เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 204 ไทเฮา เดือนสองเซียวฉือเหย่นำทัพไปตวนโจว เสิ่นเจ๋อชวนให้รถเสบียงออกเดินทางไปก่อน ถานไถหู่ที่อยู่ในตุนโจวเตรียมพร้อมแล้ว เซียวจี้หมิงที่อยู่ทางตอนเหนือส่งอูจื่ออวี๋นำทหารม้าเหล็กหลีเป่ยห้าพันไปรออยู่ทางทิศเหนือของเขาลั่วซาน หากสถานการณ์เกิดการเปลี่ยนแปลง ย่อมสามารถร่วมมือกับค่ายซาซานโจมตีตวนโจวได้ วันนี้สายลมหอบพัดละอองหิมะมา […]
Category Archives: ทดลองอ่าน
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 203 ต้นสนกับก้อนหยก เห็นได้ชัดว่าฮั่วหลิงอวิ๋นไม่รู้ว่า ‘เขา’ คือใครกันแน่ หาไม่แล้วตอนเขาเอ่ยปากก็น่าจะบอกชื่อแซ่ได้ กระนั้นไม่ว่าจะเป็นเว่ยไหวกู่หรือซีหงเซวียน พวกเขาล้วนตายไปแล้ว “รัชศกเสียนเต๋อที่หกมีเพียงฝ่ายสกุลฮวากับสกุลพันเท่านั้นที่สามารถให้คำสัญญาเช่นนั้นกับฮั่วชิ่งได้” […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — “…ชีวิตนี้นอกจากคุณแล้ว จะไม่ชอบใคร ไม่นอกใจ ไม่จิ้น ตั้งใจรักแค่คุณคนเดียว” แม้ว่าจะคิดแบบนี้และพูดแบบนี้ แต่เธอก็สงสัยว่าไอดอลของเธอจะมี “ผู้หญิงที่เขารัก” หรือไม่ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครกันนะ… จะต้องเป็นนางฟ้าบนโลกมนุษย์แน่ๆเลย ต้องเป็นผู้หญิงที่จิตใจอ่อนโยนและใจดี คอยอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรักเต็มเปี่ยม ในหัวใจและในสายตามีเพียงแค่เขา… เมื่อถึงตอนนั้น ขอเพียงชายหนุ่มที่เธอรักมีความสุขและปลอดภัย เธอจะเป็นอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 85 ทุกคนในกองถ่ายทำตกอยู่ในความเงียบ ฮั่วซีเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน “ผู้กำกับหวัง ฉากนี้พรุ่งนี้ค่อยถ่ายแล้วกันครับ ให้เซิ่งเฉียวพักซักหน่อย” จากนั้นก็เรียกเสี่ยวตั้นซึ่งอยู่หลังกล้อง “บอกสื่อพวกนั้นว่าไม่ต้องถ่ายแล้ว” ผู้กำกับหวังกับฮั่วซีรู้จักกันเป็นการส่วนตัว ซึ่งเขาเองก็ตกตะลึงกับคำว่า “คุณสามี” ของเซิ่งเฉียวจนตอนนี้ยังไม่ได้สติ ความโกรธจึงหายไปแล้ว สายตาของทุกคนในสถานที่ถ่ายทำพุ่งไปสู่ที่เดียวกัน ต่างก็ตกตะลึงและมุงดูด้วยความใคร่รู้ เวลานี้เซิ่งเฉียวแทบอยากจะตบตัวเองให้ตายไปเสีย สมองหายมึนงงแล้ว แล้วก็ไม่ขาดออกซิเจนด้วย […]
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 201 ความปรารถนารุนแรง เสิ่นเจ๋อชวนลุกไม่ขึ้น ต้นขาด้านในเต็มไปด้วยรอยฟัน ถูกเซียวฉือเหย่นอนทับอยู่เบื้องล่างจวบจนยามซื่อสามเค่อ ตอนเฟ่ยเซิ่งมาเรียก เสิ่นเจ๋อชวนยังไม่ตื่น เซียวฉือเหย่ก้มหน้าลง จุมพิตเขาจากด้านหลังจนเขาแทบขาดใจ […]
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 202 เชื่อมโยง ฮั่วหลิงอวิ๋นเคยเห็นหมาป่าในทุ่งร้างของเติงโจว หมาป่าที่เหลือแต่หนังหุ้มกระดูกเหล่านั้นหลุบหางขณะวิ่งทะยานอยู่ในลานล่าสัตว์ของอี้อ๋อง หิวจนดวงตาสองข้างทอประกายสีเขียว แต่ยามนี้สิ่งที่เขาเห็นคือหมาป่าของหลีเป่ย ไม่เพียงเรือนร่างกำยำ ยังน่าเกรงขามยิ่งนัก กดดันจนเขาต้องกำโซ่ตรวน […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — “…ชีวิตนี้นอกจากคุณแล้ว จะไม่ชอบใคร ไม่นอกใจ ไม่จิ้น ตั้งใจรักแค่คุณคนเดียว” แม้ว่าจะคิดแบบนี้และพูดแบบนี้ แต่เธอก็สงสัยว่าไอดอลของเธอจะมี “ผู้หญิงที่เขารัก” หรือไม่ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครกันนะ… จะต้องเป็นนางฟ้าบนโลกมนุษย์แน่ๆเลย ต้องเป็นผู้หญิงที่จิตใจอ่อนโยนและใจดี คอยอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรักเต็มเปี่ยม ในหัวใจและในสายตามีเพียงแค่เขา… เมื่อถึงตอนนั้น ขอเพียงชายหนุ่มที่เธอรักมีความสุขและปลอดภัย เธอจะเป็นอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 83 หลังจากเครื่องบินลงจอดแล้ว ทางกองละครก็ส่งรถมารับพร้อมกับจัดให้เซิ่งเฉียวเดินออกทางวีไอพีซึ่งตรงไปยังโรงแรมที่จองไว้ สถานที่ถ่ายทำตั้งอยู่ที่หมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งในเมืองหางโจวซึ่งห่างจากตัวเมืองพอประมาณ ทางกองถ่ายละครจัดให้นักแสดงนำพักที่โรงแรมระดับติดดาว ส่วนผู้ช่วยพักที่โรงแรมธุรกิจซึ่งอยู่ใกล้กัน เช่นเดียวกับที่พักของทีมงานกองละครส่วนใหญ่ ติงเจี่ยนกับฟางไป๋ไปส่งเซิ่งเฉียวถึงห้องพัก พอเธอเก็บของเสร็จแล้วถึงจะหยิบคีย์การ์ดเข้าห้องของตนลงไปยังโรงแรมธุรกิจที่อยู่ใกล้กันนั้น อากาศที่เมืองหางโจวอบอุ่นกว่าที่ปักกิ่งมาก เซิ่งเฉียวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า สำรวจสิ่งต่างๆภายในห้องรอบหนึ่ง ก่อนจะส่งข้อความไปหาฮั่วซี เพื่อถามว่าเขาถึงหรือยัง เขาตอบกลับมาว่า : [มีงานที่ยังทำไม่เสร็จ คงไปสายหน่อย] […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — “…ชีวิตนี้นอกจากคุณแล้ว จะไม่ชอบใคร ไม่นอกใจ ไม่จิ้น ตั้งใจรักแค่คุณคนเดียว” แม้ว่าจะคิดแบบนี้และพูดแบบนี้ แต่เธอก็สงสัยว่าไอดอลของเธอจะมี “ผู้หญิงที่เขารัก” หรือไม่ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครกันนะ… จะต้องเป็นนางฟ้าบนโลกมนุษย์แน่ๆเลย ต้องเป็นผู้หญิงที่จิตใจอ่อนโยนและใจดี คอยอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรักเต็มเปี่ยม ในหัวใจและในสายตามีเพียงแค่เขา… เมื่อถึงตอนนั้น ขอเพียงชายหนุ่มที่เธอรักมีความสุขและปลอดภัย เธอจะเป็นอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 82 การสนับสนุนดาราเช่นนี้ปกติแล้วมักจะมีการจัดระดมเงินทุน นอกจากนี้ทางบ้านไซต์ยังสามารถหาเงินจากการขายแฟนกู๊ดส์ได้ด้วย ซึ่งหลายบ้านจะนำกำไรส่วนใหญ่ไปใช้กับการสนับสนุนไอดอลในวันคล้ายวันเกิด การสนับสนุนที่ยิ่งใหญ่และหรูหรากว่านี้ใช่ว่าไม่เคยมี ทว่าส่วนใหญ่แล้วมักเป็นการระดมเงินทุนกันเป็นกลุ่ม การสนับสนุนส่วนบุคคลที่ไม่หวังผลกำไรและไม่ได้ระดมเงินทุนอย่างที่ฝูสั่วอี่ทำนั้นหาได้ยาก อีกอย่างเธอก็ไม่เพียงเหมาป้ายโฆษณาในสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินสายเดียวเท่านั้น แต่เหมาป้ายโฆษณาทั้งสองฝั่งของบันไดเลื่อนทางเข้าสู่แต่ละสถานี ไปจนถึงป้ายโฆษณาบนกำแพงสองฝั่งของทางเดินภายในสถานี ไม่เว้นกระทั่งป้ายโฆษณาที่อยู่ภายในอุโมงค์เดินรถอีกด้วย หากคำนวณคร่าวๆ อย่างไรก็ต้องใช้เงินสักหนึ่งล้านหยวนขึ้นไป ฮือ อยากเป็นเพื่อนกับฝูสั่วอี่จัง แฟนคลับ : [พวกเราไม่ใช่แค่ได้กอดขาท่านเทพแห่งการแต่งภาพ […]
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 199 ชัยชนะ หยางฉิวออกจากจวนว่าการ ยืนอยู่ใต้ชายคามองชาวบ้านบริเวณช่องหลบลม เขาถ่มน้ำลายด้วยความรู้สึกรังเกียจและใช้เท้าขยี้ พูดกับลูกน้องซ้ายขวา “พวกเจ้าตายกันไปหมดแล้วรึ ฮั่วหลิงอวิ๋นไม่รู้ความ พวกเจ้าก็ไม่รู้ความด้วยหรือไร […]
老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่ ชุนเตาหาน เขียน เสี่ยวฝาน แปล — โปรย — “…ชีวิตนี้นอกจากคุณแล้ว จะไม่ชอบใคร ไม่นอกใจ ไม่จิ้น ตั้งใจรักแค่คุณคนเดียว” แม้ว่าจะคิดแบบนี้และพูดแบบนี้ แต่เธอก็สงสัยว่าไอดอลของเธอจะมี “ผู้หญิงที่เขารัก” หรือไม่ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครกันนะ… จะต้องเป็นนางฟ้าบนโลกมนุษย์แน่ๆเลย ต้องเป็นผู้หญิงที่จิตใจอ่อนโยนและใจดี คอยอยู่เคียงข้างเขาด้วยความรักเต็มเปี่ยม ในหัวใจและในสายตามีเพียงแค่เขา… เมื่อถึงตอนนั้น ขอเพียงชายหนุ่มที่เธอรักมีความสุขและปลอดภัย เธอจะเป็นอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น _______________________________ ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์) 81 ระยะนี้ฮั่วซีกำลังยุ่งอยู่กับอัลบั้มใหม่ การเดินทางไปกลับจึงล้วนเป็นการเดินทางแบบส่วนตัว เมื่อลงจากเครื่องบินแล้วก็เดินออกทางวีไอพี ซีกวงจัดการพวกซาแซงแฟนได้เก่งที่สุด เพียงแค่มีคนติดตามการเดินทางแบบส่วนตัวของเขาก็จะถือว่าเป็นซาแซงแฟนแล้วลงมือจัดการทั้งหมด คนที่นำตารางเวลาส่วนตัวไปเผยแพร่ก็ถือว่าเป็นพฤติกรรมของซาแซงแฟนเช่นกัน ดังนั้นตารางเวลาของฮั่วซีจึงยังค่อนข้างเป็นความลับและมีอิสระมาก ผู้ช่วยขับรถสปอร์ตของฮั่วซีมา พอถึงลานจอดรถฮั่วซีก็ส่งกระเป๋าให้เสี่ยวตั้นแล้วขับรถจากไป ผู้ช่วยมองควันท้ายรถแล้วหันมาถามว่า “เจ้านายมีความรักรึเปล่า” เสี่ยวตั้น “อยากรู้อยากเห็นขนาดนี้ จะมาเป็นผู้ช่วยทำไม ไม่ไปเป็นปาปารัซซี่ซะเลยล่ะ” ผู้ช่วย “…” […]
เชิญร่ำสุรา 將進酒 ถังจิ่วชิง 唐酒卿 กอหญ้า แปล “เซียนเซิงคืนชีวิตนี้ให้ข้าแล้ว อาเหย่” เสิ่นเจ๋อชวนหลอมละลายในกลิ่นอายอันคุ้นเคยนี้ ใช้แก้มถูไถแผ่นหลังของเซียวฉือเหย่ เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่ตามกลิ่นมา “อาเหย่…” เซียวฉือเหย่ยกมือขึ้นกดเสิ่นเจ๋อชวนไว้ หันศีรษะมาครึ่งหนึ่ง จะมองตาเขา เสิ่นเจ๋อชวนลืมตา ในนั้นกลับไม่มีแววล้อเล่น เขาขยับปลายนิ้วเข้าไปใกล้แก้มของเซียวฉือเหย่ เอ่ยว่า “ข้าเป็นของเจ้า ไม่ว่าเป็นหรือตาย เจ้าก็เป็นของข้าเช่นกัน” ในที่สุดเขาก็เผยส่วนที่คมกริบและโหดเหี้ยมออกมา พูดต่อว่า “หากใครพรากเจ้าไปจากข้างกายข้า ข้าจะฆ่ามันเสีย” ต่อให้เป็นพญายมก็ไม่ได้ “ข้าอยากอยู่กับเจ้าไปจนอายุร้อยปี” เสิ่นเจ๋อชวนจุมพิตจอนผมเซียวฉือเหย่เบาๆ “ในสถานที่ที่ไม่มีคนเอื้อมถึง” —.—.—.—.—.—.—.—.—.— ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ บทที่ 200 ลักลอบ ใครจะคิดว่าอิ่นชางจะใช้เวลาอาบน้ำเกือบสองชั่วยาม เซียนเซิงทั้งหลายในห้องหนังสือรอจนท้องร้องโครกคราก อวี๋เสี่ยวไจ้ตาจ้องขนมบนโต๊ะขณะท้องร้องไม่หยุด “โหยวจิ้ง” เสิ่นเจ๋อชวนปลีกตัวออกมาจากงานสำคัญของฉือโจว เอ่ยว่า “เดือนสองเมื่อยกทัพไปตีตวนโจว […]