวันหนึ่งของฤดูร้อนนั้น […]

PIPPI LONGSTOCKING ปิ๊ปปี้ ถุงเท้ายาว   แอสตริด ลินด์เกรน เขียน ดร.บุญส่ง ชเลธร แปล อิงกริด วาง นีมาน วาดภาพประกอบ   (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   ปิ๊ปปี้ย้ายเข้าวิลล่า วิลเลคูลล่า   ไกลออกไปตรงปลายสุดของเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง มีสวนเก่ารกร้างอยู่แห่งหนึ่ง ในสวนมีบ้านหลังหนึ่ง ที่มีเด็กหญิงคนหนึ่งอาศัยอยู่ เธอคือปิ๊ปปี้ ถุงเท้ายาว วัยเก้าขวบ ซึ่งใช้ชีวิตเพียงลำพังในบ้านหลังนี้ ไม่มีทั้งแม่และพ่อ แน่ละ ว่ามันช่างดีเหลือเกิน เพราะไม่มีใครคอยสั่งให้ต้องเข้านอน ในตอนกำลังเล่นสนุกๆ ขณะเดียวกันก็ไม่มีใครมาบังคับให้ต้องกินน้ำมันตับปลาในตอนที่อยากกินลูกกวาดด้วย ครั้งหนึ่งปิ๊ปปี้เคยมีพ่อที่รักมากที่สุด และมีแม่เหมือนเด็กทั่วๆ ไป แต่นั่นมันนานมาแล้ว นานจนตัวเองก็จำแม่ไม่ได้ เพราะแม่ตายตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กหญิงตัวน้อยๆ นอนอยู่ในเปลและส่งเสียงร้องดังลั่นจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ปิ๊ปปี้เชื่อว่าแม่อยู่บนสวรรค์และกำลังแอบดูเธอจากรูเล็กๆ บนท้องฟ้า เธอมักจะโบกมือให้แม่ และพูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วง! ฉันดูแลตัวเองได้” สำหรับพ่อ ปิ๊ปปี้ไม่เคยลืมเลย พ่อของเธอเป็นกัปตันผู้แล่นเรืออยู่กลางมหาสมุทรกว้าง ปิ๊ปปี้เคยเดินทางไปกับเรือของพ่อ จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อถูกพายุซัดตกทะเลและหายสาบสูญไป […]

ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา 二哈和他的白猫师尊   肉包不吃肉 โร่วเปาปู้ชือโร่ว เขียน Bou Ptrn แปล   คำเตือน!! นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้ที่อายุ 21 ปีขึ้นไป โดยมีเนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกับ… : among other immoralities (การผิดศีลธรรมจรรยา) : Angst (มีความรุนแรงในอารมณ์ บีบคั้นกดดัน) : Cannibalism (การกินเนื้อเผ่าพันธุ์เดียวกัน) : child abuse (การทารุณกรรมเด็ก) : coercion (การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับให้คนอื่นทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ) : corporal punishment (การลงโทษทางร่างกาย) : death (การตาย) : depression (ภาวะซึมเศร้า) : explicit sex (การร่วมเพศแบบเปิดเผย) : gang-rape (การข่มขืนเป็นกลุ่ม) : genocide (การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์) : gore […]

ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา 二哈和他的白猫师尊   肉包不吃肉 โร่วเปาปู้ชือโร่ว เขียน Bou Ptrn แปล   คำเตือน!! นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้ที่อายุ 21 ปีขึ้นไป โดยมีเนื้อเรื่องเกี่ยวข้องกับ… : among other immoralities (การผิดศีลธรรมจรรยา) : Angst (มีความรุนแรงในอารมณ์ บีบคั้นกดดัน) : Cannibalism (การกินเนื้อเผ่าพันธุ์เดียวกัน) : child abuse (การทารุณกรรมเด็ก) : coercion (การใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับให้คนอื่นทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ) : corporal punishment (การลงโทษทางร่างกาย) : death (การตาย) : depression (ภาวะซึมเศร้า) : explicit sex (การร่วมเพศแบบเปิดเผย) : gang-rape (การข่มขืนเป็นกลุ่ม) : genocide (การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์) : gore […]

แฟ้มคดีกรมปราบปีศาจ 步天纲 (Bu Tian Gang)   梦溪石 เมิ่งซีสือ เขียน ลลิตา ธ. แปล   นิยาย 6 เล่มจบ วางจำหน่ายแยกเล่ม   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ตอนที่ 39   มีคนแบกย่อมประหยัดแรงกว่าเดินเอง ตอนนี้ตงจื้อสับสนมึนงง ความกังวลในยามปกติลอยหายไปหมด ทั้งสมองหลงเหลือเพียงสัญชาตญาณเท่านั้น “รองอธิบดีหลง คุณยังไม่ได้กำหนดตัวผู้เข้าคัดเลือกที่จะมาเป็นลูกศิษย์สินะครับ” หลงเซินร้องอืม ตงจื้อเอ่ย “เมื่อกี้ผมเรียกอสนีสวรรค์ออกมากำจัดปีศาจได้อีกแล้ว คุณพอจะรับผมไว้พิจารณาเป็นพิเศษหน่อยได้ไหม” หลงเซินไม่ตอบ แต่ใครบางคนเกิดกล้าหาญขึ้น ถึงแม้จะฟุบอยู่บนหลังอีกฝ่ายนิ่ง ๆ ไม่ขยับมั่วซั่ว แต่ก็เริ่มปลดปล่อยตัวเองออกมาทางคำพูด “ลูกศิษย์ที่มีศักยภาพอย่างผม คุณพลาดโอกาสนี้ไปก็ไม่มีโอกาสหน้าแล้วนะ ถึงหลิวชิงปัวจะมีความสามารถมากกว่าผมนิดหน่อย แต่เขาไม่หล่อเท่าผมนี่นา ลูกศิษย์หล่อ ๆ แบบผม ต่อไปคุณพาไปไหนก็จะได้หน้ามากกว่าเดิมเป็นเท่าตัวใช่ไหมล่ะครับ เพราะถ้าพาหลิวชิงปัวไป ทุกคนก็จะถามกันหมดว่า […]

แฟ้มคดีกรมปราบปีศาจ 步天纲 (Bu Tian Gang)   梦溪石 เมิ่งซีสือ เขียน ลลิตา ธ. แปล   นิยาย 6 เล่มจบ วางจำหน่ายแยกเล่ม   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   ตอนที่ 38   ฮุ่ยอี๋กวงเงยหน้าขึ้นฉับพลัน สีหน้าฉายความไม่เข้าใจ “พวกคุณมองฉันทำไม ฉันต้องเป็นฮุ่ยอี๋กวงอยู่แล้ว!” เห็นท่าทางทุกคนดูสงสัย สีหน้าของเธอยิ่งกระวนกระวายขึ้น ตะโกนบอกฉือปั้นเซี่ยว่า “ปั้นเซี่ย! เธอจำฉันได้ ใช่ไหม!” ก่อนหน้านี้ฉือปั้นเซี่ยได้รับบาดเจ็บ เมื่อครู่นี้ช่วยอะไรไม่ได้จึงพิงตัวพักอยู่ด้านข้าง ตอนนี้สายตาวนเวียนกลับไปมาระหว่างฮุ่ยอี๋กวงกับมวลแสงสีขาว แยกแยะอย่างถี่ถ้วน แต่สุดท้ายกลับส่ายหน้าให้พวกหลี่อิ้ง บอกเป็นนัยว่าตัวเองก็แยกไม่ออกเช่นกัน ฮุ่ยอี๋กวงบอกอย่างร้อนใจ “เพราะเกิดเรื่องกับตัวฉันประจำ ถึงได้ขอให้พวกคุณมาช่วยแก้ปัญหา!” มวลแสงสีขาวสั่นคลอนรุนแรง แต่ติดที่พูดไม่ได้ จึงไร้หนทางแก้ต่างให้ตน หลี่อิ้งไม่หวั่นไหว “คุณยังจำได้ไหมว่าโอนเงินให้พวกเราเท่าไหร่” ฮุ่ยอี๋กวงรีบบอก “ตอนแรกตกลงกันคนละสองแสนกว่าหยวน […]