Category Archives: ทดลองอ่าน

幼崽护养协会 ผมจะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่อนุบาลสัตว์ เล่ม 2   酒矣 (Jiu Yi) เขียน ชาเย็น Lover แปล   — โปรย — ด้วยความช่วยเหลือของเซี่ยหลวน อนุบาลสัตว์ สาขาอวิ๋นเป่า พัฒนาก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว มีเหล่าลูกสัตว์สมาชิกใหม่เพิ่มเข้ามามากมายในสาขา การที่ได้ดูแลและอยู่กับเจ้าพวกตัวน้อยทั้งหลาย| ทำให้เซี่ยหลวนเริ่มเข้าใจทีละนิด ว่าเพราะอะไรเขาถึงถูกเลือกให้มาทำหน้าที่พี่เลี้ยงลูกสัตว์ ณ อวกาศแห่งนี้   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 47 วันที่สี่สิบเจ็ดในฐานะพี่เลี้ยง   แม้เป็นเพียงเสียงขับร้องของลูกสัตว์ แต่ผู้ชมที่อยู่ริมฝั่งกลับค่อยๆ ตั้งใจฟังโดยไม่รู้ตัว บางคนถึงขั้นตกอยู่ในภวังค์ เงือกโตเต็มวัยหลายตัวได้ฟังแค่ประโยคแรกก็เชื่อมั่นว่า เมื่อลูกสัตว์เติบโตขึ้น เสียงขับขานของมันต้องเป็นหนึ่งในเสียงที่สะกดคนให้เคลิบเคลิ้มได้แน่ และเมื่อฟังต่อไปเรื่อย ๆ พวกเขาก็รู้สึกว่า ต่อให้ตอนนี้เป็นแค่เสียงร้องของลูกสัตว์ก็ทำให้เคลิบเคลิ้มได้ระดับหนึ่งแล้ว ไม่ต้องพูดถึงพลังที่รับรู้ได้ยามขับขาน เห็นได้ชัดว่าลูกเงือกตัวนี้มีพรสวรรค์สูงมาก […]

幼崽护养协会 ผมจะเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่อนุบาลสัตว์ เล่ม 2   酒矣 (Jiu Yi) เขียน ชาเย็น Lover แปล   — โปรย — ด้วยความช่วยเหลือของเซี่ยหลวน อนุบาลสัตว์ สาขาอวิ๋นเป่า พัฒนาก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว มีเหล่าลูกสัตว์สมาชิกใหม่เพิ่มเข้ามามากมายในสาขา การที่ได้ดูแลและอยู่กับเจ้าพวกตัวน้อยทั้งหลาย| ทำให้เซี่ยหลวนเริ่มเข้าใจทีละนิด ว่าเพราะอะไรเขาถึงถูกเลือกให้มาทำหน้าที่พี่เลี้ยงลูกสัตว์ ณ อวกาศแห่งนี้   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส   ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 48 วันที่สี่สิบแปดในฐานะพี่เลี้ยง   อัญมณีทรงรีเม็ดนี้มีสีดุจแสงจันทร์ละมุนละไม รายล้อมด้วยประกายแวววาวงดงามสมชื่อหินจันทราอย่างไร้ข้อกังขา และเวลานี้ลูกสัตว์ตัวกลมขนปุกปุยก็ใช้ปากคาบอัญมณีเม็ดนี้มาพร้อมกับแหงนหน้าประชิดตัวชายหนุ่ม เห็นได้ชัดว่าลูกน็อกซ์อยากจะมอบอัญมณีที่คาบอยู่ให้เขา “ฮู่ววว” ลูกน็อกซ์เข้ามาใกล้อกของชายหนุ่ม แต่ไม่ได้ซบลงบนนั้น มันเพียงคาบอัญมณีไว้พลางร้องงึมงำเบา ๆ เป็นครั้งที่สองเท่านั้น เซี่ยหลวนก้มหน้ามองลูกสัตว์ที่กำลังเงยหน้าจ้องเขาอย่างใจจดใจจ่อด้วยนัยน์ตาเรียวรีสีฟ้าอ่อนคู่นั้น ลูกน็อกซ์พยายามโชว์อัญมณีให้เขาเห็น เซี่ยหลวนจึงใจอ่อนยวบอย่างห้ามไม่อยู่ […]

ข้าอยากเป็นภรรยาจอมยุทธ์ 鸢鸢相报   จ้าวเฉียนเฉียน 赵乾乾 เขียน ลีลรักษ์ แปล   — โปรย — หวังชิงเฉี่ยน บุตรีเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ผู้มีความคลั่งไคล้ที่จะเป็นจอมยุทธ์หญิง และมีความใฝ่ฝันว่าอยากแต่งงานกับจอมยุทธ์หนุ่ม ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าวันหนึ่งบุตรชายอัครเสนาบดี ฟั่นเทียนหาน ผู้มีคุณสมบัติเป็นเลิศระดับจ้วงหยวนบู๊คนใหม่จะมาสู่ขอนาง ที่ไม่มีคุณสมบัติกุลสตรีตามแบบฉบับอะไรเลย นอกจาก “ความรวย” นางแคลงใจนักว่าเขาคงแต่งเพราะหมายตาสินเดิมเจ้าสาวอันมหาศาลของนางล่ะสิ! แต่ในเมื่อสตรีอย่างไรก็ต้องออกเรือน แต่งกับจ้วงหยวนบู๊ ก็ใกล้เคียงความฝันของนางกึ่งหนึ่ง เช่นนั้น “แต่งก็แต่ง” แต่หลังจากแต่งงานกันแล้ว กลับพบว่าเรื่องราวมันแสนจะพิลึกพิลั่นกว่านั้นมาก มีอย่างที่ใด ในจวนจ้วงหยวนที่นางกับสามีอยู่ด้วยกัน ยังมีญาติผู้น้องของเขาตามมาอยู่ด้วย! ทั้งนางยังถูกดึงเข้าไปพัวพันกับเรื่องราวความรักความแค้นของคนอื่นโดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่อีก ตกลงว่าที่สามีจ้วงหยวนบู๊รูปงามยืนกรานจะแต่งงานกับนางเป็นเพราะอะไรกันแน่ แล้วความฝันที่จะได้ผาดโผนผจญภัยไปกับยอดฝีมือผู้รู้ใจของนางจะเป็นอย่างไรต่อ   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ   (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   1.2 ฝังกลบบุปผา   ยามนี้ภายในลานเรือนกว้างขวางเหลือเพียงข้ากับฟั่นเทียนหาน ลมฤดูสารทพลันพัดกระโชกมา หอบเอากลีบดอกไม้ปลิวว่อนทั่วฟ้า พัดเนินสุสานบุปผาที่ข้าก่อไว้กระจายไปหมด ผมเผ้าของข้าและเสื้อผ้าของเขายุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิง คราวนี้ก็เลยดูน่าเศร้าอยู่หลายส่วน ข้ามองกลีบดอกไม้สองกลีบที่ปลิวมาตกบนไหล่เขาอย่างใจลอย […]

ข้าอยากเป็นภรรยาจอมยุทธ์ 鸢鸢相报   จ้าวเฉียนเฉียน 赵乾乾 เขียน ลีลรักษ์ แปล   — โปรย — หวังชิงเฉี่ยน บุตรีเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ผู้มีความคลั่งไคล้ที่จะเป็นจอมยุทธ์หญิง และมีความใฝ่ฝันว่าอยากแต่งงานกับจอมยุทธ์หนุ่ม ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าวันหนึ่งบุตรชายอัครเสนาบดี ฟั่นเทียนหาน ผู้มีคุณสมบัติเป็นเลิศระดับจ้วงหยวนบู๊คนใหม่จะมาสู่ขอนาง ที่ไม่มีคุณสมบัติกุลสตรีตามแบบฉบับอะไรเลย นอกจาก “ความรวย” นางแคลงใจนักว่าเขาคงแต่งเพราะหมายตาสินเดิมเจ้าสาวอันมหาศาลของนางล่ะสิ! แต่ในเมื่อสตรีอย่างไรก็ต้องออกเรือน แต่งกับจ้วงหยวนบู๊ ก็ใกล้เคียงความฝันของนางกึ่งหนึ่ง เช่นนั้น “แต่งก็แต่ง” แต่หลังจากแต่งงานกันแล้ว กลับพบว่าเรื่องราวมันแสนจะพิลึกพิลั่นกว่านั้นมาก มีอย่างที่ใด ในจวนจ้วงหยวนที่นางกับสามีอยู่ด้วยกัน ยังมีญาติผู้น้องของเขาตามมาอยู่ด้วย! ทั้งนางยังถูกดึงเข้าไปพัวพันกับเรื่องราวความรักความแค้นของคนอื่นโดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่อีก ตกลงว่าที่สามีจ้วงหยวนบู๊รูปงามยืนกรานจะแต่งงานกับนางเป็นเพราะอะไรกันแน่ แล้วความฝันที่จะได้ผาดโผนผจญภัยไปกับยอดฝีมือผู้รู้ใจของนางจะเป็นอย่างไรต่อ   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ   (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   1.1 ฝังกลบบุปผา   การแสดงออกของผู้มีความสามารถคือ การทำทุกสิ่งตามใจปรารถนาได้ทุกที่ทุกเวลา   รัชศกต้าคังปีที่ห้าสิบหก วันที่หนึ่งเดือนแปด ยามมะแม[1] ท้องฟ้าเกิดนิมิตอัศจรรย์ […]

我愛種田 ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ… เล่ม 4   ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน ตัวละครผู้ถูกแทงที่ท้อง แปล   ในที่สุดเสี่ยวไป๋ที่ติดตามชุยชีฉาวมาหลายโลกก็เผยตัวตนออกมา จากโลกเสมือนสู่โลกแห่งความจริง จากแมวกลายเป็นคน แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนไป คือจิตใจที่รักการทำไร่ปลูกผักของชายหนุ่ม แล้วความรักล่ะ ความรักน่ะ จะเป็นยังไงกันนะ ม๊าววว!!!   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 6.3   ขณะนี้ถันเหวยเจินเหรินกับชุยชีฉาวรวบรวมมิติถ้ำสวรรค์ได้ประมาณสามสิบกว่าแห่ง ที่เล็กที่สุดมีขนาดเท่ากับหนึ่งมณฑล อสูรทั้งหมดค่อยๆ ถูกล้างสมองและซึมซับพฤติกรรมระหว่างการใช้แรงงาน ส่วนมากต่างหมดความคิดต่อต้าน คิดแต่จะยกระดับคุณภาพชีวิตในยามนี้ให้สูงขึ้น เพื่อที่จะได้รับโอกาสกินผลไม้หรือเนื้อ การแข่งขันกันเองทำให้เหล่าอสูรไม่คิดจะร่วมแรงร่วมใจมองมนุษย์เป็นศัตรู กลับกันยังทำทีปากหวานก้นเปรี้ยวลอบวางอุบายใส่กันลับหลังอีกต่างหาก เมื่อตอนนี้อำนาจแต่ละฝ่ายเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง อสูรทุกตนต่างจับกลุ่มแบ่งฝักแบ่งฝ่ายเพื่อให้ได้รับทรัพยากรที่ดีกว่าเดิม ยกตัวอย่างเช่น ผืนดินบริเวณใกล้แหล่งน้ำย่อมต้องดีที่สุด ผู้ที่ครอบครองเครื่องจักรการเกษตรต่างๆ มักมีวาจาสิทธิ์ อีกทั้งผู้ที่สามารถพูดภาษามนุษย์ได้มากกว่าก็ย่อมได้เปรียบในการแข่งขันยิ่งกว่าเช่นกัน เมื่อความคิดพื้นฐานเป็นเช่นนี้ จึงใช้ระบบแบ่งพื้นที่นาให้อสูรแต่ละตนรับผิดชอบ เหล่าอสูรที่แบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่าก็จะรวมตัวเป็นกลุ่มเล็กแล้วดูแลแปลงปลูกร่วมกันเพื่อกระจายความเสี่ยง นอกจากพวกเขาจะสูญเสียแรงใจแล้ว ยังสิ้นเปลืองแรงกายอีก […]

我愛種田 ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ… เล่ม 4   ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน ตัวละครผู้ถูกแทงที่ท้อง แปล   ในที่สุดเสี่ยวไป๋ที่ติดตามชุยชีฉาวมาหลายโลกก็เผยตัวตนออกมา จากโลกเสมือนสู่โลกแห่งความจริง จากแมวกลายเป็นคน แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนไป คือจิตใจที่รักการทำไร่ปลูกผักของชายหนุ่ม แล้วความรักล่ะ ความรักน่ะ จะเป็นยังไงกันนะ ม๊าววว!!!   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 6.2   ชุยชีฉาวบอกถันเหวยเจินเหริน “นายให้มันน้อยๆ หน่อยดีกว่า พวกคนแก่คนเฒ่าตกใจกันใหญ่แล้ว ช่วงนี้นายชอบทำตัวออดอ้อนต่อหน้าคนอื่นมากขึ้นนะ” เขาจะเฉไฉก็ไม่ได้อีก ไม่งั้นเสี่ยวไป๋ต้องโกรธไปครึ่งค่อนวันแน่ ช่วงนี้เสี่ยวไป๋เอาแต่ประดิษฐ์เครื่องจักรกลการเกษตรกับอาวุธอยู่ตลอด เจ้าตัวก็คงเหนื่อยไม่น้อยเช่นกัน ถันเหวยเจินเหรินหัวเราะเสียงเย็น “นายบอกว่าใครออดอ้อนนะ” บนใบหน้าชุยชีฉาวปรากฏรอยยิ้มบางเบา สายตามองอีกฝ่ายด้วยความขบขัน ก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวเขาสองสามที ถันเหวยเจินเหรินก้าวประชิดชุยชีฉาวอย่างหักห้ามใจไม่ได้ แรกเริ่มเป็นเพราะความเคยชิน แต่ไม่นานนักเขาก็เกิดความรู้สึกยินดีในใจยามเมื่อได้สัมผัสใกล้ชิด เรียกได้ว่าติดใจจนหยุดไม่ได้เลยจะดีกว่า เขาทั้งอยากอวดให้คนอื่นเห็น ทว่าขณะเดียวกันก็ไม่คิดจะแบ่งปันให้คนอื่นเห็นด้วย เขาเคยคิดว่าเป็นเพราะในที่สุดตนก็มีร่างกายที่สูงใหญ่และพละกำลังที่แข็งแกร่งกว่าชุยชีฉาวเป็นแน่ […]

老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่   ชุนเตาหาน เขียน littleell แปล   — โปรย — เขาเป็นไอดอลของเธอ เธอเฝ้าติดตามเขามาตลอด จนมาวันหนึ่งเธอไม่รู้สึกถึงสิ่งอื่นใดในโลกนี้อีกแล้ว สัมผัสได้เพียงแค่เขา เธอรู้แล้วว่า “เธอรักเขา” เธอเดินมาถึงตรงนี้ มาอยู่ข้างกายเขาได้อย่างไรนะ …ที่แท้เป็นเขาเองนั่นแหละที่เดินเข้ามาหาเธอ “เธอคงไม่เลิกเป็นแฟนคลับหรอกนะ” “ไม่หรอก ฉันจะรักเขาตลอดไป” “ฉันก็เหมือนกัน! โอ๊ย ไม่คิดแล้ว แค่เขามีความสุข ก็สำคัญยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น” แต่ไหนแต่ไรมาความต้องการของแฟนคลับ ต่างก็ชัดเจนและมีเพียงเท่านี้   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ   (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   126   ขณะกินอาหารกลางวันกันอยู่นั้น บิดาของเฉียวอวี่ก็ได้รับโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าปลายสายพูดอะไร สีหน้าของท่านขรึมลงเล็กน้อย และพูดเพียงว่า “รู้แล้ว ตอนบ่ายฉันจะเข้าไปที่บริษัท” เฉียวอวี่ขมวดคิ้วถาม “เรื่องนั้นอีก…” ยังไม่ทันพูดจบ บิดาของเฉียวอวี่ก็พูดขัดขึ้นว่า “กินข้าว วันๆเอาแต่พูด” […]

老婆粉了解一下 รู้ไว้ซะ ฉันนี่แหละแฟนคลับตัวแม่   ชุนเตาหาน เขียน littleell แปล   — โปรย — เขาเป็นไอดอลของเธอ เธอเฝ้าติดตามเขามาตลอด จนมาวันหนึ่งเธอไม่รู้สึกถึงสิ่งอื่นใดในโลกนี้อีกแล้ว สัมผัสได้เพียงแค่เขา เธอรู้แล้วว่า “เธอรักเขา” เธอเดินมาถึงตรงนี้ มาอยู่ข้างกายเขาได้อย่างไรนะ …ที่แท้เป็นเขาเองนั่นแหละที่เดินเข้ามาหาเธอ “เธอคงไม่เลิกเป็นแฟนคลับหรอกนะ” “ไม่หรอก ฉันจะรักเขาตลอดไป” “ฉันก็เหมือนกัน! โอ๊ย ไม่คิดแล้ว แค่เขามีความสุข ก็สำคัญยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น” แต่ไหนแต่ไรมาความต้องการของแฟนคลับ ต่างก็ชัดเจนและมีเพียงเท่านี้   _______________________________   ติดตามการวางจำหน่ายหนังสือได้ทางเพจ “บ้านอรุณ“ สำนักพิมพ์อรุณ   (ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์)   125   อาศัยความคืบหน้าของเนื้อเรื่องในละครปราศจากความกลัว ทีมฮั่วเซิ่งก็มีวัตถุดิบที่จะนำไปใช้ในการตัดต่อคลิปเพิ่มมากขึ้น พอลองคำนวณดูแล้ว เซิ่งเฉียวและฮั่วซีมีผลงานร่วมกันทั้งหมดสามชิ้น คือ รายการเรียลิตี้อยู่ด้วยกัน 24 ชั่วโมง รายการหนีตายถวายชีวิต และละครเรื่องปราศจากความกลัว บวกกับผลงานละครที่เซิ่งเฉียวและฮั่วซีแสดงเองก็มีไม่น้อย พอนำตัดต่อรวมๆกันก็ออกมาได้หลากหลายบทบาท แทบจะเป็นละครได้ไม่ซ้ำแนว […]

我愛種田 ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ… เล่ม 4   ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ เขียน ตัวละครผู้ถูกแทงที่ท้อง แปล   ในที่สุดเสี่ยวไป๋ที่ติดตามชุยชีฉาวมาหลายโลกก็เผยตัวตนออกมา จากโลกเสมือนสู่โลกแห่งความจริง จากแมวกลายเป็นคน แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนไป คือจิตใจที่รักการทำไร่ปลูกผักของชายหนุ่ม แล้วความรักล่ะ ความรักน่ะ จะเป็นยังไงกันนะ ม๊าววว!!!   —.—.—.—.—.—.—.—.—.—   ติดตามกำหนดการวางจำหน่ายได้ที่เพจ >> Rose Publishing …XOXO… มาดามโรส ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์   บทที่ 6.1   อย่างไรก็ตามเฟิงจี้อวิ๋นก็ได้กลายเป็นผู้นำกลุ่มอสูรในเวลาต่อมา เมื่อเทียบกับอสูรตนอื่นแล้ว เวลาทำไร่ของเขาลดน้อยลงก็จริง แต่ปริมาณงานโดยรวมกลับเพิ่มพูนโดยไม่ลดลงเลยแม้แต่น้อย! ในภพอสูร แต่ละเผ่าต่างรวมตัวอยู่กันเป็นหมู่ ยกเว้นเพียงเผ่าเดียวคือเผ่าอาชา ความจริงแล้วพวกเขาไม่ใช่เผ่าพันธุ์อสูรดั้งเดิม หากแต่มีอสูรรุ่นบรรพกาลเป็นผู้ฝึกขึ้นมา เพราะฉะนั้นเผ่าอาชาจึงมีประชากรจำนวนมาก กำเนิดมาเป็นบ่าวรับใช้โดยธรรมชาติ หลายเผ่าต่างก็มีอาชาเป็นบ่าวอยู่ในเผ่า อสูรทุกตนต่างเรียกบ่าวเผ่าอาชาที่อยู่ในเรือนติดปากว่า “หม่าไจ่[1]” ต่อมาชื่อนี้ถูกใช้เรียกผู้ที่มีตำแหน่งหน้าที่เช่นเดียวกันโดยไม่จำกัดเพียงแค่เผ่าอาชา ขอแค่เป็นบ่าวรับใช้ก็เรียกว่าหม่าไจ่หมด เฟิงจี้อวิ๋นนึกว่าชุยชีฉาวเป็นหม่าไจ่ผู้หนึ่ง ใครจะไปคาดคิดว่าพองานในมือขยายขอบเขตกว้างขึ้น เขาจึงค้นพบว่าชุยชีฉาวต่างหากที่เป็นผู้กุมอำนาจ การที่ผู้ฝึกวิชาเพิ่งเข้าสำนักมีอำนาจเหนือปรมาจารย์ที่มีระดับขั้นวิชาเทียบเท่าขั้นปู้เม่ยเซินได้ ช่างเป็นเรื่องเหลือเชื่ออย่างยิ่ง […]